حتما به «حجت اله عبدالملکی» رای بدهید!

آقایان نمایندگان مجلس! لطفا حتما به عبدالملکی رای «بدهید». نه بخاطرِ اینکه او خطِ تولید لامبورگینی در ارومیه یا بجنورد راه خواهد انداخت، و نه بخاطر اینکه او «انقلاب اقتصادی» خواهد کرد، نه بخاطر اینکه «جایزۀ» ازدواج هر زوج، برای آنها «شرکت» ثبت خواهد کرد، خیر! بخاطر اینها به او رای ندهید؛ 
بلکه باید به عبدالملکی (و امثال او) در وزارتخانه هایِ غیرکلیدی رای داد، تا روزگاری را «در عرصه» قرار گیرند و «حرف بزنند».

هیچ چیزی به اندازۀ حرف زدن، امثالِ عبدالملکی را مفتضح نخواهد کرد.
هیچ چیز بجز حضورِ دائم در مقابل دوربینها (و رسانه ها) «هویت/ماهیت» امثال عبدالملکی ها را (به تعبیر حافظ) «زآن سویِ هفت پرده به  بازار» نخواهد کشید.

بزرگترین خدمت به خودِ عبدالملکی ها این است که مدتی آنها را در مقابلِ دوربینها بنشانیم. و بگذاریم حرف بزنند!

این فرصتی استثنایی است. جامعه باهوش است و زمانۀ ما، زمانۀ «ثبت حرفهاست». دیگر روزگاری نیست که کسی در کنجِ محفلی حرفی بزند، و حرف در همان کنج، باقی بماند. چرندیات همزمان با کلامِ فاخر، «هر دو» به گردش در می آیند! روی گوشیها، دیده می شوند. دست به دست می شوند.  باید گذاشت تا امثالِ عبدالملکی دست به دست شوند.

باید این فرصتِ استثنائی را از دست نداد که «عرصه» برای کسانی باز شود که با وجود «سِن زدگی» و تهی بودن، با اعتماد به سقف سخن می گویند.
آنهایی که از «تنگ بودن» درِ پارکینگهای خانه های کره ای سخن می گویند...
آنهایی که تفاوت «تولیدِ یک نمونه محصول» با «خطِ تولید صنعتی» را نمی فهمد.

باید گذاشت تا امثال اینها سخن بگویند، تا هر بار که دهانشان باز می شود، عرقِ شرم بر پیشانی هایمان بنشیند، و کودکان و نوجوانانمان با دیدنِ این شرم در چهره های ما، بیاموزند که باید «به احتیاط» سخن بگویند.

عبدالملکی ها فرصتی هستند که نسل جوان آتی بیاموزد زشتی و پلشتیِ «بدون تخصص» حرف زدن دربارۀ خط تولیدِ لامبورگینی را. 
فرزندانمان خواهند آموخت، که برای «مدیریت جهان» و برای تاسیسِ خط تولید لامبورگینی، باید «مایه» داشت . و بی مایه، «فطیر» است.

آقایان نمایندگان مجلس! لطفا به عبدالملکی رای بدهید.  لطفا او را مقابل چشمانِ رسانه ها بگمارید.