تکرار سیاست‌های شکست‌خورده: غرب و طالبانِ کمتر بد - Gooya News

- در رویدادهای اخیر افغانستان، مردم این کشور اولین قربانیان ارزیابی‌های اشتباه آمریکا و غرب هستند.

- واکنش «نرم» غرب با بازگشت طالبان به قدرت، گامی به سوی دفن ارزش‌های جهانشمول است.

- به نظر می‌رسد با خروج شتابزده و بی‌برنامه‌ی آمریکا و غرب از افغانستان، نفوذ روسیه، چین، پاکستان و جمهوری اسلامی در این کشور به صورت چشمگیری افزایش خواهد یافت.

- نگرانی عمده کشورهای اروپایی سرازیر شدن سیل مهاجرین و پناهجویان به سوی آنهاست.

- بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، تروریسم جهادی را بار دیگر صاحب سرزمین خواهد کرد.

کیهان لندن - افغانستان بار دیگر به دست طالبان افتاد. اینبار تنها بحران‌های داخلی، ادامه جنگ، ناکارآمدی دولتمردان و فساد گسترده تنها دلایل بازگشت طالبان به قدرت نیستند. دولت‌های منطقه و کشورهای غربی نیز در آنچه این روزها در افغانستان شاهد هستیم نقش دارند. نقشی که نمی‌توان نادیده گرفت.

دولت‌های آمریکا و اروپا امروز گناه را به گردن ضعف اطلاعاتی می‌اندازند و می‌گویند منابع اطلاعاتی به آنها تضمین داده بودند که پس از خروج نظامیان آمریکایی و دیگر کشورهای پیمان آتلانتیک (ناتو) دولت افغانستان می‌توانست ماه‌ها مقاومت کند. البته حساب جو بایدن که می‌گوید از خارج ساختن نیروهای نظامی آمریکایی از افغانستان «پشیمان نیست» را باید از دیگران جدا دانست.

توافق با طالبان در دوحه

گویا اینبار هم منابع اطلاعاتی غرب «ارزیابی اشتباه» در اختیار دولت‌های خود قرار دادند، چنانکه در مورد عراق هم همین ادعا مطرح شده بود و هرگز مشخص نشد که اشتباه از سوی نهادهای اطلاعاتی بوده و یا دولت‌ها نتوانستند و نخواستند از اطلاعاتی که دریافت کردند، استفاده کنند. در افغانستان بسیاری بر این نظر هستند که پیروزی بدون مقاومت طالبان، ورود آنها به کابل و تصرف ارگ (ساختمان ریاست جمهوری) بدون توافق قبلی با آمریکا، توافقی که در جریان مذاکرات دوحه صورت گرفته بود، امکانپذیر نمی‌بود.

این مذاکرات که به سقوط افغانستان انجامید در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ و از زمانی که زلمای خلیلزاد دیپلمات افغانستانی‌تبار و سفیر سابق آمریکا در کابل و بغداد، به عنوان نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان تعیین شد، آغاز شد و پس از ورود جو بایدن به کاخ سفید ادامه پیدا کرد. البته شکست غرب در افغانستان به نام جو بایدن در تاریخ ثبت خواهد شد. شکستی که محبوبیت جو بایدن را در آمریکا برای اولین بار پس از ورود به کاخ سفید به زیر ۵۰ درصد تقلیل داد. این شکست تنها دامنگیر آمریکای جو بایدن نشده است. در بریتانیا نه تنها احزاب اپوزیسیون بلکه بخش‌هایی از حزب محافظه‌کار حاکم نیز دولت را متهم به داشتن نقش در بازگشت طالبان به قدرت متهم می‌سازند و خواهان استعفای دومینیک راب وزیر خارجه این کشور شده‌اند. دولت‌های کشورهای اروپایی همچنین به پیروی بدون چون و چرا از آمریکا متهم شده‌اند. غرب بار دیگر برای چندین بار در چند دهه اخیر نشان داد که برای منافع کوتاه‌مدت خود به راحتی می‌تواند ارزش های جهانشمول را قربانی کند و نقض فاحش حقوق اولیه انسان‌ها در کشورهای آسیایی و آفریقایی را به نام «نسبیت‌گرایی فرهنگی» کاملا نادیده بگیرد. «نسبیت‌گرایی»ای که به شدت بوی تبعیض نژادی نیز از آن بلند به مشام می‌رسد.