دکتر علی نیک جو : دولت جدید از مسببان فاجعه یی است که به آن گرفتار آمده ایم/ کادر درمان مستاصل، فرسوده، بی انگیزه، ناامید و بی آینده شده است

 دکتر علی نیک جو : دولت جدید از مسببان فاجعه‌یی است که به آن گرفتار آمده‌ایم/ کادر درمان مستاصل، فرسوده، بی‌انگیزه، ناامید و بی‌آینده شده است

دکتر علی نیک جو، متخصص روان پزشکی، روان درمانگر رد گفتگو با روزنامه مستقل درباره فجایعی که رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی به‌طور عامدانه در قتلگاه کرونا بر سر مردم آورده است گفت:

سیستم فعلی به‌صورت عاملانه و عامدانه خواسته که این کارها را انجام ندهد و قرنطینه عمومی انجام ندهد چرا؟ چون برای قرنطینه هزینه لازم است. نهادهایی که درآمد دارند باید درآمدشان را بگذارند، آستانهای مقدس تأمین اعتبار کنند و دیگر ارگانها نیز به همین شکل اما این کار را نمی‌کنند. واکسیناسیون باید انجام می‌شد و از یک‌سال پیش شروع می‌شد اما این کار نیز صورت نگرفت. مشکل این است که مسائل پزشکی و کرونا و از این دست در این کشور همه به وسیله‌ٔ آن نگاه فاسد از یک‌سو فلج شده است اصلاً دیگر مسأله علمی و پزشکی نیست. ... مسأله یک مسأله‌ٔ سیاسی است وگرنه جامعهٔ پزشکی چه باید می‌کرد که نکرد؟ وقتی عرضه‌ٔ ساخت پوکه اکسیژن و سرم ندارند چه باید کرد؟ وقتی واکسن ندارند چه باید کرد؟ نتیجتا پاسخ‌ها سیاسی است.

این روندها غلط است بارها سعی شد از کشورهای معتبر واکسن وارد شود اما نگذاشتند. .. دولت جدید از مسببان فاجعه‌یی است که به آن گرفتار آمده‌ایم. تیم اصلی این دولت از جمله خود رئیس دولت از جمله معاون اول از جمله وزیر پیشنهادی بهداشت از کسانی هستند که هر یک در جایگاهی روند ممانعت از ورود واکسن را دامن زدند و در این مسأله سهیم و شریک هستند...دیگر مرگ و میر برای ما از دست رفتن جانِ جان‌افزای انسان‌ها نیست. تلاشی خانواده ها نیست، یک عدد است. پانصد، ششصد به‌زعم مقامات رسمی و نزدیک به هزار‌و‌پانصد به‌طور واقعی. حالا دیگر اگر بعد از عدد، کلمه «نفر» را هم نگوییم چندان فرقی نمی‌کند چه آن که ما از معنا تهی شده‌ایم، ما تبدیل به عدد شده‌ایم.

وی در گفتگو با روزنامه حکومتی مستقل روز اول شهریور اظهار داشت: درباره شرایط فعلی که دیگر همه این بدعملی و عواقب آن بر آفتاب افکنده شده است...مسأله فقط تخت بیمارستان نیست همکاران بزرگوار پزشک روی زمین و داخل ماشین هم مریض‌ها را ویزیت می‌کنند و پرستارهای مظلوم هم سرم و داروها را اعمال می‌کنند. کادر درمان مستاصل، فرسوده، بی‌انگیزه، ناامید و بی‌آینده شده است. شبیه به وضعیت عموم مردم و البته با مقیاسی عمیق‌تر...

همه می‌دانیم که رمدسیویر ایرانی چندان مؤثر نیست و نوع خارجی آن گزاف است.
داکسی سایکلین و مونته لوکاست پیدا نمی‌شود.
سرم نرمال سالین به سختی گیر می‌آید.
آمپول ویتامین سی کمیاب است.
داروی مفید و مؤثر سووداک به سختی به دست می‌آید و این سیاهه البته ادامه دارد...
 
فیلمها و خبرهای بیشتر در کانال تلگرام پیک ایران