زندگی در قرنطینه: ۱۵ چیزی که به زندگی معنی بخشید
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،ماچا برای توازن روحی و یک پرینت هنری با "پیامی بسیار پرمغز": برخی از واجبات خانهنشینی که توسط رینا گوتو در توکیو انتخاب شدهاند
کووید-۱۹ زندگیما را مختل کرده است، و بر هم خوردن روال عادی زندگی معمولا خود را در چیزهایی که استفاده و مصرف میکنیم نشان میدهد.
یک بطری ضدعفونیکننده، یک ماسک، وسیله الکترونیکی همیشه حاضر برای تماسهای ویدیویی، شاید یک کتاب محبوب یا یک ساز جدید. شما دوره قرنطینه را با چه سر کردید؟
این سوالی بود که پائولا زوکوتی، طراح و قومنگار، از هزاران نفر در گوشه و کنار دنیا پرسید. هدفش تهیه یک مجموعه عکس از اشیاء واجبی بود که در دوره قرنطیه و خانهنشینی استفاده کردهایم و برایمان تکیهگاه مطمئنی بودهاند.
توصیف او از این آزمایش تهیه ملزومات "باستانشناسی یک همهگیری جهانی برای آیندگان" است، و نتیجه آن هم یک مجموعه عکس بود از چیزهایی که شهرنشینان بیش از ۵۰ کشور "مرتب" استفاده میکردند.
- قرنطینه چیست؟
- قرنطینه میتواند روی دوستیها اثر بگذارد
- کرونا؛ چرا معاشرت برای بعضیها سختتر شده؟
- زندگی در طولانیترین و سختترین قرنطینه دنیا؛ 'دیگر خسته شدهایم'
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،این عود و آبرنگ چیزهایی بود که به محمد چهیمی، لبنانی ساکن کویت، کمک کردند تا خیلی به همهگیری فکر نکند. او در چند هفته نخست خانهنشینی کتاب "پیامبر"، اثر خلیل جبران، را سه بار خواند
این طراح میگوید "در چند هفته نخست خانهنشینی متوجه شدم که وسایلی که استفاده میکنم عوض شده است، عمدتا به این خاطر که روال روزانهام به شدت تغییر کرده بود. دیگر خبری از بلیت مترو و دوربین عکاسی و لباس کار نبود."
گیاهان خانگی و وسایل ورزشی خانگی اولویت پیدا کردند. از طرف دیگر، فهرست آهنگهای مورد علاقهاش در اپلیکیشن اسپاتیفای نیز موقتا جای خود را به صفحه و سیدیهایی داد که میتوانست با یک پخشکننده خاکگرفته گوش کند. البته این تازه اول کار بود.
او میگوید "از خودم پرسیدم در آن لحظه چه چیزهایی برایم از همه مهمتر است، و آنها را کنار هم گذاشتم و عکسی از '۱۵ چیز الزامی مورد استفادهام' گرفتم."
و از بقیه نیز خواست که همین کار را بکنند.
- پاپی که در قرن هفدهم با قرنطینه، رم را از طاعون نجات داد
- کرونا؛ در دروان قرنطینه مردم بریتانیا بیشتر چه غذاهایی خوردند؟
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،یک چرخ خیاطی برای درست کردن ماسکهای قابل شستوشو، و یک زنگوله برای یاد کردن از کارمندان کلیدی پورتلند در ایالت اورگن راس ساعت ۷ شب: دو تا از اقلام واجب مجموعه کریس باتلر
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،رگاو کومار در بالکن خانهاش در بنگلور از اقلامش عکس گرفته است: "متوجه شدم که از بیرون نشستن و تماشای طبیعت و ابرها بسیار لذت میبرم"
خانم زوکوتی قبلا نیز پروژه مشابهی اجرا کرده بود، و با ثبت تمامی اشیائی که یک نفر در یک دوره ۲۴ ساعته لمس میکرد سیاههای از زندگی مردم در نقاط مختلف دنیا خلق کرده بود.
این طراح به بیبیسی گفت "به نظر من اشیاء میتوانند راوی قدرتمندی برای زندگی ما باشند. و خانهنشینی ما را مجبور کرد که زندگی خود را از نو سامان دهیم، اتفاقی که باعث شد به اقلام کاربردی و عاطفی متفاوتی نیاز پیدا کنیم."
کلمه "واجب" در عین حال چارچوب این پروژه را تعیین کرد، چرا که هم کیفیتهای کابردی اشیائی را در بر میگیرد که به زندگی ما در قرنطیه شکل دادند و هم کیفیتهای عاطفی آنها را.
به گفته او "عکسها به خوبی این مهم را منعکس میکنند - لذا هم اشیائی بسیار کاربردی در آنها میبینید و هم اشیائی که بیمها و امیدهای ما را بازتاب میدهند."
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،گیزم پالا، در خانهاش در شهر ازمیر ترکیه کتاب "۲۱ درس برای قرن ۲۱" را خواند و در عین حال شروع به یادگیری زبان ژاپنی کرد
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،مارتین جنرو، ساکن شهر سانتافه در آرژانتین، میگوید "این دمبلها را وقتی که باشگاههای ورزشی تعطیل شدند با برادرانم ساختیم و با شن پر کردیم"
گلچین عمومی؟
در نگاه اول، این مجموعه نمایانگر پیوندهای مشترکی فرای تفاوتهای فرهنگی، اقتصادی و منطقهای است.
به گفته این طراح مشخص است که کووید-۱۹ بر همه ما تاثیر گذاشته است.
مواد پاککننده، ماسک و ژل ضدعفونیکننده بخشی از آن "واجبات" جهانی بودند، و البته لپتاپ برای کسانی که میتوانستند دورکاری کنند و اقلامی که به سرگرمیهای جدید برای کسانی که استطاعت مالی و وقت لازم چنین چیزهایی را داشتند.
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،داتی آگبو، در خانهاش در شهر لومه، کشور توگو: در بین اقلام واجبش در دوره همهگیری چند نوع میوه، ذرت، لوبیا سفید، یک پنکه، و انجیل و صلیبهایش دیده میشود
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،اورسولا مارتینز تولدا، مانند خیلیها در سراسر دنیا، ساعتها وقت صرف مراقبت از گیاهان خانگی خود در والنسیا، اسپانیا، کرد. او این عکس را برای این پروژه گرفته است. او نوشته بود "سبزی، رشد، حرکت! پرورش، کاشت، آبیاری، مراقبت از… زندگی."
به گفته خانم زوکوتی "البته نباید تصور کرد که همه ما تجربه یکسانی داشتیم. همانطور که بنیاد سلامت روانی گفته است، همه ما اسیر یک توفان شدهایم، ولی همگی در یک قایق نیستیم."
"به نظرم خیلی از ماها تجربه نسبتا مشابهی از خانهنشینی داشتیم. کودکان و سالخوردگان، مردم مناطق شهری و نیمهشهری، ساکنان آپارتمانهای کوچک و خانههای بزرگ، همگی باید نیازهای کاری، آموزشی، آرامشی، ارتباطی و محافظتی خود را برآورده میکردند… مراقبت از خود امری واجب بود، و همچنین اطلاعات، سرگرمی، عقاید مذهبی و باورهای معنی."
این اشیاء به خوبی همه این کاربردها را منعکس میکنند، و عکسها نیز توسط صاحبان این اشیاء در فضاهایی خصوصی گرفته شده است که در دوره همهگیری حکم خانه را برایشان داشت.
اما کلمههایی در توضیح این عکسها نوشتهاند نیز پژواک این تجربه جهانی است.
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،برای خیلی از کارمندان خط مقدم، وسایل واجب روزانه شاید مثل این مجموعه باشد که توسط روی باپتیستا گونسالوز، پزشک پرتغالی، عکاسی شده است
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،آکینکونمی، معلم، وقتی مدرسهها در لاگوس تعطیل شد در خانه ماند. به گفته خودش "در دوره خانهنشینی با خواهرها و برادرهایم" فوتبال دستی بازی میکردیم
خانم زوکوتی میگوید "در این نوشتهها دو فعل غالب دیده میشود: وفق دادن و کنار آمدن."
شرکتکنندگان این پروژه در روایتهای خود توصیفات گوناگونی از اشیاء واجب خود ارائه دادهاند، از جمله "چیزهایی که برای حفظ سلامت عقلمان نیاز داریم"، "برای این که یادم نرود که بودم"، "برای این که از خودم مراقبت کنم" و "احساس تنهایی نکنم".
و بعضا در بین وسایلشان اقلام بسیار شخصی نیز گنجانده بودند - از قرص خواب تا ماریجوآنا، از داروهای ضدافسردگی تا کتابهایی درباره سلامت روانی و اسباببازیهای جنسی. به قول خانم زوکوتی "انگار که مخاطبی نیست که ببیند و نظر دهد."
به گفته او این پروژه بیانگر "بیپردگی" است. او مینویسد "آیا محتوا برایشان مهم بوده است؟ قطعا، هر کدام از این عکسها توسط گیرنده چیدمان شده است و هر عکاس نیز داستانی دارد. با این حال نمیتوان در صحت این داستانها شک کرد، چرا که همگی آنها احساساتی را بازتاب میدهند که ناشی از یک همهگیری جهانی بود."
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،"مجموعه درون و بیرون" (ردیف پایین)، اثر سیلوانا اوسیویچ: وقتی از خانه بیرون میرفت ماسک میزد و مدارکش را داخل یک کیسه پلاستیکی میگذاشت، موقع بازگشت هم چیزهایی را که از بیرون آورده بود داخل سبدی پلاستیکی میگذاشت تا بعدا تمیز کند
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،یک دوربین و یک دستگاه ضبط صدا به الیزاوتا زگیرسکایا کمک کردند تا در خانهاش در شهر امسک کشور روسیه با دنیا احساس ارتباط کند
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،در بریتانیا، شولتو استیل نه ساله تصمیم گرفت تا از خواهرش اسمرالدا، کلارینت او و داروهای شیمیدرمانی خودش عکس بگیرد: "الان بیشتر از سه سال است که به خاطر سرطان خون تحت مداوا هستم اما دیگر دارد تمام میشود. البته هنوز هم باید از بقیه دوری کنم و این مساله بعضا اذیتکننده است"
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،مرطوبکننده لب، کرم و دیگر اجناس مراقبت از پوست در همه عکسهایی که فرستاده شده بودند دیده میشد. پر آپیچایا، اهل تایلند، میگوید "مجموعه کارتهای ویزتم برای این است که جاهای محبوبم را فراموش نکنم، مثل غذافروشیها"
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،این پروژه در عین حال وسایل مورد استفاده توسط اعضای مختلف خانواده را نیز مستند کرده است - اینها مال خانواده الیوروس-ماتا است. "ما نسبت به گذشته بیشتر کنار هم میشینیم و لحظات بیشتری را با هم سپری میکنیم و این کاناپه به محل فعالیتهایمان تبدیل شده است"
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،لیدیا پرستار بخش زایمان در نایروبی است و در دوره همهگیری باید پنج روز در هفته سر کار میرفت. او در این دوره بیش از گذشته به آشپزی و کیکپزی روی آورد و در خانهاش برنامه آوازخوانی برگزار میکرد تا ذهنش را آرام کند
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،پادماواتی کریشنا کومار مجموعهای درست کرده است از چیزهایی که قدردانشان است - عمدتا سبزیجات، میوهجات، گلهایی که در باغچهاش روییده بودند، و البته قلادهای برای بیرون بردن سگش. "این کار همیشه حالم را بهتر میکند و حس میکنم همه چیز ختم به خیر خواهد شد"
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،بندیکت کوارتی، اهل غنا، در خانهنشینی ماه مارس ۲۰۲۰ چیزهایی راجع به مدارهای الکتریکی (ردیف بالا) آموخت و در آشپزخانه نیز دست به تجربه با دستورهای طبخ مختلف زد
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،ماریا بلان مورالس، اهل اکوادور، نوزادش را برای حمل در خانه در این پارچه سیاه میپیچد. طبل، شمع و گیاهان (سمت راست) نیز برای "آیینهای روزانه تطهیر و التیام" است و از خدایان بومی برکت میخواهد
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،این عکس را سیبی چن از کشور چین فرستاده است و به گفته خانم زوکوتی حاوی اقلامی است که در بسیاری از عکسها دیده میشود: تقویتکننده ویتامینی (ردیف بالا، راست)، مکملهای طبیعی، و تجهیزات ورزشی به عنوان چیزی که اخیرا وارد خانه شده است
منبع تصویر، Paula Zuccotti
توضیح تصویر،لیلا لیمه، اهل کامپیناس در برزیل، میگوید "چیز غیرمنتظرهاش" آن صندلی غروب (پایین راست) است. "این صندلی کوچک را وقتی ۷ سالم بود بردم و وقتی برای تماشای غروب به نقاط مختلف شهرم میروم همیشه با من است. نمیخواهم چیزی را لمس کنم، برای همین صندلی کوچک سبزرنگ خودم را میبرم"
برای پخش این فایل لطفا جاوا اسکریپت را فعال یا از یک مرورگر دیگر استفاده کنید.توضیح ویدئو،وقتی دوران قرنطینه دوستان جدیدی به ارمغان می آورد
- خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام بیبیسی فارسی دنبال کنید
منبع خبر: بی بی سی فارسی
اخبار مرتبط: زندگی در قرنطینه: ۱۵ چیزی که به زندگی معنی بخشید
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران