پاسخ علمای دینی به شبهه افکنی‌ها درباره مرقد مطهر حضرت رقیه (س)

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، طبق نقل‌های تاریخی، امام حسین (ع) دختر خردسالی داشتند که ایشان را نیز همراه خانواده خود به کربلا بردند. این دختر خردسال که از ایشان به نام «رقیه» یاد می‌شود، بعد از شهادت مظلومانه امام حسین علیه السلام، همراه کاروان اسرا بوده و در شام به شهادت رسیده است. با وجود چنین نقل‌هایی که در برخی از منابع به‌خصوص در کتاب نفس المهموم و همچنین کتاب کامل نوشته شیخ بهایی آمده، برخی درباره وجود حضرت رقیه سلام‌الله علی‌ها ایجاد شبهه کرده‌اند و یا حتی مزار منتسب به دختر خردسال امام حسین علیه السلام در دمشق را نیز انکار کرده‌اند. این در حالی است که بررسی برخی از نظرات علمای شیعی و محققان اسلامی مؤید وجود چنین کودکی در میان اسرای کربلا بوده و حتی بر انتساب مرقد مطهر موجود در دمشق به دختر خردسال امام حسین علیه السلام صحه می‌گذارد.

خبرگزاری تسنیم برای بررسی صحت و سقم ماجرای حضرت رقیه سلام‌الله علی‌ها و شهادت ایشان در شام، به مرور بخش‌هایی از سخنان علمای دینی و مراجع عظام تقلید دراین‌باره پرداخته است.

آیت‌الله سید علی سیستانی

داستان حضرت رقیه سلام‌الله علی‌ها در کتاب کامل بهایی ذکر شده و این کتاب از منابع معتبر شیعه است که مؤلف آن عمادالدین طبری از علما و مورخان مورد اعتماد شیعه می‌باشد. مضافاً بر اینکه در متون تاریخی نام حضرت رقیه سلام‌الله علی‌ها ذکر شده است.

عبدالوهاب شعرانی -که در قرن دهم هجری زندگی کرده- در کتاب المنن نوشته است: نزدیک مسجد جامع دمشق بقعه و مرقدی وجود دارد که به مرقد حضرت رقیه دختر امام حسین علیه السلام معروف است؛ بر روی سنگی واقع در درگاه این مرقد نوشته شده: «هذا البیت بقعه شرّفت بآل النبی صلی الله علیه و آله و بنت الحسین الشهید علیه السلام.»

مرحوم میرزا هاشم خراسانی هم در منتخب التواریخ، داستان جاری شدن آب در قبر حضرت رقیه بنت الحسین علیه السلام و خواب دیدن سید بزرگوار سید ابراهیم را نقل می‌کند و کرامت آن حضرت را بیان می‌کند.

باید دانست که دختران امام حسین علیه السلام دو نام داشتند؛ مثلاً حضرت سکینه، امینه هم نام داشت؛ لذا ممکن است نام حضرت رقیه، فاطمه صغرا بوده که در شعر منسوب به حضرت زینب سلام‌الله علی‌ها آمده است: «یا أخی فاطم الصغیره کلمها/ فقد کاد قلب‌ها أن یذوبا» و یا نام آن حضرت، زینب بوده که در مناقب شهرآشوب آمده که حضرت امام حسین علیه السلام سه دختر داشتند: فاطمه و سکینه و زینب که احتمالاً همان حضرت رقیه سلام‌الله علی‌ها است.

آیت‌الله صافی گلپایگانی

طبق بعضی کتاب‌های مقاتل و تاریخ، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام چنین فرزندی داشته‌اند که در شام رحلت کرده‌اند. علاوه بر شهرت این موضوع، به طور کلی مشاهد و مقامات مشرفه از جهت انتساب به اهل بیت علیهم السلام، مزار و مورد تجلیل و احترام است. چنان‌که شهرت اشخاص به سیادت جایزالانکار نیست.

شهرت مثل این بارگاه مقدسه نیز مخصوصاً با توجه به قرائن معتبر مورد انکار نیست. این مشاهد و روضه‌های مقدسه سادات عظام و مفاخر اسلام نیز از این جهت که از مراکز ذکر فضایل آن بزرگواران و تبلیغات اسلامی و ذکر دعا است، باید محترم باشد و این تردید‌ها بی‌جا است و سزاوار نیست.

آیت‌الله مظاهری

همین‌جا که به عنوان مرقد حضرت رقیه سلام‌الله علی‌ها مشهور است، مرقد اوست و تشکیک کردن یک ظلم است؛ آن هم ظلم به بچه مظلوم امام حسین علیه السلام و همین شهرت راجع به مرقد مطهر حضرت زینب سلام‌الله علی‌ها نیز هست و تشکیک در آن ظلم به آن حضرت است و ظلم به ایشان، گناهش خیلی بزرگ است و ما در این گونه موارد، نظیر سیادت اشخاص و قبور بزرگان چیزی جز شهرت نداریم و این شهرت در نظر همه فق‌ها حجت بوده و هست.

آیت‌الله مکارم شیرازی

شکی نیست که دختر کوچکی از امام حسین علیه السلام در شام از دنیا رفت و در آنجا دفن شد و حرم فعلی منسوب به همان دختر است؛ اما اینکه نام آن دختر «رقیه» بوده یا نام دیگری داشته، در بین دانشمندان اسلامی اختلاف‌نظر وجود دارد، هرچند معروف این است که نامش رقیه است.

آیت‌الله نوری همدانی

در کتاب‌هایی، چون کامل بهایی و نفس المهموم و کتاب‌های معتبر دیگر، دختر خردسالی که برخی نام او را «رقیه» نامیده‌اند و در شام به شهادت می‌رسد، برای امام حسین علیه السلام ذکر کرده‌اند و اگر کسی برای آن حضرت نذر کند، باید آن را ادا نماید و مضجع موجود در دمشق متعلق به آن حضرت است.

آیت‌الله علوی گرگانی

وجود حضرت رقیه سلام‌الله علی‌ها از مسلمات تاریخی است و اگر شبهه‌ای هم هست در اصل وجود ایشان نیست و بعضی از شبهات در نام مبارک او وجود دارد، ولی این مسئله که دختری از امام حسین علیه السلام در شام مدفون است، هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای در آن وجود ندارد و توصیه ما به کسانی که این شبهات را نسبت به معتقدات دینی مردم وارد می‌کنند آن است که بدانند هیچ‌گونه نفعی نخواهند برد و فقط آخرت خود را خراب کرده‌اند و خود را مورد غضب امام حسین علیه السلام قرار داده‌اند و لذا خوب است که با این‌گونه مسائل خود را درگیر ننمایند.