مدارس و دانشگاه آنلاین، آسیبی به رکن اساسی کشور

همواره شاهد بوده ام که این ویروس بیش از همه به رکن اساسی کشور یعنی آموزش ضربه زده است. بیش از یک سال و نیم است که متاسفانه درگیر بیماری کوید-١٩ در کشور هستیم و متاسفانه به دلایل زیاد از جمله توهم یا بنا به گفته برخی سودجویی های مسولان سابق و گروه همراه وزارت بهداشت یا صرفا بی درایتی در وزارت بهداشت، منجر به این شد که سال گذشته مدارس و دانشگاه ها به صورت آنلاین هدایت شد. هم در دانشگاه هم در منزل در سطح مدارس شاهد افت غیر قابل بیانی در امر آموزش بودم. 

یکی از نقاط قوت کشور ما علی رقم مشکلات متعدد و تخریب های مکرر در آن توسط عده ای، هنوز آموزش ما بود. هم در مدارس هم در دانشگاه ها. البته چند سالی است که عده ای با تاسیس مدارس غیرانتفاعی و دانشگاه های غیرانتفاعی قصد خشکانیدن ریشه های آن را شروع کرده اند ولیکن باز در میان این بد اخلاقی ها هنوز آموزش ما بهتر از خیلی جاهای دیگر در دنیا بود. خروجی دانشگاه های ما قابل جذب در هر جای دنیا بودند و هستند. دو مقاله یاد شده نگارنده در رابطه با آموزش های مجازی که سال گذشته در کشور تحت عناوین: آموزش مجازی نمره قبولی نمی گیرد و  امسال را سال تحصیلی حساب نکنید در اینجا تقدیم می شود. آنچه باید درباره آن گفته می شد در این دو مقاله گفته شده است: 

آموزش مجازی نمره قبولی نمی‌گیرد
و
امسال را سال تحصیلی حساب نکنید!

تنها چیزی که به آنها اضافه می شود بازآموزی مجدد این نسل از دست رفته برای آرام گرفتن در کلاس های درس و شنیدن معلمان و پذیرش رفتارهای اجتماعی خواهد بود که در حال حاضر بسیار مشکل ارزیابی می شود. 

حال دوباره از آموزش عالی و وزارت آموزش و  پرورش زمزمه تکرار سال پیش در رابطه با کلاس های آنلاین مدارس و دانشگاه ها به گوش می رسد. هزار دلیل می توان بیان کرد که اگر این موضوع دوباره رخ دهد (مروری بر مقالات بالا حتما داشته باشید) در تاریخ باید ثبت و ضبط شود که اولویت اقدامات پزشکی ایران در این دوران از جوانان شروع نشد که آینده سازان ایران می بایستی می بودند ولی از بقیه مردم شروع شد. 

به عنوان یک معلم و یک استاد دانشگاه از مسولان امر می خواهم در مدت باقیمانده تا شروع سال تحصیلی حتی با کمی تاخیر نهایت  سعی را در راه اندازی کلاس های حضوری بنمایند تا بیشتر از این آموزش کشور صدمات غیر قابل جبران نبیند. این یک موضوع اختیاری برای مسولان امر نیست این یک امر واجب برای کشور است.

* استاد نمونه کشور در مهندسی سازه، زلزله و مدیریت بحران و بنیانگذار مقاوم سازی و مدیریت بحران در ایران