دستجردی و قدوسی شهید راه عدالت شدند

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو- محمد حسین طارمی؛ مرور روزنگار سال 60 برای ما خاطرات تلخی از جنس ترور را تداعی می‌کند. 14 شهریور 1360 یادآور از دست دادن دو تن از بزرگمردان انقلابمان، یعنی « شهید سرتیپ وحید دستجردی» و « شهید آیت الله قدوسی» است.

ترور، دستور کار گروهک مجاهدین بود

پس از به بار نشستن انقلاب اسلامی، گروهک مجاهدین خلق که خود را در رسیدن به اهدافش ناکام می‌دید، ترور مسئولان ارشد انقلاب را در دستور کار خود قرار داد، زیرا هدف اصلی‌اش سرنگون کردن نظام نوپای جمهوری اسلامی بود. این گروهک در ابتدا ساختمان مرکزی حزب جمهوری اسلامی در میدان سرچشمه تهران را در هفت تیر ۱۳۶۰ منفجر و منجر به شهادت 74 تن از اعضای این حزب شد؛ سپس در اقدام شوم دیگر در هشتم شهریور ماه ۱۳۶۰ ساختمان نخست‌وزیری را همزمان با برگزاری جلسه شورای عالی امنیت ملی کشور، منفجر کردند.

انفجار در دفتر نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۸ شهریور ۱۳۶۰ ساعت ۳ عصر در تهران در خیابان پاستور و در طی برگزاری جلسه شورای عالی امنیت ملی کشور با حضور رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر وقت صورت گرفت. در این اتفاق محمد علی رجایی رئیس‌جمهور و محمدجواد باهنر نخست‌وزیر (در اثر انفجار)، عبدالحسین دفتریان مدیرکل مالی اداری نخست‌وزیری (در اثر خفگی در آسانسور) و یک عابر در بیرون ساختمان کشته شدند. ۶ روز پس از این واقعه در تاریخ 14 شهریور ماه نیز هوشنگ وحید دستجردی رئیس وقت شهربانی ایران که در جلسه حضور داشت، در اثر شدت جراحات ناشی از سوختگی درگذشت.

مقلد خمینی (ره)، یاور مردم انقلابی

شهید هوشنگ وحید دستجردی متولد سال 1304 در شهر است. او پس از گذراندن دروس ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۲۸ وارد آموزشگاه شهربانی شد و پس از گذراندن دوره‌های مختلف، موفق به طی کردن دوره‌های عالی نیز شد. وی بدین جهت مسئولیت‌های مختلف در رده‌های گوناگون شهربانی را بر عهده داشت. او در عین حال مقلد امام خمینی بود و پایبندی خویش را به وظایف دینی، بار‌ها و بار‌ها به نمایش گذاشته بود. ایشان از هواداران نهضت ملی شدن صنعت نفت شده بود و در راه کوتاه کردن دست استکباری انگلیس از منافع ایران عزیز، تلاش فراوانی کرد.

در سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷ حکومت پهلوی برای حفظ حیات خود به کشتار مردم در شهر‌های گوناگون ایران پرداخت تا شاید بتواند جلو پیشروی انقلاب اسلامی را در ایران بگیرد. از این رو، سرتیپ هوشنگ دستجردی در ۱۳۵۷ درخواست بازنشستگی کرد تا نقشی در تبهکاری‌های آنها نداشته باشد. او در همان سال، با لباس غیرنظامی در راهپیمایی پرشور و انقلابی مردم شرکت می‌کرد.

این شهید بزرگوار بار‌ها در راهپیمایی‌های پرشور و انقلابی شرکت کرده بود و پس از استعفا نیز به فعالیت‌های انقلابی خویش ادامه داد. این رویکرد انقلابی موجب شد با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن ۱۳۵۷ و به دلیل سابقه درخشان انقلابی‌اش به خدمت فراخوانده شود و چندین مسئولیت را بر عهده گیرد تا آنکه در اسفند ۱۳۵۹ به سمت ریاست شهربانی کل کشور رسید.

بر اثر انفجار دفتر نخست وزیری، شهید هوشنگ وحید دستجردی دچار سوختگی شدید می‌شود و پس از چند روز در ۱۴ شهریور به علت شدت جراحات و سوختگی‌ها، جام شهادت را عاشقانه نوشید و به دیدار معبود شتافت.

اشراف کامل بر انحراف مجاهدین خلق

علی قدوسی پس از رهایی از زندان پهلوی، به قم رفت و اهداف خویش را در مورد اصلاح ساختار آموزشی حوزه پی گرفت. وی برای احیای فرهنگ اسلامی اهمیت ویژه‌ای قائل بود و به همین جهت اهم فعالیت خود را صرف پایه‌ریزی یک سامانه آموزشی نو و پرثمر نمود و به موازات فعالیت سیاسی، با همکاری شهید بهشتی اقدام به تأسیس مدرسه حقانی (منتظریه) و مکتب توحید کرد و با اعمال شیوه‌ای نو و کارساز، این دو نهاد آموزشی را الگویی برای سایر مراکز آموزشی و فرهنگی قرار داد.

اندکی پس از پیروزی انقلاب، رهبر کبیر انقلاب در پی حکمی او را مأمور ستاد انقلاب اسلامی و دیگر مسائل شهرستان قم کرد. او همچنین به فرمان امام مأموریت پیدا کرد تا در دادگاه‌های انقلاب تهران حاضر شده و متصدی مقام قضاوت شود. عضویت در شورای عالی قضایی و دادستانی کل انقلاب، از دیگر مسئولیت‌های وی بود.

او پس از تصدی دادستانی انقلاب طی مصاحبه‌ای گفت: «عملکرد دادگاه انقلاب و دادستانی کل پیش از این به گونه‌ای بود که در تشخیص دشمنان اصلی انقلاب دچار خطا شد و با این فرض که افراد طاغوتی و وابستگان دستگاه پهلوی اصلی ترین دشمن انقلاب هستند مجازات و مصادره اموال این افراد را تنها وظیفه دادستانی و دادگاه‌های انقلاب قلمداد کرده‌اند، در صورتی که دشمنان اصلی انقلاب با غفلتی که از آنها شده است توانسته‌اند خود را سازماندهی و برای ضربه وارد کردن به انقلاب آماده کنند و شناسایی و مقابله با این دشمنان مسلما وقت زیادی را خواهد گرفت».

روی این سخنان شهید قدوسی با سازمان مجاهدین خلق بود، زیرا این سازمان پس از پیروزی انقلاب با شناسایی خانه‌های افرادی که به خاطر ترس از پیروزی انقلاب به خارج از کشور فرار کرده بودند تلاش می‌کرد تا همچون دوران مبارزه با رژیم پهلوی خانه‌های تیمی را سازمان دهد. شهید قدوسی به ‌عنوان دادستان کل انقلاب یکی از کسانی بود که به انحراف سازمان مجاهدین خلق اشراف کامل داشت.

برخورد قاطع با منافقان آغاز شد

آیت‌الله قدوسی که انحراف منافقین خلق و رویارویی مسلحانه این سازمان علیه انقلاب را امری حتمی می‌دانست، اطلاعیه‌ای ۱۰ ماده‌ای صادر کرد و طی آن از تمام گروه‌ها و سازمان‌های سیاسی خواست که خلع سلاح شوند و فعالیت‌های سیاسی خود را در چارچوب قوانین اعلامی جمهوری اسلامی تنظیم کنند. این اطلاعیه درحقیقت شیوه نامه مقابله با سازمان مجاهدین خلق بود چرا که بعد از صدور آن ستادی تحت عنوان «ستاد پیگیری اطلاعیه‌ی دادستانی کل انقلاب» به وجود آمد و شهید قدوسی پس از آن مبارزه قاطعانه‌ای را با سازمان منافقین آغاز کرد.

نهایتا آیت الله قدوسی پس از 31 ماه مجاهدت خالصانه در 14 شهریور 1360 بر اثر انفجار بمب به وسیله منافقان در دادستانی انقلاب اسلامی به شهادت رسید.