بازنشر/ شکنجه و شکنجه گران

چکیده :شکنجه یک واژگون است،در، زیر شکنجه، چهرهٔ جهان بین زیبا و زشت، خوب و بد در نوسان است.شکنجه درجهان به شکلی امروزه، شیوه ای آسیب رسان است، که وظیفه اصلی آن،علاوه بر اعتراف و ‌اطلاعات گرفتن، یک نوع فرهنگ زدایی است، که انسان را، به صورت موجودی توده وار تنزل می...

کلمه – حسن ماکیانی:

از قانون مترس از قاضی بترس (الکساندر سولژنیستی)

۲۶ ژوئن ،۶ تیرماه مصادف است با روز جهانی «حمایت از قربانیان شکنجه»
در نظام های ایدئولوژی گرا که مبادرت به امر شکنجه می کنند، اول باید به نمونه های پدیدار شناسانه آن مراجعه کنیم و ببینیم، که این نظام ها با انسان ها و مردمانی که بر خلاف آنان می اندیشند،چه رفتارهای کرده، و آنان را به چه بلاهایی مبتلا ساخته اند. دراینجا افرادی که به واسطهٔ داشتن تفکری مخالف نظام سیاسی ایدئولوژی گرا ،توسط پلیس مخفی یا (سازمان اطلاعات) دستگیر می شوند، به شکل های مورد آزار، اذیت، و شکنجه های گوناگون قرار می گیرند، که عبارتند از: «محروم کردن از ملاقات و مرخصی و مراقبت های پزشکی، محرومیت از هرگونه تحرک، و سرپاه نگه داشتن های طولانی مدت، فشارهای دردآور روحی روانی، انفرادهایی که ممکن است هفته ها، وحتی ماه ها، طول بکشد و گاه عمدا، به وسیلهٔ یک چشم بند تشدید می شود، که این عمل، خیلی زود به یک حالت گیجی، توهم و از دست دادن نشانه، زمان و مکان می انجامد و با ایجاد اعدام های نمایشی، زندانی به محل اعدام، برده می شود و اعدام اجرا می گردد، ولی تیرهای مشقی شلیک می شوند ،و یا زندانی را با دستگیری خانواده، و یا اخراج از کار او را تهدید به اعتراف اجباری می کنند؟و تا آنجا که به شرایط زندانی یا (بازداشتی) مربوط است، محرومیت ها متفاوت است ؟و زندانی به شکل های گوناگون، در برابر کاهش تهییج های عاطفی ناشی، از محیط، قرار می گیرد و این شکنجه ها روحی روانی، به سبب آنکه هیچ نشان فیزیکی، بر جای نمی گذارند به نام «شکنجه سفید»معروف هستند. شخص مورد شکنجه، باید در مورد انتخاب یکی از دو راهی، که به وسیله شکنجه گر مشخص شده است تصمیم بگیرد، او برای اینکه بتواند زجر غیر قابل تحمل، و نظر بازجو راجلب کند با افشای افراد، و اطلاعاتی، که مورد نظر بازجو است تن می دهد، که یقین دارد به خاطر آن همواره، با یک پشیمانی و تأسف وعذاب وجدان ، که چون خوره ،او را از درون خواهد خورد تا ابد زندگی کند؟ یا اینکه تحمل تعزیر کند؟و بازجویان، در طول بازجوی ،تغییر فاز در دو قطب مخالف منطق، یک فرآیند رایج است بعنوان شکنجه گر(بازجو)«خوب» وشکنجه گر(بازجو)«بد» که برای زندانی نقش بازی می نمایند؟

شکنجه یک واژگون است،در، زیر شکنجه، چهرهٔ جهان بین زیبا و زشت، خوب و بد در نوسان است.شکنجه درجهان به شکلی امروزه، شیوه ای آسیب رسان است، که وظیفه اصلی آن،علاوه بر اعتراف و ‌اطلاعات گرفتن، یک نوع فرهنگ زدایی است، که انسان را، به صورت موجودی توده وار تنزل می دهد، و او را عمدا و آگاهانه از تشخیص وابستگی های خود باز می دارد و آنچه در شکنجه، سرچشمه «دگرگونی های»روانی می شود به روشنی به ما نشان می دهد، که فرآیند شکنجه،یک تکنیک و تزریق خواست یک گروه، به وسیله افراد حایل یعنی شکنجه گران؛به گروه حایل دیگر ،یا شکنجه شده گان است؟ این روش های شکنجه وآزار، به طور معمول در میان تمامی نظام های سیاسی توتالیتر، و ‌سرکوبگر ، مشترک است،اما علاوه بر این موارد،هر نظام سیاسی متناسب با نوع ایدئولوژی خود، برای از پا درآوردن مخالفین، روش های خاص خود را نیز دارند.