تسلیت‌نامه‌ی جمعی از نواندیشان دینی به مناسبت چهلم درگذشت عبدالرحیم مرودشتی نویسنده و ویراستار

چکیده :عبدالرحیم مرودشتی (۱۴۰۰-۱۳۳۸) نویسنده، مترجم، ویراستار و مدرّسِ فلسفه و دین‌پژوهی، چهل روز پیش روی در نقاب خاک کشید و به سمت بی سو پرواز کرد. در فضای باز مطبوعاتی شکل گرفته پس از دوم خرداد ۱۳۷۶ خورشیدی، او دبیری سرویس یا هم‌کاری با بخش اندیشه نشریات «جامعه»، «توس» و «نشاط» را بر عهده داشت....

عبدالرحیم مرودشتی (۱۴۰۰-۱۳۳۸) نویسنده، مترجم، ویراستار و مدرّسِ فلسفه و دین‌پژوهی، چهل روز پیش روی در نقاب خاک کشید و به سمت بی سو پرواز کرد.

در فضای باز مطبوعاتی شکل گرفته پس از دوم خرداد ۱۳۷۶ خورشیدی، او دبیری سرویس یا هم‌کاری با بخش اندیشه نشریات «جامعه»، «توس» و «نشاط» را بر عهده داشت. مرحوم مرودشتی که دانش آموخته‌ی حوزه‌ی علمیه قم بود، با نهادهای فرهنگیِ نزدیک به جریان نواندیشی دینی در دهه‌های هفتاد و هشتاد خورشیدی، از جمله «کیان»، «صراط» و «مؤسسه‌ی معرفت و پژوهش» همکاری می کرد. او مانند بسیاری از نواندیشان و آزادگان، طعم زندان جمهوری اسلامی را نیز به جان خرید و در نهایت به هجرت از ایران تن در داد. در کشور کویت او به تدریس و پژوهش در فلسفه و دین‌پژوهی مشغول بود.

«سنت و سکولاریسم»، از جمله آثاری در حوزه‌ی نواندیشی دینی است که با ویرایش نیکوی او منتشر شد. از مجموعه آثاری که او به فارسی ترجمه کرد چهارگانه‌ای بود با عناوین «گالیله»، «مهاتما گاندی»، «انیشتین» و «نیوتن» که نشر «کتاب همراه» آن‌ها را منتشر کرد. این پژوهشگر که دلی در گروی نواندیشی دینی و اهمیت و رهگشایی آن در ایران معاصر داشت، بر اثر ابتلای به سرطان لوزالمعده‌ پیشرفته، سوگمندانه در شصت و دو سالگی جهان را بدرود گفت.

همه‌ی ما که عبدالرحیم مرودشتی را از دور یا نزدیک می‌شناختیم او را به دانش وسیع، زبان‌دانی، فروتنی، خون‌گرمی، مرگ‌آگاهی، ایمانی گشوده و پر از جست‌وجو و زیست معنادار می‌شناختیم. ما، جمعی از نواندیشان دینیِ ایرانی، سفر بی بازگشت این دانشی‌مرد ایمانی را تسلیت می گوییم و صبر بر این مصیبت را به دعا از خداوند، برای خانواده محترم مرودشتی و اهالی فرهنگ و قلم در ایران و کویت خواستاریم.

حسن یوسفی اشکوری، محمدجواد اکبرین، رضا بهشتی مُعزّ، سروش دباغ، علیرضا رجائی، میثم بادامچی، حسین کمالی، داریوش محمدپور، یاسر میردامادی.