بحران بهداشتی: از «طالبان» در افغانستان تا «طب اسلامی» در ایران-دکتر آرش علائی پاسخ می‌دهد

تبلیغ بازرگانی

در مرداد ماه سال گذشته،‌ سال ۱۳۹۹،  سازمان بهداشت جهانی در گزارشی دیگر اعلام کرده بود افغانستان برای هر ٣‌هزار و ٥٠٠ نفر تنها یک پزشک دارد که کمتر از یک‌پنجم میانگین جهانی است.

با این وجود، طبق آمارهای بانک جهانی میزان مرگ و میر در میان نوزادان در فاصله سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ رو به کاهش گذارده بود. امید به زندگی هم که یکی از شاخص‌های سلامت در کشورها می‌باشد و در شاخص توسعه انسانی مورد استفاده قرار می‌گیرد از ۵۹ سالگی در سال ۲۰۱۰ به ۶۰ سال، در سال ۲۰۱۳ افزایش یافته بود. این شاخص در سال ۲۰۱۵، بار دیگر رو به رشد نهاده و به ۶۰.۷ افزایش یافته بود.

همچنین وضعیت دسترسی به حداقل خدمات بهداشتی در فاصله سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ چه در سطح شهری و چه در سطح روستایی بهبود یافته بود. اما با قدرت گرفتن طالبان در افغانستان بیم آن می‌رود که شرایط بهداشتی در این کشور با بحران‌های بیشتری مواجه شود.

 

در یک دهه گذشته، با وجود بهبود در وضعیت بهداشتی در افغانستان، طب سنتی هنوز مورد توجه مردم قرار داشته است. یک آمار منتشر شده از سوی سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۵ حاکی از آن بود که حدود ۸۰ درصد مردم افغانستان هنوز به درمان‌های سنتی بخصوص درمان با گیاه توجه دارند.

مراجعه به طب سنتی و طب اسلامی، در پی گسترش شیوع کرونا، در برخی از کشورها با افزایش مواجه شد. همزمان، در ایران نیز برخی از نهادها و رسانه‌های دولتی، بیش از قبل به ترویج خرافات و توصیه‌های غیرعلمی بر پایه طب سنتی و طب اسلامی پرداختند. 

تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران، در روزهای پایانی سال گذشته، ۱۳۹۹، طرحی را برای تکشیل سازمان طب اسلامی-ایرانی، به هیات رئیسه مجلس ارائه کردند. این طرح، به آیات، روایات و آموزه‌های اسلامی درباره دستورات پزشکی متعدد اشاره کرده است که به گفته طراحان آن، در حال حاضر برخی از متخصصین با استفاده از آموزه‌های اسلامی به ایجاد شاخه‌ای از طب مکمل، تحت عنوان «طب اسلامی» پرداخته‌اند.

این طرح با اعتراض وسیعی از سوی جامعه پزشکی ایران مواجه شده است. 

آیا تصویب طرح ایجاد سازمان طب اسلامی-ایرانی، زمینه برای دخالت غیرعلمی در امور کادر پزشکی را فراهم خواهد کرد؟

با تغییر شرایط سیاسی در افغانستان و به قدرت رسیدن طالبان در این کشور، بدون تردید تغییر ناگهانی شرایط در کشور به نفع بهداشت عمومی دولت نیست،‌ چه نهادها و سازمان‌هایی در این راستا می‌توانند در بهبود شرایط بهداشتی در کشور تاثیرگذار باشند؟

جایگاه طب سنتی در افغانستان با وجود بهبود وضعیت بهداشتی و سطح آگاهی جامعه، چگونه است؟

چه شاخص‌هایی برای شناسایی وضعیت بهداشتی یک کشور از سوی نهادهای جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

مشروح توضیحات دکتر دکتر آرش علائی، مدیر موسسه بین‌المللی سلامت و آموزش در واشنگتن، از طریق فایل صوتی، پادکست و ویدئو در دسترس قرار دارد. 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید