علامه حسن زاده آملی به لقاالله پیوست

خبرگزاری میزان -علامه حسن زاده آمل، مدرس دروس حوزوی که صبح امروز به علت عارضه ریوی در بیمارستان بستری شده بود،  ساعاتی پیش دارفانی راوداع کرد.

حسن حسن‌زاده مشهور به علامه حسن‌زاده، در اواخر سال ۱۳۰۷ شمسی در یکی از روستا‌های لاریجان آمل در استان مازندران در ایران متولد شد.

وی از فیلسوفان و عالمان شیعه ایرانی بود که آثار بسیاری در فلسفه، عرفان، ریاضی، نجوم، ادبیات فارسی و عربی داشت و در نهایت در روز سوم مهر ماه ۱۴۰۰ چشم از جهان فرو بست و دارفانی را وداع گفت.

تصویری از عیادت رهبر معظم انقلاب از این عالم ربانی در مهرماه سال ۱۳۹۱

علامه حسن زاده در ۶ سالگی خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه آموخت و در سال ۱۳۲۳ش دروس حوزوی را آغاز کرد و همزمان به تدریس چند کتاب از درس‌های مقدمات حوزوی پرداخت.

وی در شهریور ۱۳۲۹ هجری شمسی و در سن ۲۲ سالگی، برای ادامه تحصیل، وارد تهران شد.

علامه حسن زاده آملی از علامه شعرانی اجازه اجتهاد و اجازه نقل حدیث دریافت کرد و با راهنمایی وی، در دروس آیت‌الله سیدابوالحسن رفیعی قزوینی همچون اسفار ملاصدرا، شرح علاّمه فناری بر مصباح الانس و دروس خارج فقه و اصول شرکت نمود.

وی نزدیک به ۱۱ سال نزد مهدی الهی قمشه‌ای، حکمت «منظومه» سبزواری، مبحث نفس اسفار و حدود نصف «شرح خواجه بر اشارات» ابن سینا را فرا گرفت.

علامه حسن حسن‌زاده آملی در سال ۱۳۴۲ هجری شمسی به قصد اقامت در قم، از تهران مهاجرت کرد و پس از ورود به قم، به تدریس معارف حوزوی و فنون ریاضی مشغول شد.

وی به مدت ۱۷ سال از دروس سید محمدحسین طباطبایی بیشترین بهره‌ها را برد.

علامه حسن‌زاده آملی پس از سکونت در قم، ۱۴ دوره شرح منظومه، ۴ دوره اشارات، یک دوره اسفار اربعه، و ۴ دوره شرح فصوص قیصری را تدریس کرده است. شرح تمهید و مصباح الانس نیز از جمله تدریس‌های اوست. او همچنین حدود ۱۷ سال دروس ریاضیات، هیأت، وقت و قبله را درس داده که کتاب دروس «معرفة الوقت و القبلة» محصول آن درس‌هاست.

علامه حسن‌زاده آملی دارای آثاری در زمینه‌های فقه، فلسفه، اخلاق، عرفان، حکمت دینی، کلام، حدیث و رجال، تفسیر قرآن، ریاضیات و نجوم، ادبیات عربی و فارسی، علوم طبیعی، طب قدیم، علوم غریبه و باطنی است.

وی کتاب‌هایی هچون نهج‌البلاغه، اسفار اربعه، کشف المراد، کلیله و دمنه و گلستان سعدی را تصحیح کرده و دیوان اشعاری نیز به چاپ رسانده است.

علامه حسن‌زاده آملی همچنین به تصحیح بسیاری از آثار مهم و همچنین حاشیه‌نگاری بر آن‌ها پرداخته است؛ از جمله «تصحیح نهج البلاغه»، «تصحیح تفسیر خلاصة المنهج»، «تصحیح کتاب شفا»، «تصحیح اسفار اربعه»، «تصحیح کتاب کشف المراد»، «تصحیح و حاشیه بر تمهید القواعد صائن الدین» و «شرح بر فصوص قیصری». او هم‌چنین کتاب الخزاین احمد نراقی در علوم غریبه را به همراه علی اکبر غفاری تصحیح و حاشیه زده است.

از کتب قرائت و تجوید وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

شرح شاطبیه به نام «شراج المبتدی و تذکار المقری المنتهی» که شرح علامه شیخ علی بن قاصح عذری بر قصیده لامیه منظومه علامه شیخ قاسم بن فیره رعینی شاطبی در علم قرائات است.‌
می‌باشد. شرح شاطبیه (در علم قرائات و معرفت قاریان) از کتاب‌های درسی بود که در مراکز علمی خوانده می‌شد و استاد علامه شعرانی (قدس سره) آنرا پیش پدرش خوانده بود.

از کتب ریاضی و نجوم نیز می‌توان موارد زیر نام برد:

۱. رساله فارسی ملاعلی قوشچی در علم هیئت
۲. شرح قاضی زاده رومی بر «الملخّص الهیه» از مؤلفات محمّد بن محمود خوارزمی چغمینی معروف به «شرح چغمینی».
۳. استدراک بر تشریح الافلاک شیخ بهایی تألیف علامه شعرانی
۴. کتاب «الاصول» مشهور به اصول اقلیدس صوری به تحریر خواجه طوسی که حاوی پانزده مقاله در حساب و هندسه است که همه مسائلش به براهین ریاضی مبرهن است.
۵. اُکَرمالاناوس به تحریر خواجه طوسی
۶. اُکَر ثاوذوسیوس در مثلثات و اشکال کروی به تحریرخواجه طوسی
۷. شرح علامه خفری بر «تذکره فی الهیه» محقق طوسی در علم هیئت که شرحی استدلالی است بر مسائل هیئت. بعد از تعلّم شرح خفری بر تذکره به زیج بهادری که اتمّ و ادقّ و اجدّ زیجات است، پرداختند.

• بیشتر بخوانید:
• شرح زندگی علامه حسن زاده آملی در مستند «سعادتمندان»

انتهای پیام/