بنی‌صدر درگذشت + زندگینامه و تصاویر

«ابوالحسن بنی صدر» نخستین رئیس جمهوری اسلامی صبح امروز در سن ۸۸ سالگی در پاریس درگذشت.

به گزارش «تابناک»، «ابوالحسن بنی صدر» اولین رئیس جمهوری اسلامی ایران که پس از عزل از فرماندهی کل قوا و ریاست جمهوری از کشور فرار کرد، در سن 88 سالگی در بیمارستان سالپتریه پاریس فرانسه درگذشت.

ابوالحسن بنی صدر متولد دوم فروردین 1312 در باغچه از توابع همدان دوران تحصیل خود را در همدان و تهران گذراند و دوران طفولیت را تا اخذ دیپلم متوسطه در این شهر سپری نمود. او در خانواده ای روحانی بزرگ شده بود و پدرش از جمله روحانیون معروف همدان بود؛ اما به گفته خودش جو موجود در خانواده اش فضای ضد آخوندی تمام عیاری داشت.

این نگاه منفی و بیم داشتن از اجبار پدر برای یادگیری دروس حوزوی باعث شد که وی در عرصه فراگیری علوم جدید از خود تقلایی نشان دهد. در کنار این، از مسائل سیاسی هم غافل نبود و کم و بیش در جریان وقایع و رویدادهای روز قرار می گرفت. بنی صدر علاقمند به تحصیل در رشته حقوق دانشگاه تهران بود، اما به تحصیل در دانشکده معقول و منقول پرداخت. در دوران دانشجویی ابتدا به حزب "زحمتکشان " مظفر بقایی تمایل یافت، اما در جریان کودتای آمریکایی 28 مرداد، جذب جبهه ملی شد.

در جریان نهضت ملی شدن صنعت نفت 2 بار بازداشت شد و مدت کوتاهی را در زندان گذراند. ابوالحسن بنی صدر پس از سرکوب قیام 15 خرداد 1342 و منحل شدن جبهه ملی دوم، به فرانسه رفت و در آنجا فعالیت های خود را تحت عنوان جبهه ملی سوم پی گرفت، اما طولی نکشید که اختلافات شدیدی با کنفدراسیون دانشجویان خارج کشور پیدا شد و بر اثر بروز این درگیری ها، ابتدا جبهه ملی سوم و در پی آن کنفدراسیون متلاشی شد. او که در سالهای اولیه دهه پنجاه از فعالیت های سیاسی دور افتاده بود و بعضاً به اتفاق دکتر نقی زاده در انگلیس گاهنامه "خبرنامه جبهه ملی " را منتشر می ساخت، به مرور به اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان در اروپا نزدیک شد و دور تازه ای در حیات سیاسی بنی صدر آغاز شد.

زمانی که حرکت انقلابی مردم ایران شدت گرفت، روابط بنی صدر نیز با انقلابیون و پیروان امام نزدیکتر شد، به ویژه اینکه وقتی در جریان زندانی شدن آیات طالقانی و منتظری و شهادت آیت الله سعیدی، برخی از مبارزین از جمله محمد منتظری، محمد غرضی، محمدعلی هادی که آن هنگام در فرانسه حضور داشتند و در کلیسای "سن مری " اعتصاب غذا کرده بودند، در کنار آنان نقش فعالی پیدا کرد و به همراه سلامتیان، سودابه سدیفی و احمد غضنفرپور، جنبه های مثبت این حرکت اعتراضی را برای فرانسویان و فعالان حقوق بشر تشریح کرد.

همزمان با بازگشت امام به ایران در 12 بهمن، وی از جمله کسانی بود که در این سفر با ایشان همراه بود. در آن زمان وی چهره ای ناشناخته برای مردم بود، اما بعد از گذشت سه روز از ورودش به ایران، سلسله سخنرانی هایی در دانشگاه صنعتی شریف داشت که ده روز به طول انجامید. از این پس بسیاری او را در لباس یک روشنفکر دینی که سعی دارد با استفاده از مفاهیم و مضامین قرآنی و اسلامی پیوندی با دنیای متمدن غرب برقرار کند، می شناختند.

فعالیت پرحجم و عجیب بنی صدر در سال اول پس از پیروزی انقلاب، او را به عنوان یک نیروی انقلابی و وفادار به امام خمینی(ره) در افکار عمومی معرفی می کند. مناظره با نیروهای مارکسیست، سخنرانی های پی در پی در اجتماعات ، دفاع از ایده اقتصاد اسلامی و بالاخره انتشار روزنامه “انقلاب اسلامی” به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی او در 30 خرداد 1358 این چهره ناشناخته را به یکی از فعالان شناخته شده انقلاب تبدیل می نماید.