اتحادیۀ اروپا یک میلیارد یورو به افغانستان کمک می‌کند؛ ادامۀ چانه‌زنی‌های بین‌المللی با طالبان

تبلیغ بازرگانی

روز سه‌شنبه ۱۲ اکتبر/۲٠ مهر، مقامات اتحادیۀ اروپا خبر دادند که کمک یک‌میلیارد یورویی خود را طی همین روز، در چارچوب اجلاس مجازی گروه بیست (G20) رسماً اعلام خواهند کرد. خانم اورزولا فن ‌درلاین، رئیس کمیسیون اروپا گفت: "برای جلوگیری از فروپاشی انسانی و اقتصادی-اجتماعی افغانستان، باید هر کاری از دست‌مان بر میاید انجام دهیم. افغان‌ها نباید هزینۀ اعمال طالبان را بپردازند. به همین دلیل کمک‌های اتحادیۀ اروپا به قصد مردم افغانستان و همچنین کشورهای همسایه‌ای در نظر گرفته شده است که قبل از همه به افغان‌ها یاری رساندند"...

بدین ترتیب، با اینکه دارایی‌های بانک مرکزی افغانستان در آمریکا و اروپا مسدود مانده (٨ میلیارد دلار در آمریکا و ۲ میلیارد دلار در اروپا)، اتحادیۀ اروپا تصمیم گرفته که برای جلوگیری از فاجعه‌ای انسانی، "مردم افغانستان" را یاری دهد. بخصوص با رسیدن فصل سرما، کمبود مواد غذایی، پوشاک و دارو می‌تواند عواقب سنگین داشته باشد.

با به قدرت رسیدن طالبان، افغانستان در بن‌بست اقتصادی خطرناکی گرفتار شده است. علاوه بر مسدود شدن پول‌ها، بیکاری انبوه و بلاتکلیفی ناشی از شرایط سیاسی و همچنین پیامدهای خشکسالی شدید، مردم را دچار تنگدستی و فقر فزاینده کرده است. اما کشورهای غربی که هنوز رژیم طالبان را به رسمیت نشناخته‌اند، حاضر نیستند به آسانی "کمک بلاعوض" بدهند. اروپاییان و آمریکا به طالبان فشار می‌آورند تا حداقل در مورد محدودیت حقوق زنان و کودکان اندکی عقب‌نشینی کنند.

البته از یک میلیارد یورویی که اتحادیۀ اروپا تقبل کرده، قبلاً ۳٠٠ میلیون یورو به عنوان جبران کمبودهای غذایی و بهداشتی (واکسیناسیون) اعلام شده بود. در واقع اینک ۷٠٠ میلیون یورو کمک اضافی تعیین شده که بخشی از آن باید به "کشورهای همسایه" داده شود. هنوز معلوم نیست که کدامیک از این کشورها سهمی از کمک‌ها را دریافت خواهند کرد.

اجلاس گروه بیست

اجلاس ویژۀ گروه بیست که به ابتکار ایتالیا برگزار می‌شود،  دو موضوع بزرگ را در ارتباط با افغانستان بررسی می‌کند: نیازهای فوری مردم و نگرانی‌های امنیتی (مسئلۀ حضور تروریسم در افغانستان). ماریو دراگی نخست‌وزیر ایتالیا برای تدارک این اجلاس با مشکلات فراوان مواجه شده زیرا همۀ کشورهای عضو گروه بیست در مورد طالبان اتفاق نظر ندارند. برخی هنوز مایل نیستند که کمکی به دست طالبان برسد. اما برخی دیگر – از جمله روسیه و چین – نگاهی متفاوت دارند. یکی از دیپلمات‌های اروپایی گفته است: "مسئلۀ اصلی اینجاست که اروپاییان می‌خواهند در امور حکومت طالبان مداخله کنند – مثلاً در مورد رفتار با زنان – اما پکن و مسکو از سیاست عدم مداخله طرفداری می‌کنند". چینی‌ها حتی رسماً خواستار لغو تحریم‌های افغانستان شده‌اند (آزاد شدن پول‌ها).

اجلاس دوحه

روز سه‌شنبه، تقریباً هم‌زمان با اجلاس مجازی گروه بیست، هیئت طالبان در دوحه با نمایندگان اتحادیۀ اروپا و آمریکا به گفتگو نشستند. این نخستین بار است که چنین نشست سه‌جانبه‌ای برگزار می‌شود. البته طی روزهای گذشته (شنبه و یکشنبه)، آمریکایی‌ها به طور جداگانه با نمایندگان طالبان در دوحه مذاکره کردند. در پایان این دو روز، به نظر می‌آمد که هیچ تغییری در موضع‌گیری‌های طالبان شکل نگرفته است. آمریکایی‌ها که بیش از هرچیز بر مسائل امنیتی تأکید دارند، ظاهراً نتوانسته‌اند قول و تعهدی از طالبان بگیرند. هرچند امیرخان متقی وزیر خارجۀ رژیم طالبان با زبانی دیپلماتیک از "همکاری و حمایت آمریکا" تشکر کرد، اما سهیل شاهین که یکی از چهره‌های اصلی طالبان در مذاکرات بین‌المللی است گفت که "امارت اسلامی افغانستان برای مبارزه با داعش هیچ نیازی به آمریکا ندارد".

روزنامۀ فرانسوی لوموند می‌نویسد: "نمایندگان سازمان سیا که در مذاکرات دوحه شرکت دارند، مایلند که استراتژی ضدتروریستی خود را علیه داعش و القاعده با طالبان هماهنگ کنند؛ اما تناقض در اینجاست که طی بیست سال اخیر، سیا همین نوع استراتژی‌ها را علیه طالبان به کار برده بود"...

پرسش بزرگ: به رسمیت شناختن حکومت طالبان

با افزوده شدن نمایندگان اتحادیۀ اروپا به جمع طالبان و آمریکایی‌ها، احتمال دارد که محور مذاکرات دوحه از مسائل امنیتی به موضوع کمک‌ به افغانستان و رعایت برخی حقوق انسانی از سوی طالبان منتقل گردد.

در این وضعیت، آقای مطلق القحطانی که از طرف وزارت امور خارجۀ قطر، پروندۀ افغانستان را دنبال می‌کند، با طفره رفتن از پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران در مورد "به رسمیت شناختن طالبان"، گفت: "در هرصورت به قدرت رسیدن طالبان واقعیتی است که باید در نظر داشت. مهم اینست که بتوانیم با آنها تعامل داشته باشیم"...

هنوز هیچ کشوری، حتی قطر که نقش میانجی را بازی می‌کند، حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته است. هرچند مذاکرات و جلساتی که هم اکنون در جریان است، هیچکدام به این موضوع اختصاص نیافته، اما تردید نیست که در حاشیۀ آنها، هزینه‌ای که طالبان باید برای به رسمیت شناخته شدن بپردازند، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید