ناگفته‌هایی از تیپ ۵۵ هوابرد شیراز

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سرهنگ ستاد قاسم اکبری مقدم پژوهشگر سازمان حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس ارتش در یادداشتی بخشی از حماسه‌آفرینی‌های تیپ ۵۵ هوابرد شیراز را تشریح کرد.

در این یادداشت می‌خوانیم:

ارتش جمهوری اسلامی ایران به دلیل ماهیت مردمی خود، همواره جایگاه ویژه‌ای در میان مردم داشته است چرا که ارتش از مردم، با مردم و در کنار مردم است. این ویژگی مهم ارتش در دوران دفاع مقدس و هم در سال‌های اخیر در مواجهه با بحران‌های طبیعی و مردم‌یاری نمود دارد. نیروی زمینی ارتش محور و ستون اصلی در دوران دفاع مقدس بود و طبق فرمایشات بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی(ره):«نیروی زمینی قهرمان که در حقیقت در تمامی حوادث در نوک پیکان حملات ناجوانمردانه دشمنان بوده است، به حق چهره راستین و شکست ناپذیر و استوار خویش در دفاع از مرزهای گسترده کشورمان را نشان داد.»

نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران دارای یگان‌های تخصصی و مختلفی است که بر اساس ماموریت و شرح وظایف تعیین شده دارای ویژگی‌های خاص و منحصر به فردی هستند. یکی از این این یگان‌های مهم و حساس ارتش، تیپ ۵۵ هوابرد شیراز است که در این مجال به معرفی اجمالی این تیپ می‌پردازیم.

کلمه هوابرد بار معنایی عجیبی دارد. وقتی پسوند نام یک یگان نظامی، «هوابرد» باشد، یعنی آن یگان تشکیل شده از کارکنانی که آموزش‌های بیشتر، تخصصی و خاص دیده‌اند و نیروی ویژه به حساب می‌آیند. دوره چتربازی را گذرانده‌اند و آمادگی جسمانی بالایی دارند و توان بدنی و هوش رزمی‌شان ارتقاء یافته تا فراتر از تصور هر دشمنی، عمل کنند.

نیروهای هوابرد رسته‌ای نظامی شامل نیروهایی از پیاده‌نظام سبک که با هواپیما و وسایل پرنده به محل عملیات منتقل می‌شوند. این نیروها به وسیله فرود با چتر نجات به میدان نبرد گام می‌گذارند. ماموریت‌های محوله این نیروها دربرگیرنده مبارزات زمان‌بر در سطح وسیعی از منطقه نبرد نمی‌باشد و با توجه به محدودیت‌هایی که در حمل تجهیزات و سلاح توسط نفرات این رسته وجود دارد، عملیات آماده‌سازی برای ورود قوای اصلی و انهدام تجهیزات استراتژیک دشمن به آنها واگذار می‌شود.

نیروهای هوابرد به سه گروه اصلی تقسیم می‌شوند: الف-پیاده‌نظام چترباز، وظیفه‌اش فرود با چتر در میدان نبرد و درگیری با دشمن است. ب -چترباز نظامی، سربازان و پرسنل نظامی که وظایفی از قبیل امدادگری، مهندسی و توپخانه را بر عهده دارند.پ- پیاده‌نظام گلایدرسوار، پیاده‌نظامی که به وسیله گلایدرهای نظامی در پشت خطوط دشمن فرود می‌آید.

در سال ۱۳۴۲ تشکیل یگانی به منظور تأمین یک احتیاط متحرک و قوی که بتواند در میدان رزم جهت ماموریت‌های تاکتیکی و استراتژیکی وارد عمل شده و ماموریت نیروی خودی را تسهیل نماید احساس شد. دو گردان پیاده هوابرد ۰۱ و ۰۲ در تهران تشکیل و در سال ۱۳۴۴ به نام های« ۳۵۱ » و« ۳۵۲ » تغییر نام و به شیراز منتقل و به «هنگ ۹ سوار» ملحق شد. در سال ۱۳۴۵ با اضافه شدن دو گردان پیاده و «توپخانه ۱۰۵م.م» یک تیپ به نام« ۲۵ شاهین» در استان فارس تشکیل شد. در سال ۱۳۵۱ تیپ ۲۵ شاهین به «تیپ ۵۵ هوابرد» تغییر نام داد. این تیپ تنها یگانه هوابرد و چترباز در خاورمیانه مستقر در شیراز است.

کارکنان این تیپ افرادی برگزیده از نیروی زمینی و به خصوص دانشگاه افسری امام(ع) هستند. این افراد با طی کردن آموزش‌های ویژه و تخصصی در طول خدمت، قادر به انجام عملیات‌های چتربازی در داخل خاک ایران و خارج از آن می‌باشند. کلیه پرسنل ارتش برای طی دوره‌های چتربازی به این تیپ اعزام می‌گردند و در کمیته آموزش‌های هوابرد آموزش‌های ابتدایی و تخصصی را می‌گذرانند.

از مهم‌ترین دوره‌های آموزشی در تیپ ۵۵ هوابرد؛ دوره‌های چتربازی است که به عنوان اولین دوره الزامی برای کارکنان تیپ ۵۵ هوابرد محسوب می‌شود. افزون بر آن، دوره مربی‌گری چتربازی نیز مختص کارکنان با توان ذهنی، روحی و جسمی بالا بوده که پس از گذراندن تست‌های مختلف در آن شرکت می‌کنند. همچنین دوره سقوط آزاد نیز برای پرسنل نخبه و دوره خاص آمادها و بارریزهای هوایی که انحصاراً بوسیله‌ تیپ ۵۵ هوابرد و با کمک، همراهی و همکاری  نیروی هوایی با اختصاص هواپیماهای c-۱۳۰ انجام می‌شود.

تمامی کارکنان تیپ ۵۵ هوابرد با هر رسته و جایگاهی آموزش‌های همگانی روش‌های استفاده از کلیه سلاح‌ها و ادوات جنگی را می‌گذرانند و تمامی کارکنان چترباز این تیپ آشنایی و تخصص کامل در بکارگیری تجهیزات، اداوات و ماشین‌های جنگی را دارند تا در عملیات‌های مختلف پس از فرود بتوانند ماموریت خود را به انجام برسانند. پس از پایان دوره‌های آموزشی چتربازی به کارکنانی که ۵ تا ۵۰ پرش موفق داشته باشند نشان چتربازی با یک ستاره؛ در دوره‌های تخصصی، کارکنانی(ویژه تکاوران) که بین ۵۰ تا ۱۰۰ پرش دارند، نشان چتربازی با دو ستاره و برای دوره‌های ویژه که بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرش موفق داشته باشند نشان چتربازی با سه ستاره و برای اساتید که بالای ۱۵۰ پرش دارند نشان چتربازی با سه ستاره  با خوشه طلایی و به عنوان مربی چتربازی اهداء می‌گردد.

تیپ ۵۵ هوابرد پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا شروع دفاع مقدس

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، گروه‌هایی قصد ایجاد ناامنی و بی رنگ نمودن انقلاب نوپای  اسلامی ایران را داشتند و در تیرماه ۱۳۵۸ تحرکاتی را در غرب و شمال غرب کشور با عنوان «خلق مستقل کُرد» را آغاز کردند که باعث یک سری درگیرهای مسلحانه در شهرهای سنندج،پاوه، نوسود،سقز، مریوان و سردشت شد.

در پی فرمان امام راحل(ره) در ۳۰ تیرماه ۱۳۵۸ مبنی بر جمع شدن سریع غائله کردستان، نیروی زمینی ارتش حضور تیپ ۵۵ هوابرد را برای کنترل و آرامش منطقه لازم دانست و یک گردان تیپ ۵۵ هوابرد در ۲۷ مرداد ماه ۱۳۵۸ با سه فروند هواپیمای c-۱۳۰ وارد شهر سنندج کرد و این نیروها از آنجا به محورهای ناامن منطقه سردشت اعزام شدند و پس از ۴۲ روز درگیری تن به تن با اشرار و گروهک‌ها و با تقدیم ۴۵ شهید و بیش از ۱۹۷ مجروح امنیت را به شهر سردشت بازگردادند.

مقام معظم رهبری(مدظله العالی) که در آن زمان نماینده امام خمینی(ره) در ارتش بودند به این شهر سردشت آمده و از نزدیک زحمات گردان ۱۰۱ تیپ ۵۵ هوابرد شیراز را مشاهده و از همان جا خبر این پیروزی را به امام(ره) گزارش کردند. پس از این  مجاهدت فرمانده  این گردان سرهنگ قاضی زاده به بیت امام(ره) دعوت شد و از ایشان و گردان ۱۰۱ تیپ ۵۵ هوابرد تقدیر گردید و به دستور امام(ره) سرهنگ قاضی زاده یکسال فرماندار نظامی منطقه سردشت شد. مجدد عناصر خود فروخته در منطقه غرب این بار در شهر پاوه اقدام به آشوب گیری نمودند که بار دیگر برخی یگان‌های تیپ ۵۵ هوابرد از جمله گردان ۱۲۶ پیاده هوابرد  در ۲ خرداد ۱۳۵۹ وارد منطقه شد که پس از سه ماه جنگ چریکی و تن به تن امنیت را به منطقه شهر پاوه بازگرداندند.

تیپ ۵۵ هوابرد در دفاع مقدس

رژیم بعثی صدام در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۵۹ تجاوز خود را به جمهوری اسلامی ایران و آغاز سودای فتح یک هفته‌ای تهران را در سر داشت. این تجاوز زمانی اتفاق افتاد که «گردان ۱۲۶  و ۱۰۱تیپ ۵۵ هوابرد» هنوز گَرد مبارزه با اشرار کومله و دمکرات را از تن پاک نکرده بود. تیپ ۵۵ هوابرد در ۹ مهر ماه ۱۳۵۹ با تمام امکانات و قدرت به مصاف با بعثیان متجاوز رفت و تا پایان جنگ تحمیلی و حتی پس از آن تا ۱۳ آبان ۱۳۷۱ دوشادوش سایر نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در اکثر عملیات های بزرگ و کوچک آفندی و پدافندی از وجب به وجب خاک ایران اسلامی با جان و دل دفاع نمود.

تیپ ۵۵ هوابرد یکی از پرافتخارترین یگان‌های ارتش  است. تیپ ۵۵ هوابرد ۱۴ ماه قبل از آغاز جنگ در جبهه‌های غرب و غائله کردستان حضور داشت و بطور کلی چون یگان واکنش سریع بود در تمام عملیات‌ها و ماموریت‌های آفندی و پدافندی حضور فعال داشت و حضور این تیپ در عملیات ها موجب دلگرمی و خرسندی بود. فرماندهی معظم کل قوا(مدظله العالی) در دیدار سال ۸۷  خود با کارکنان این تیپ در شیراز فرموده‌اند:« در آن دوره آغاز جنگ تحمیلی در سال اول که دوره محنت نیروی مسلح بود، در اهواز مژده گسیل تیپ ۵۵ هوابرد دله‌ای مسئولان دفاع را در آنجا خرسند ‌کرد.»

تیپ ۵۵ هوابرد یکی از یگان‌های موفق در طول دوران دفاع مقدس بود. این تیپ در دوران دفاع مقدس تقریباً در تمامی عملیات‌های بزرگ شرکت داشته است و عمدتاً به‌عنوان یگان خط شکن در نوک پیکان عملیات‌ها نقش تعیین‌کننده و کلیدی خود را ایفا کرده است به طوری که در دفاع مقدس بیش از ۶۰ هزار رزمنده از طریق این تیپ به جبهه‌های جنگ حق علیه باطل اعزام شدند.

در طول جنگ تحمیلی و غائله کردستان در بیش از ۲۳ عملیات آفندی و ۸ عملیات پدافندی شرکت نمود. از جمله عملیات‌های بزرگی که این تیپ نقش مؤثر و تعیین کننده‌ای در آن داشته است می‌توان به پاکسازی محور سردشت، بانه، سقز – شهر سنندج و سردشت- عملیات رقابیه- الله اکبر- شهید مدنی-ثامن الائمه(ع)- طریق القدس- فتح المبین- بیت المقدس-مسلم بن عقیل- والفجر مقدماتی- خیبر-شرهانی- قادر-والفجر۸ و... اشاره کرد. طبق روایت امیرسرتیپ کریم عبادت، فرماندهی وقت تیپ، دلیرمردان این تیپ در عملیات بیت‌المقدس اولین رزمندگانی بودند که به دروازه‌های خرمشهر رسیدند.

تیپ ۵۵ هوابرد در دوران هشت سال دفاع مقدس عصای دست فرماندهان بود و نیروهای دشمن بعثی به آن می‌گفتند عقرب سیاه! چون کلاه‌شان مشکی است. حق هم داشتند از آنان بترسند؛ به نقل از سرهنگ عباس کیانا، فرمانده وقت گردان ۱۲۶ هوابرد، همین تیپ ۵۵ هوابرد بود که در عملیات فتح المبین، ـ«سرلشکر دخیل علی حلالی» را اسیر کرد. برای این کار پرسنل شجاع گروهان یکم گردان ۱۲۶ تیپ ۵۵ هوابرد با در دست داشتن سلاح ژ-۳ ، از یک منطقه رملی(ریگ روان)‌ به طول ۱۴ کیلومتر گذشتند و نیروهای دشمن را غافلگیر کردند.

تیپ ۵۵ هوابرد در طول ماموریت های خود از سال ۱۳۵۸ تا پایان جنگ تحمیلی و بازگشت به پادگان سرزمینی خود در شهر شیراز ۸۶۱ بار جابجابی تاکتیکی و اداری را در مناطق غرب و شمالغرب و جنوب غرب داشته و به همین دلیل تیپ ۵۵ هوابرد را به مثابه دست بلند فرماندهی در بسیاری از عملیات‌ها معرفی می‌کنند. این تیپ ۱۴ ماه قبل از آغاز جنگ در جبهه‌های غرب و غائله کردستان حضور داشت و بطور کلی چون یگان واکنش سریع بود در تمام عملیات‌ها و ماموریت‌های آفندی و پدافندی حضور فعال داشت.

فرماندهی معظم کل قوا(مدظله العالی) در خصوص مجاهدت و ایثار تیپ ۵۵ هوابرد فرمودند:«تیپ ۵۵ هوابرد یکی از یگان‌های مؤثر و افتخارآفرین دوران دفاع مقدس بود.»

سرهنگ بهروز جمعی تیپ ۵۵ هوابرد شیراز که حالا بازنشسته شده و اهل یکی از روستاهای فسا است در خصوص نقش و تیپ ۵۵ هوابرد در عملیات مرصاد می گوید: هلی‌برن نیروهای تیپ ۵۵ هوابرد در مسیر کرند به اسلام آباد و مقابل ستون منافقین، حرکت آنها را چند ساعتی کند کرد، خصوصا که آن‌ها با توجه به تعداد زیاد کامیون و جیپ و نفربر چرخ‌داری که در اختیار داشتند، کاملا متکی به جاده بودند و فقط به شکل ستون حرکت می‌کردند. این کندی فرصت مغتنمی را در اختیار نیروهای مردمی قرار داد."

افتخارآفرینان تیپ ۵۵ هوابرد

تاریخ ایران پر است از قهرمانانی که از جان خود گذشتند تا ذره‌ای از خاک کشورمان توسط بیگانه به تاراج نرود. نمود عینی این موضوع را می‌توان در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی و دفاع مقدس به وضوح مشاهده کرد. تیپ ۵۵ هوابرد شیراز با تقدیم شهدای بسیار زیادی در زمان هشت سال دفاع مقدس یکی از سردمداران جبهه‌های حق علیه باطل بود و با سابقه درخشان در جنگ تحمیلی، نقش تاثیرگذاری در پیروزی‌های ارتش در عملیات‌ها را داشت. تیپ ۵۵ هوابرد ۲۳۵۰ شهید و ۱۲ هزار و ۷۰۰ آزاده و جانباز  تقدیم انقلاب و دفاع از  خاک مقدس ایران  کرد.

محمدجواد عبدحق یکی از این خیل مجاهدان تیپ ۵۵ هوابرد شیراز است. در سال ۱۳۳۱ در بندر انزلی  متولد شد. در سال ۴۹ برای تحصیل وارد دانشگاه افسری ارتش و در سال ۵۳ با درجه ستوان دومی از آن دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. او به‌خاطر علاقه بسیار زیادی که به چتربازی داشت، داوطلبانه به یگان تکاور تیپ ۵۵ هوابرد شیراز پیوست. عبدحق بعد از پیروزی انقلاب برای پایان دادن به غائله کردستان به منطقه شمال غرب اعزام شد و بعد از رشادت‌های فراوان با سمت فرمانده گردان ۱۴۶ هوابرد در منطقه عملیاتی شمال غرب «لولان عراق» براثر اصابت ترکش توپخانه دشمن به ناحیه شکم و قطع شدن هر دو دست و هر دو پا به خیل همرزمان شهیدش پیوست. تاریخ شهادت این رزمنده دلاور ۸ مهرماه سال ۶۸ است و به دلیل مجاهدت‌های این شهید والامقام و سایر همرزمان شهیدش در طول دوران دفاع مقدس تیپ ۵۵ هوابرد به نام وی مزین گردیده و این روز نیز به‌عنوان «روز هوابرد» نام‌گذاری شده است.

سرباز محمدعلی فلاح مهرآبادی از رزمندگان «تیپ ۵۵ هوابرد» ارتش جمهوری اسلامی ایران است. او که دارای گواهی نامه پایان چتربازی بود، در کردستان ترکش خمپاره به پایش اصابت کرد و زخمی شد اما اجازه نداد که خانواده‌اش از این جراحت با خبر شوند. به علت مسدود بودن راه‌ها مدت ۹ ماه کسی نتوانست به ملاقاتش برود. تا اینکه از تیپ هوابرد از کردستان به شیراز بازگشت و  ۲۳ روز  در مرخصی به سر برد. پس از اتمام مرخصی ۲۳ روزه به تیپ ۵۵ بازگشت و این بار برای انجام مأموریت به جبهه جنوب اعزام شد و در عملیات «فتح المبین» شرکت کرد.

محمدعلی با دیگر همرزمانش در جبهه شوش مشغول نبرد با دشمن متجاوز بود و در مرحله سوم عملیات فتح‌المبین درحالی‌که ۹ روز از عید نوروز می‌گذشت، به شهادت رسید. این سرباز در بخش از وصیت‌نامه خود یادآور شده است: «راه من راه خداست، راه خونین حسین و شهادتم افتخاری دیگر به راه سرخ حسین است. بارالها! این جان خود داده را با بدی‌هایش بپذیر و بر گناهانش قلم بطلان بکش. تا آنجا که یادم هست به کسی بدهکار و طلبکار نیستم. فقط به برادرم نجاتعلی که آن‌هم امیدوارم مرا حلال کند. مرا در همان قبرستان مهرآباد، کنار قبر شهیدان دیگر به خاک بسپارید.»

ایرج نصرت‌زاد یکی دیگر از مجاهدان  تیپ ۵۵ هوابرد است. سال ۱۳۳۲ بود که ایرج وارد دانشکده افسری شد و پس از اتمام تحصیلات خود در دانشگاه افسری خدمت نظامی خود را در استان فارس و شهر کازرون شروع کرد. پس از این بود که به علت مهارت و تبحر بالای خود به تیپ ۵۵ هوابرد شیراز منتقل شد و در آن تیپ مدارج گوناگون از فرماندهی گروهان تا فرماندهی گردان را برعهده گرفت. در همین حین گواهینامه استادی در رشته چتربازی و دوره رنجر را کسب کرد و برای گذراندن دوره عالی به آلمان اعزام شد.

وی به خوش نامی، شجاعت و مردانگی بین همکاران معروف بود. فروردین ماه سال ۱۳۵۸ بود که ضد انقلاب به پادگان سنندج حمله کرد و آنجا را محاصره نمود و در این ایام یک هیأت عالی رتبه شامل افرادی، چون مرحوم آیت‌الله طالقانی، آیت الله بهشتی و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به سنندج آمدند و شورای اداره شهر را تشکیل دادند. اما چندی بعد عناصر ضد انقلاب اداره شهر را در دست گرفته و غالب شدند. او به همین دلیل هم  به صورت داوطلبانه عازم کردستان شد و به مبارزه با ضد انقلاب و مزدوران پرداخت. شهید نصرت زاد در تاریخ  هشتم دی ماه سال ۱۳۵۸ با انتصاب به فرماندهی تیپ یکم لشکر ۲۸ پیاده نیروی زمینی ارتش با درجه سرهنگی به منطقه کردستان اعزام شد و در پادگان سنندج، خدمت خود را شروع کرد. او در بدو ورود به لشکر، این تیپ را به صورت مجدد سازماندهی کرد و با رعایت اصول نظامی، سلسله مراتب، حفظ انضباط و انسجام واحدهای نظامی را در دستور کار خود قرار داد. وی افراد گردان را برای ایجاد رعب و وحشت در دل ضد انقلاب با شرایط خاصی به شهر می‌برد و تمرینات صحرایی انجام می‌داد و در این حالت شهر را دور می‌زد و گاهی سنگرهای ضد انقلاب را ویران می‌ساخت و آن‌ها جرأت هیچ اقدامی نداشتند.

در فروردین ماه سال ۱۳۵۹ نصرت زاد که برای نظارت بر اعزام ستون، به سوی سه راهی سنندج سقز سد قشلاق حرکت کرده بود، از کمین و درگیری ضد انقلاب با نیروهای خودی در یکی از روستاهای منطقه مطلع شد. او بلافاصله با نیروهایی از گردان ۱۱۶ برای تأمین ارتفاعات مشرف بر روستای مذکور حرکت کرد و با نیروهای ضد انقلاب درگیر شد که سرانجام همراهان شجاعش، به دست مزدوران به شهادت نائل آمدند  در حالی که در آخرین پیام خود که با بی سیم به مرکز لشکر مخابره کرده چنین گفته است: «من سرهنگ ستاد ایرج نصرت زاد، جانم فدای ایران، درود بر رهبر انقلاب، زنده باد ارتش جمهوری اسلامی ایران، زنده باد فرماندهان گردان تیپ یکم، خدا حافظتان، نصرت زاد». مزدوران ضد انقلاب خائن نیز که از پیام او سخت عصبانی و ناراحت شده بودند او را در همان لحظه به شهادت رساندند.

رسول عبادت یکی دیگر از قهرمانان تیپ ۵۵ هوابرد شیراز است که در شانزدهم خرداد ماه ۱۳۶۰ در عملیات آزادسازی قوچ سلطان به وسیله نیروهای بعثی مورد اصابت تیر قرار گرفت و به شهادت رسید. او در سال ۱۳۴۳ وارد دانشکده افسری شد. رسول پس از طی موفقیت آمیز دوره مقدماتی در سال ۱۳۴۷ در تیپ ۵۵ هوابرد شیراز مشغول به کار شد و در بین همرزمانش به خوش نامی، شجاعت و مردانگی معروف بود. چنان که او را اینگونه می‌نامیدند؛ یک سرباز و یک مربی نمونه.

رسول که به درجه سرهنگ دومی ارتقا یافته بود به همراه سایر همرزمانش و با شناخت کامل از اوضاع منطقه پس از پاکسازی مریوان یک طرح عملیاتی را طراحی کردند تا برای همیشه دست عناصر ضد انقلاب و ارتش بعثی را از ارتفاعات بسیار مهم قوچ سلطان کوتاه کنند.

طرح عملیاتی صحیح، عزم راسخ رزمندگان، هماهنگی هوانیروز و توپخانه و نیروهای پیاده یگان عمل کننده با فرماندهی سرهنگ دوم عبادت و همراهی نیروهای سپاه پاسداران به فرماندهی شهید جاوید الأثر احمد متوسلیان منتهی به پیروزی شد و قله قوچ سلطان در ساعت ۷ صبح روز ۱۶ خردادماه سال ۱۳۶۰ از دشمن بازپس گرفته شد. در این عملیات ۱۲۰ نفر از نظامیان دشمن اسیر و تعداد زیادی از عناصر خود فروخته ضد انقلاب کشته شدند.

پس از مسلم شدن پیروزی، گردان از حالت تهاجمی خارج شد و پرسنل به کمک مجروحین و جمع آوری اسرا پرداختند که ناگهان یک سرباز دشمن سرهنگ دوم عبادت را مورد هدف قرار داد و ساعاتی بعد آن فرمانده لایق به مقام شامخ شهادت رسید. پیکر پاک این شهید سرافراز میهن پس از تشییع باشکوهی توسط مردم قدرشناش شیراز، در دارالرحمه در کنار دیگر همرزمانش به خاک سپرده شد. این فرمانده شجاع در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «‌خدایا در این لحظات درگیری نه می‌ترسم و نه ناامیدم فقط آرزو دارم، که همه ما را ببخشی و دیگران ما را که زنده می‌مانند آگاه سازی تا قدرت پیدا کنند، انتقام مسلمانان واقعی را ازکفار، مشرکین و منافقین بگیرند و قدرت تو را به عرصه وجود گذارند.»

سرهنگ رفیع غفاری چترباز و جانباز ۵۰ درصد، معروف به شکارچی تانک از جمله رزمندگان شاخص این تیپ و اسطوره بی‌نام و نشانی است که در طول جنگ تحمیلی ۱۴۲ دستگاه تانک و ۵۱ دستگاه نفربر زرهی دشمن که معادل یک لشکر زرهی است را منهدم کرد و بیش از ۵۰ دستگاه تانک دشمن را سالم به غنیمت گرفت و با حضور ۸۲ ماهه خود در مناطق عملیاتی در این راه ۷ مرحله مجروم شد و برگ زرینی به دفتر مجاهدت تیپ ۵۵ هوابرد شیراز مزید نموده است.

ایثار و فداکاری کارکنان و خانواده کارکنان تیپ ۵۵ هوابرد همچنان ساری و جاری است؛ بطوری که در تیرماه ۱۳۹۹ اعضای بدن مرحوم سروان اطلاعات نادر زارع درنیانی جمعی تیپ ۵۵ هوابرد شیراز اهل روستای قشلاق درنیان از توابع بخش کربال شهرستان خرامه استان فارس که بر اثر تصادف دچار مرگ مغزی شده بود به ۵ هموطن نیازمند پیوند عضو اهدا شد. خانواده این افسر تیپ ۵۵ هوابرد  قلب، کلیه ها، کبد و دیگر اعضای قابل پیوندش را اهدا کردند.

از اقدامات جهادی تیپ ۵۵ هوابرد، می‌توان به تولید چترهای اتوماتیک، سقوط آزاد و بارریزی اشاره کرد. یکی از مهم‌ترین و راهبردی ‌ترین فعالیت‌هایی که در این تیپ انجام می‌شود، تولید صفر تا صد چترهای اتوماتیک و سقوط آزاد است که با بهترین چترهای خارجی رقابت می‌کنند و از بسیاری از چترهای خارجی عملکرد بهتری دارند.

آمادگی رزمی

تیپ ۵۵ هوابرد از سال ۱۳۷۱ با اجرای چندین رزمایش بزرگ و کوچک مشترک همانند زهد-ولایت- پیروان ولایت – پیروزی – اقتدار۹۹- فاتحان خیبر آمادگی خود را در حفظ آرمان‌های جمهوری اسلامی ایران حفظ کرده و همچنان مانند گذشته پا در رکاب جهت مجاهدت و جانفشانی در راه فرامین فرماندهی معظم کل قوا(مدظله العالی) است.

در حال حاضر این یگان منحصر به فرد، در سطح منطقه از کفایت و آمادگی رزمی بسیار خوب و بالایی برخوردار است و برابر آموزه‌های مرتبط یگان هوابرد، وفق مأموریت ذاتی خود آمادگی دارد به عنوان دست بلند سلسله مراتب فرماندهی به ویژه فرماندهی معظم کل قوا در هر زمان و مکان در مأموریت‌های مختلف مانند ذوالفقاری حیدری و در دست علی زمانه باشد تا در هر زمان و در هر مکان که اراده گردد، قابلیت فرود با چتر را داشته و همچون عقابان آسمان بر فرق سر  دشمنان اسلام فرود آیند. هم اکنون نیز تیپ ۵۵ هوابرد شیراز یکی از آماده‌ترین، به‌روزترین و توانمندترین تیپ‌های نیروی زمینی ارتش است که برای هر ماموریتی در زمان و مکان‌های مختلف آمادگی کامل خود را اعلام می‌کند.

تیپ ۵۵ هوابرد در تمامی بلایای طبیعی و اتفاقات نابهنگام طبیعی از قبیل سیل، آتش‌سوزی، زلزله و... در کنار مردم بوده و از هیچ کمکی در این راه دریغ  نمی‌کند. یک یگان زنده، پویا و با روحیه در نیروی زمینی ارتش است که آماده هر ماموریت و کمکی به مردم عزیز ایران است، با توجه به استقرار این تیپ در استان فارس مردم این استان احساس نزدیکی و محبّت زیادی نسبت به سربازان و کارکنان این یگان داشته و دارند.

در پایان یاد و خاطره ۲۳۵۰ شهید تیپ ۵۵ هوابرد و ۴۸ هزار شهید ارتش جمهوری اسلامی ایران را گرامی می‌داریم.