کاپ ۲۶؛ کنفرانس جهانی تغییرات اقلیمی چیست و چرا مهم است؟

کاپ ۲۶؛ کنفرانس جهانی تغییرات اقلیمی چیست و چرا مهم است؟۲۷ مهر ۱۴۰۰ - ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱

بریتانیا بزودی میزبان نشست خواهد بود که برگزاری آن برای مهار تغییرات اقلیمی لازم است. این نشست دو هفته ای شاید به تغییرات مهمی در زندگی روزمره ما انسان ها منجر شود.

این کنفرانس قرار است از ۳۱ اکتبر تا ۱۲ نوامبر (۹ تا ۲۱ آبان) در گلاسکو برگزار شود.

کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد - کاپ ۲۶ - چیست؟

جهان در حال گرم تر شدن است. دلیلش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از مصرف سوخت های فسیلی است.

نوسانات شدید آب و هوایی که منسوب به تغییرات اقلیمی هستند از جمله موج های گرما،‌ آتش سوزی های جنگلی، سیل‌ و غیره شدیدتر و متناوب تر می‌شوند. ده سال گذشته گرم‌ترین دوران تاریخ ثبت شده بشر بود. دولت‌ها هم نظر هستند که اقدامات فوری جمعی ضروری است.

در این کنفرانس از ۲۰۰ کشور جهان خواسته شده که برنامه های خود برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را تا سال ۲۰۳۰ ارائه دهند.

همه در سال ۲۰۱۵ قبول کردند که چنین برنامه هایی ارايه دهند تا میانگین افزایش گرمای زمین از دو درجه سانتیگراد بیشتر نشود. قرار شد تلاش کنند که میانگین افزایش گرما از یک و نیم سانتیگراد نسبت به انقلاب صنعتی فراتر نرود تا از فاجعه اقلیمی اجتناب شود.

این موافقت،‌ توافق پاریس نام گرفت. معنی آن این است که همه کشورها باید بکوشند کاهش بزرگتری در انتشارات کربنی خود داشته باشند که تا سال ۲۰۵۰ به تراز منفی کربن برسند.

چه تصمیمی در کنفرانس جهانی تغییرات اقلیمی گرفته خواهد شد؟

بیشتر کشورها برنامه های خود را برای کاهش انتشارات کربنی قبل از شروع کنفرانس ارائه می دهند. این کمک خواهد کرد تا برآورد بهتری از احتمال نائل شدن به اهداف تعیین شده وجود داشته باشد.

اما امکان دارد طول دو هفته برگزاری کنفرانس هم تعهدات تازه ای اعلام شود.

انتظار می‌رود بسیاری از این تعهدات بسیار فنی باشد. مثلا روی آرودن به خودروهای برقی،‌ حذف زغال سنگ،‌ قطع کمتر درختان و حمایت از مردم در برابر آثار تغییرات اقلیمی از جمله احداث موانع و مسیل های مقابله با سیل.

قرار است ۲۵ هزار نفر در کنفرانس تغییرات اقلیمی حضور داشته باشند از جمله رهبران جهانی،‌ مذاکره کنندگان و خبرنگاران.

ده ها فعال و کنشگر و دست اندر کاران کسب و کارهای مختلف هم برنامه های خود را خواهند داشت.

مثلا گروه موسوم به "طغیان علیه انقراض" بنا دارد برنامه های اعتراضی زیادی داشته باشد و از خواستار پایان دادن فوری به استفاده از سوخت های فسیلی شود.

قرار است در پایان این کنفرانس نوعی قطعنامه یا بیانیه هم صادر شود. از همه کشورهای انتظار می‌رود این قطعنامه را امضا کنند.

منبع تصویر، Getty Images

مسايل اصلی و دشوار مورد بحث چیست؟

انتظار صحبت های زیادی درباره پول و عدالت در زمینه مسائل اقلیمی را داشته باشید. کشورهای رو به توسعه نسبت به سرانه جمعیتی خود آلایندگی کمتری دارند و مسئول اصلی انتشارات کربنی در گذشته نیستند.

اما همین کشورها بیشترین آثار تغییرات اقلیمی را تجربه می کنند.

این کشورها نیازمند پول بیشتر برای کاهش انتشارات کربنی و تاب آوری در برابر تغییرات اقلیمی هستند. برای رفع این نیاز شاید لازم باشد نیروگاه های خورشیدی بیشتری در کشورهایی که متکی به سوخت فسیلی هستند احداث شود.

دعوای دیگری بر سر پرداخت خسارت به کشورهای رو به توسعه و آسیب دیده از تغییرات اقلیمی رخ خواهد داد.

کشورهای ثروتمند قبلا وعده دادند سالی یکصد میلیارد دلار برای کمک به کشورهای فقیر تا سال ۲۰۲۰ اختصاص دهند.

طبق یک برآورد سازمان ملل این هدف محقق نخواهد شد لذا از کشورهای ثروتمند تر خواسته شده پول بیشتری بدهند.

تعهدات چین در کنفرانس جهانی تغییرات اقلیمی هم خیلی مهم است. چین حالا بزرگترین آلاینده جهان است و سرمایه گذاری های زیادی در نیروگاه های زغال سنگ در سراسر جهان کرده است.

بسیاری از ناظران منتظر خواهند ماند تا ببینند چین و کشورهای دیگر تولید کننده زغال سنگ با چه سرعتی وابستگی خود را این سوخت ها کاهش خواهند داد.

کنفرانس تغییرات اقلیمی چه تاثیری روی من دارد؟

بعضی از تعهدات اعلام شده در کنفرانس شاید مستقیما در زندگی روزمره ما اثرگذار باشد.

مثلا شاید باعث شود شما دیگر خودروی بنزینی یا گازوئیلی سوار نشوید یا خانه خود را با آب گرم کن گازی گرم نکنید یا پروازهای کمتری داشته باشید.

از کجا خواهیم فهمید که کنفرانس تغییرات اقلیمی موفقیت آمیز بوده یا نه؟

بریتانیا به عنوان کشور میزبان از همه کشورهای خواهد خواست که از قطعنامه ای حمایت کنند که در آن تعهد برای رسیدن به تراز منفی کربن تا سال ۲۰۵۰ قید شده باشد.

بریتانیا شاید همچنین خواستار تعدات بیشتری برای پایان دادن به مصرف زغال سنگ،‌ خودروهای بنزینی و حفاظت از طبیعت بشود.

کشورهای رو به توسعه نیز خواستار کمک های مالی بیشتر در سال های آینده برای مقابله با آثار گرم تر شدن زمین خواهند شد

هر توافقی که کمتر از اینها باشد ناکافی تلقی خواهد شد چرا که وقت زیادی برای محدود کردن میانگین افزایش گرمای زمین به زیر یک و نیم درجه سانتیگراد باقی نمانده است.

با این اوصاف، بعضی دانشمندان معتقدند رهبران جهانی اینقدر مساله را پشت گوش انداخته اند که هر توافقی هم در این کنفرانس حاصل شود، رسیدن به هدف فوق ناممکن است.