«مثلث بیق» چگونه ساخته و پرداخته شد؟ علیرضا نوری زاده - Gooya News

ایندیپندنت فارسی - علیرضا نوری‌زاده

دشمنی روس‌ها و حزب توده با سه ضلع مثلث

به گمانم اطلاق عنوان «مثلث بیق» بر ابوالحسن بنی‌صدر و ابراهیم یزدی و صادق قطب‌زاده نخستین بار از سوی زنده‌یاد منوچهر محجوبی در نشریه آهنگر صورت گرفت (محجوبی و دوستانش، فردای انقلاب، نشریه چلنگر را برپا داشتند. اعتراض تولیت غیرمشروع روزنامه یعنی حزب توده و تحریک خانواده صاحب امتیازش، محجوبی را ناچار کرد که چلنگر را آهنگر کند).

از آنجا که هیچ‌یک از ما روزنامه‌نگاران فعال در مقام نویسنده و دبیر و سردبیر روزنامه‌ها و مجلات آن روز جرات برخورد با خمینی و قاطبه اهالی ولایتش را یا نداشتیم یا ملاحظه مردم و انقلاب را می‌کردیم، یا در چنبره حزب طراز نوین و دنباله‌چی‌هایش بودیم. گمان جمع اخیر این بود که خمینی قائد اعظم ضدامپریالیست و همدل و همراه طبقه کارگر و زحمتکشان جهان است، ولی اطرافیانش مثل بنی‌صدر و یزدی و قطب‌زاده بدند و باید زیرآبشان را زد. کمتر کسی از ما به کراوات بازرگان و وزیرانش، صادق طباطبایی، دریادار دکتر مدنی، و به‌ویژه ابراهیم یزدی و صادق قطب‌زاده، و بلوزهای مارک‌دار بنی‌صدر توجه داشت. از خود نمی‌پرسیدیم که این‌ها اغلب فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های بزرگ آمریکا و اروپا هستند و در بستر نهضت آزادی یا جبهه ملی رشد کرده‌اند و قلبا ضدکمونیست‌اند و روی خوشی به اتحاد جماهیر شوروی آن روز نشان نمی‌دهند. حال آن که آخوندهای در حاشیه خمینی، از نوع خویینی‌ها، محتشمی‌پور، و ری‌شهری رو به قبله مسکو نماز می‌گزارند و ضدروس‌هایشان مثل بهشتی و مفتح و مطهری به لقاءالله فرستاده می‌شوند، و رفسنجانی با مداخله خانم عفت مرعشی، همسرش، از نیمه‌راه بهشت بازگردانده می‌شود.

با اجرای سناریوی اشغال سفارت آمریکا به کارگردانی خویینی‌ها و بازی دانشجویان خط امام، پرده‌های بعدی نمایش (حذف ملی‌ها، بعضی از به‌اصطلاح ملی-مذهبی‌ها، لیبرال‌ها، و مسلمانان ضدشوروی...) به صحنه آمد.

👈مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

در واقع، از فردای انقلاب، گروه‌هایی که بعضی‌شان از ارادتمندان قدیمی حزب توده بودند، حمله‌های خود را در اجتماع‌ها، تظاهرات، و نشریاتی که حداقل در شش ماهه اول حکومت آقای خمینی نظارت مستقیمی روی آن‌ها اعمال نمی‌شد، روی سه تن از همراهان آقای خمینی متمرکز کردند. «مثلث بیق» (از سه حرف اول بنی‌صدر، یزدی، قطب‌زاده)، این سه یکه‌سوار انقلاب- چون هر کدام ساز خود را می‌زدند- در یک نقطه اتفاق‌نظر داشتند: ضدیت با شوروی و نگرانی از عملکرد وابستگان مسکو. البته همان‌طور که پیش از این آمد، مرحوم مهندس بازرگان و یارانش در کنار جبهه ملی و حزب جمهوری خلق مسلمان نیز در نگاه حزب توده و ارباب روسی، وابسته به غرب و لیبرال‌مسلک و ضدشوروی محسوب می‌شدند. ماشین تبلیغاتی حزب توده و گروه‌های همسو، به هر میزان که ضدیت افرادی مثل قطب‌زاده و ابراهیم یزدی و بنی‌صدر و صادق طباطبایی و امیرانتظام با شوروی بیشتر می‌شد، با حدت و شدت بیشتری دشمنی با آن‌ها را دنبال می‌کرد. بستن کنسولگری‌های شوروی در اصفهان و رشت به دستور قطب‌زاده، و نامه تاریخی او به گرومیکو، وزیر امور خارجه و عضو پولیت‌بورو، و پیش از آن، پخش خبرهایی مبنی بر دیدارهای مقام‌های دولتی با مسئولان غربی، از جمله ملاقات صادق طباطبایی، برادر همسر احمد خمینی و فرد مورد اعتماد مهندس بازرگان، با مقام‌های فرانسوی و آلمانی، ملاقات‌های مهندس امیرانتظام در حوزه ماموریتش در اسکاندیناوی با دیپلمات‌های غربی و خاصه آمریکایی با تایید و مجوز مهندس بازرگان، و بعد از او صادق قطب‌زاده که وزیر امور خارجه بود، در کنار شایعات و اخبار اغلب بی‌‌پایه‌ای که در مورد تماس‌های دکتر ابراهیم یزدی با آمریکایی‌ها منتشر می‌شد، همه و همه برای آن که این افراد هدف توپخانه شوروی آن روز و وابستگان ایرانی‌اش قرار گیرند کفایت می‌کرد. نقش حزب توده در حذف و قتل قطب‌زاده به دست جمهوری اسلامی و کنار زدن دکتر یزدی و صادق طباطبایی و به زندان انداختن مهندس امیرانتظام وعزل بنی‌صدر در حکومت جدید... موضوعی است که خود کیانوری در چند جا، از جمله در مقاله‌ای ۵۲ صفحه‌ای منتشره در ۹ اردیبهشت ۱۳۷۸، به آن اقرار می‌کند.