سرنوشت نویسندگان نامه های سرگشاده به خامنه ای

 سرنوشت نویسندگان نامه‌های سرگشاده به خامنه‌ای

«حشمت‌الله طبرزدی» از دهه ۷۰ تا کنون، ۱۳ سال زندانی بوده و سه سال آن را در سلول انفرادی گذرانده است. جرمش نوشتن نامه به رهبر جمهوری اسلامی بوده است؛ نامه‌هایی در نقد و شیوه حکومت‌داری علی خامنه‌ای.

***

نامه سال ۱۳۷۵ حشمت‌الله طبرزدی به رهبر جمهوری اسلامی را می‌توان نقطه اصلی قطع امید کردن متقابل او و خامنه‌ای از یک‌دیگر دانست. طبرزدی چهار سال پس از این نامه سربسته، نامه سرگشاده «علی شکنجه‌گاه نداشت» را نوشت و تاوان نوشتن این نامه را با سال‌ها زندان پس داد.

حشمت‌الله طبرزدی که عضو جریان راست دفتر تحکیم وحدت و اقلیت این تشکیلات دانشجویی محسوب می‌شد، در دهه ۶۰ خورشیدی «اتحاديه انجمن‌های اسلامي‎ ‎دانشجويان و فارغ‌التحصيلان دانشگاه‌ها و ‏مراکز آموزش عالی» را به موازات دفتر تحکیم وحدت راه‌اندازی کرد و علی خامنه‌ای در مقام رییس جمهوری نیز گاهی سخنران نشست‌های این اتحادیه بود.

این گروه در دهه ۷۰ نشریه «پیام دانشجو» را منتشر کرد که از یک طرف به انتقاد از بنیاد مستضعفان به ریاست «محسن رفیق‌دوست» می‌پرداخت و از طرف دیگر، به نقد خانواده و بنگاه‌های اقتصادی نزدیک به «اکبر هاشمی رفسنجانی».

هاشمی رفسنجانی در خاطرات هفتم مرداد ۱۳۷۴ نوشته که به «علی فلاحیان»، وزیر وقت اطلاعات گفته بود مسایل پيام دانشجو و مدير كل رشوه‌گير مالياتی را پي‌گيری كنند.

به گفته طبرزدی، این مدیر کل امور مالیاتی که وزارت اطلاعات او را به دریافت رشوه متهم کرده بود، نامه‌ای را درباره فرار مالیاتی برخی از بنگاه‌های اقتصادی کرمان که توسط نزدیکان هاشمی رفسنجانی مدیریت می‌شدند، نوشته و پیام دانشجو پس از بازداشت این فرد، به این نامه دست یافته و آن را منتشر کرده بود.

طبرزدی در مصاحبه با «ایران‌وایر» می‌گوید پس از انتشار این نامه، به وزارت اطلاعات احضار شده و مقام امنیتی طرف صحبت، «محمد سعیدی»، با نام مستعار «سیادتی» بوده است که بعدها عضو تیم مذاکره اتمی دولت «محمود احمدی‌نژاد» شد و در دولت «حسن روحانی»، مدیرعامل سازمان کشتی‌رانی بود که به اتهام «دریافت رشوه» بازداشت شد.

مدیر مسوول نشریه پیام دانشجو به دلیل انتشار نامه این مدیر امور مالیاتی، مدتی نیز در بازداشت بود. پس از آن نیز مطالب این نشریه به گونه‌ای بودند که فاصله‌اش با حکومت بیشتر می‌شد.

طبرزدی می‌گوید سال ۱۳۷۵، «علی مقدم»، معاون ارتباطات دفتر رهبر جمهوری اسلامی ایران اعضای «اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها» را خواسته و سخنان آنان را شنیده بود تا به رهبر جمهوری اسلامی منتقل کند.

به گفته طبرزدی، مقدم در جلسه بعد پیام خامنه‌ای را ابلاغ کرد که گفته بود از طبرزدی ناراحت هستم و ارتباط خود را با او قطع می‌کنم اما اعضای شورای اتحادیه انجمن‌های اسلامی می‌توانند ارتباط داشته باشند.

پس از این پیام، دفتر رهبر جمهوری اسلامی از طبرزدی خواست که نامه یا به تعبیری، «توبه‌نامه» بنویسد. طبرزدی نامه‌ای نوشت که از طریق «اصغر پورمحمدی»، پسرعموی «مصطفی پورمحمدی» و رییس شبکه۳ تلویزیون برای خامنه‌ای فرستاده شد.

او در این نامه توبه نکرده و تاکید کرده بود که افشاگری‌هایش بر اساس اهداف انقلاب هستند.

طبرزدی می‌گوید افراد نزدیک به دفتر رهبر جمهوری اسلامی گفته‌ بودند که خامنه‌ای نامه را پاره کرده است تا شاید توصیفی از عصبانیتش از نامه او باشد.

پس از این روند، نشریه پیام دانشجو توقیف و طبرزدی با حکم «سعید مرتضوی» که آن زمان هنوز نامی در نکرده بود، مدتی بازداشت شد.

هاشمی رفسنجانی در خاطرات یک‌شنبه چهارم آبان ۱۳۷۶ نوشت: «شب میهمان رهبری بودم. درباره ... اظهارات آقای [احمد] آذری [قمی] و [حشمت‌الله] طبرزدی، [مدیر هفته‌نامه پیام دانشجو] علیه ولایت‌فقیه صحبت کردیم.»

طبرزدی هم‌چنین در خرداد ۱۳۷۸ بازداشت شد که برای مدت ۱۱۰ روز بازجویی می‌شد. او چند ماه بعد با اشاره به نام‌گذاری سال ۱۳۷۹ به نام «امام علی»، نامه‌ای را با عنوان علی شکنجه‌گاه نداشت، خطاب به رهبر جمهوری اسلامی نوشت.

طبرزدی در این نامه این پرسش را مطرح کرد: «چه شباهتی بین حکومت امام علی و حکومت علی خامنه‌ای وجود دارد؟»

او به نامه‌های «حسینعلی منتظری» درباره اعدام و شکنجه زندانیان در دهه ۶۰ اشاره کرد و سپس به تجربه زندان خود در کمیته مشترک ضد خراب‌کاری که خامنه‌ای در زمان شاه در آن زندانی بود، پرداخت.

طبرزدی نوشت در این بازداشتگاه که پس از انقلاب «بازداشتگاه توحید» خوانده می‌شود، شاهد فریادهای دلخراش دانشجویان زیر شکنجه بوده است.

او اضافه کرد: «جناب آقای خامنه‌ای، نیروهای تحت حکومت و ولایت حضرت‌عالی که ولایت علی می‌خواندنش، در بازداشتگاه توحید جهنمی بر پا کرده بودند که با بهشت معاویه برابری می‌کرد... بارها و بارها از خدا طلب مرگ می‌کردم. حتی صدای موتور برق که شکنجه‌گرها در زمان شکنجه دانشجویان روشن می‌کردند نیز موجب نمی‌شد فریاد بچه‌ها در گوش نپیچد.»

او هم‌چنین با اشاره به بازداشت «عزت‌الله سحابی» نوشت: «این پیرمرد را مدت‌ها است که زیر بازجویی، در سلول انفرادی و در یک جای نامعلوم تحت فشار قرار داده‌اند. از سحابی چه می‌خواهید ؟ بر فرض که این مرد شریف تحت فشار اعتراف کند که از طریق نشریه، جلسه و سخنرانی، در صدد براندازی قدرت و حکومت شما بوده است، آیا براندازی با سخن، قلم، زبان و جلسه ممکن است؟»

طبرزدی حدود یک ماه پس از این نامه، روز ۲۹ فروردین سال ۱۳۸۰ بازداشت شد و به گفته خودش، دو هفته در بازداشتگاه ضد اطلاعات وزارت دفاع زندانی بود که شرایط سخت‌تری نسبت به دیگر بازداشتگاه‌ها داشت.

او می‌گوید پس از دو هفته به دادگاه انقلاب منتقل شد و در آن جا فردی که خود را «محمدی» معرفی می‌کرد، گفت که از طرف دفتر رهبر جمهوری اسلامی آمده است تا با او گفت‌وگو کند. اما گفت‌وگوها نتیجه خاصی نداشتند و تنها نتیجه این بود که او به بازداشتگاه «عشرت‌آباد» منتقل شد. در آن زمان، گروهی از اعضای جریان ملی مذهبی و «نهضت آزادی» نیز به صورت دسته جمعی بازداشت شده و در آن‌جا زندانی بودند.

او ۹ ماه و نیم بعد آزاد شد اما فعالیت‌هایش ادامه یافتند و هم‌چنین نامه‌نگاری‌هایش به رهبر جمهوری اسلامی. سال ۱۳۷۹، طبرزدی و یارانش «جبهه دموکراتیک ایران» را شکل دادند که متناسب با نظریات جدیدش، از جمله نفی ولایت فقیه بود.

طبرزدی ۲۵ اسفند ۱۳۸۷ نیز نامه دیگری به رهبر جمهوری اسلامی نوشت و به فشار ماموران امنیتی بر خانواده خود اعتراض کرد.

او نوشت یک نفر به «محبوبه علی‌نقیان»، همسرش زنگ زده و از او خواسته است به دفتر پی‌گیری وزارت اطلاعات مراجعه کند و بار دیگر نیز با او تماس گرفته و گفته است که نباید به همسرت می‌گفتی که ما احضارت کردیم!

طبرزدی سال ۱۳۹۳ نیز زمانی که در زندان بود، در نامه‌ای نسبت به بازداشت پسرش «علی» به دلیل فراخوان برای تجمعی در جهت حمایت از حقوق حیوانات توسط کسانی که «عوامل خشن، وحشی و زنجیر پاره کرده‌های خامنه‌ای» توصیف کرده بود، اعتراض کرد و نوشت: «خامنه‌ای بداند که اگر عواملش در اسرع وقت علی را آزاد نکنند، اموال را برنگردانند و از خانواده پوزش نخواهند، اطمینان داشته باشند این آن‌ها هستند که بیش از گذشته ضرر خواهند کرد.»

طبرزدی پس از آن نیز در نامه دیگری نوشت: «اگر به دنبال اسناد خیانت به این انقلاب، نظام، مردم و کشور هستید، به خانه طبرزدی نریزید، علی را نبرید، من هم که اسیر خودتان هستم، به خانه خامنه‌ای بروید... اسنادی را که مجتبی خامنه‌ای مخفی کرده است، پیدا کنید و ببینید دلارهای این مملکت در کجا هزینه می‌شوند.»

او پس از اعتراضات سال ۱۳۸۸ نیز بازداشت شد و یک سال بعد از رهبر جمهوری اسلامی شکايت کرد و از وکلای دادگستری و کسانی که «انسان‌های آزاده» ناميد، خواستار پی‌گیری حقوقی اين شكايت در دادگاه‌های بین‌المللی شد.

طبرزدی در سال ۱۳۹۷ هم با اشاره به سخنان خامنه‌ای درباره آزادی و تقبیح حکومت شاهنشاهی، خطاب به او نوشت: «گویا فراموش کرده‌اید که شاه فقط ۳۷ سال حکومت کرد اما شما ۴۰ سال است که حاکم بلامنازعید!»

او پس از آن نیز بارها پیام‌هایی را خطاب به خامنه‌ای منتشر کرده است.

 
فیلمها و خبرهای بیشتر در کانال تلگرام پیک ایران