پیشبینی ۳۰ سال آینده

یک نویسنده امریکایی به نام « اریک هوئل» معتقد است گروه معروفی که اسم خودشان را گذاشته اند « آینده نگرها» که نمونه معروفش در ایران « الوین تافلر» است برداشت اشتباهی از آینده دارند.

او مثال هایی را مطرح می کند از ادعاهای تخیلی آینده نگرهای معروف و جدید که معتقدند تا ۱۰۰ سال دیگر مغز بشر می تواند مثل فیلم متریکس، هر دانشی را دانلود یا آپلود کند. یا فکر می کنند که در آینده بشر می تواند با ذهنش اشیا را جابجا کند و …

این نویسنده خوشفکر آمریکایی معتقد است به جای اینکه فکر و شعورمان در آسمانها پرواز کند بهتراست هر مقدار از آینده را که می خواهیم پیشبینی کنیم بهتر است همان مقدار به گذشته بنگریم.

در ۳۰ سال گذشته شاهد تولد و برداشتن قدم های مهم در دنیای اینترنت بوده ایم و دیدیم که چقدر سریع در معرض استفاده میلیاردها انسان قرار گرفت. اتفاقی که باعث شد به طور عمومی بشر کنجکاوی اش برای خواستن و دانستن بیشتر شود. اتفاقی که اکثریت مطلق بشر را از دریافت کننده سلیقه ها و نظرها تبدیل به سازنده و پخش کننده سلیقه ها و نظرها تبدیل کرد.

او می گوید در ۳۰ سال گذشته بوضوح شاهد رشد قدرت و استقلال زنان در همه زمینه های زندگی بوده ایم. اتفاقی که بازار کار و سیستم خانواده و اخلاق و شعور جنسی جامعه را دچار تغییرات عظیم ساخت. برای همین در ۳۰ سال اینده شاهد قدرت بیشتر زنان و حتی بیشتر از مردان در همه زمینه های شغلی و اجتماعی خواهیم بود.

اریک هوئل پیشبینی می کند که اقتصاد بازار آزاد ( سرمایه داری) که از ۳۰ سال پیش به سمت یک مجموعه جهانی متشکل از سرمایه افراد متمول همه ملت های زمین می رفته است. بنابر این منطقی است که در ۳۰ سال آینده ماشین ژاپنی، چتر چینی، نرم افزار تایوانی تا ماشین آلمانی، صاحبان شان، مالکین بورس ها، افراد متمول همه کشورها هستند.

بعد از ادغام نیروی کار بسیار ارزان چین و تبدیل آن به کارخانه جهان، دنیا عملا تبدیل به یک دهکده جهانی شد که توانست همه جای سیاره ما را به همه خدمات و تولیدات مصرفی مشابه برخوردار سازد. فرق نمی کند حکومت های به ظاهر ضدسرمایه داری باشی، مهم این است که همه مارک های تلفن و یخچال و ماشین و کفش و داروها و کامپیوترشان مثل بقیه جهان است.

همه میلیاردها انسان که در شبکه های اجتماعی هستند می دانند دختر مایکل در امریکا و پسر مش حسن در مراغه با کی ازدواج کرده اند و چه تلفن و یا چه ماشینی دارند.

بهداشت عمومی و تحصیلات و فرهنگ شهرنشینی و تحمل « غیرخودی» در ۳۰ سال آینده بیشتر خواهد شد و رابطه کشورها به سمت مسیر برد – برد خواهد رفت. طبیعتا جنگ جهانی دیگری بوقوع نخواهد پیوست.

اریک هوئل البته نگاهش به ۳۰ سال اینده کمی بدبینانه است و معتقد است دیکتاتوری های نرمِ چین و روسیه قوی تر از پیش خواهند بود و حتی کشورهای صنعتی غربی هم تمایل به داشتن دیکتاتوری های نرم خواهند داشت. کلا شهروندان جهان بی عارتر نسبت به وضعیت شان می شوند چون بیشتر وضعیت زندگی مصرفی شان بهتر می شود.

این بدبینی البته در مسیر افت و خیزهای همیشگی دوران بد و خوب تحول و تکامل اجتماعی بشر است. در قرن بیستم با وجود کاهش فقر جهانی و گسترش سطح زندگی و بهروزی عمومی بشر، دو جنگ جهانی مرگبار هم داشتیم و یک جنگ سرد اذیت کننده و پر هزینه…

به نظر نویسنده امریکایی اریک هوئلسه عامل ۱- رشد دانش عمومی و طبیعتا گردش آزادتر دانش و اطلاعات در اینترنت ۲- افزایش قدرت زنان در همه زمینه ها و ۳- دهکده جهانی شدن واقعی نحوه زندگی در سیاره ما، یک اتفاق فرخنده است به همراه ضعف ها و رنج هایی که به هر حال وجود دارند و بخشی از مسیر همیشه پر تلاطم تحول بشر هستند.

موردی بسیار مهمی که این نویسنده نادیده گرفته شده است سلامت زمین است و اینکه افزایش تصاعدی مصرف عمومی بشر ممکن است زمین و حیات آن را دچار اختلال اساسی سازد. بشر و بخصوص اقتصاد بازار آزاد باید تصمیم سریع و هوشمند برای جلوگیری از خفه شدن زمین هم بگیرد.

ترجمه خلاصه شده بخشی از مقاله بلند:

Futurists have their heads in the clouds
https://erikhoel.substack.com/p/futurists-have-their-heads-in-the

فوتوریست ها در ویکیپیدیا
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%88%D8%AA%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85