پرداختن به علوم انسانی سلامت در المپیاد دانشجویان علوم پزشکی

به گزارش خبرگزاری مهر، سیزدهمین المپیاد علمی دانشجویان علوم پزشکی کشور با موضوع حیطه «تحلیل و نقد هوش مصنوعی در سلامت (Artificial Intelligence in Health)» برگزار شد.

هر سال دانشجویان علوم پزشکی سراسر کشور در المپیاد در فرآیندی نه ماهه مشارکت می‌کنند که ارائه پروژه‌ها آخرین مرحله آن است. در ابتدای این فرآیند، کمیته علمی حیطه موضوعی را برای آن سال برمی‌گزیند و منابعی را معرفی می‌کند.

پس از آن دانشجویان در قالب وبینار و پادکست آموزش می‌بینند وسپس در قالب دو آزمون سنجش دانش و تحلیل انتقادی (نقشه مفهومی) مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و در نهایت در قالب تیم‌های دانشجویی پروژه‌ای را در قالب یک مقاله مروری انتقادی عرضه می‌کنند که مورد داوری قرار می‌گیرد و تیم‌های برگزیده برای ارائه نهایی در حضور هیأت داوران حضور پیدا می‌کنند.

در مرحله پایانی دانشجویان به پرسش‌های هیأت داوران پاسخ می‌دهند و هیئت داوران به ارزیابی و داوری پروژه‌ها می‌پردازند.

علیرضا منجمی مسئول حیطۀ مطالعات میان‌رشته‌ای علوم انسانی و سلامت گفت:تلاش برای احیای جنبه‌های انسانی مراقبت بیمار یکی از اهداف اصلی برگزاری این حیطه است. ایده‌پردازی، رویکرد انتقادی به مسائل حوزه سلامت و تلاش برای کاربست نظریه‌های علوم انسانی سلامت هدف دیگری است که کمیتۀ علمی این حیطه در پی آن است.

وی افزود: با پرداختن به هوش مصنوعی در سلامت نه در پی نفی آن بلکه تأکید بر کاربرد مدبرانه و سنجیدۀ آن در حوزۀ سلامت است. ترکیب کمیته علمی که آمیزه‌ای از اعضای هیئت علمی وزارت بهداشت و وزارت علوم و مجموعه‌ای از تخصص‌های فلسفه، هوش مصنوعی، فلسفۀ علم و تکنولوژی، فلسفۀ تحلیلی، اخلاق پزشکی، آموزش پزشکی، بیوانفورماتیک و تخصص‌های بالینی است نمایانگر رویکرد میان‌رشته‌ای این حیطه است.

حمیدرضا نمازی، عضو کمیته علمی حیطه مطالعات و رئیس موزه ملی تاریخ علوم پزشکی هم گفت: حیطه علوم انسانی سلامت بسیار مورد توجه دانشجویان علوم پزشکی سراسر کشور قرار گرفته است. این‌حیطه را می‌توان یکی از فراگیرترین برنامه‌های میان‌رشته‌ای در دانشگاه‌های علوم پزشکی دانست.

این‌عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: حیطه علوم انسانی سلامت در المپیاد به دنبال آموزش الگوهای تلفیق رشتگی به دانشجویان علوم پزشکی بوده است. به بیان دیگر این حیطه المپیاد در سال‌های متمادی تلاش کرده تا درکی درست از حوزه میان رشتگی و شناخت استلزامات و روش‌شناسی آن به دانشجویان منتقل کند و آنها را با الگوهای پژوهشی و آموزشی فهم میان رشتگی در حوزه سلامت آشنا کند.

این‌اولین بار در کشور است که هوش مصنوعی در سلامت از منظر علوم انسانی سلامت مورد نقد و تحلیل این چنینی قرار گرفت و در قالب پروژه‌های دانشجویی به نقد و تحلیل هوش مصنوعی در رابطۀ پزشک و بیمار و قضاوت بالینی، مسئولیت هوش مصنوعی در طبابت و سایر پیامدهای جایگزینی پزشک با هوش مصنوعی پرداخته شد. آراء فیلسوفان شاخصی مثل فوکو، برگمان، فینبرگ، دریفوس و هایدگر نیز در این تحلیل‌ها مورد استفادۀ دانشجویان قرار گرفت.