گله گذاری نمایندگان علیه دولت رئیسی برای چیست؟/ استارت انتقادات بهارستانی ها زده شد

 100 روز از عمر دولت به پایان رسیده است، حالا برخی از نمایندگان بنا را بر گله گذاری گذاشته‌اند. آنها  بر این باورند که اگرچه سیاست گذاری‌های درستی در دولت اتفاق می‌افتد، اما دولت اموراجرایی را به کندی پیش می‌برد.

 برخی از حامیان دولت اختلاف میان دولت و مجلس را رد می‌کنند، اما رقبای رئیسی تاکید دارند که این انتقادات به عملکرد دولت سیزدهم از ناحیه اصلاح طلبان رقم نخورده، بلکه نمایندگانی در این زمینه اظهار نظر کرده‌اند که خود از حامیان دولت هستند.

آنها تاکید دارند، روزهای خوش میان دولت و مجلس به پایان رسیده است.

انتقادات از دولت رئیسی

اولین سوالی که در این میان مطرح می‌شود، چگونگی آغاز این انتقادات است. پیش بینی می‌شد که دولت سیزدهم، مسئولیت سنگینی را پذیرفته و انتظارات از او بالا خواهد بود. به ویژه اینکه رئیسی با شعارهایی مانند عدالت طلبی، رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی وارد میدان انتخابات شد و پس از پیروزی در انتخابات نیز مجدداً بر آن تاکید کرد.

با این وجود افزایش قیمت‌ها و عملکرد ناچیز دولت در حوزه معیشتی آن چیزی نبوده که افکار عمومی و نمایندگان که مخاطب این گلایه و اعتراضات مردمی در حوزه‌های انتخابیه خود هستند، از دولت انتظار داشتند.

در این میان بسیاری از تحلیلگران نیز می‌گویند علاوه بر عملکرد اقتصادی دولت، خبرها در مورد انتصابات فامیلی نیز کار دست رئیس جمهور داد.

فداحسین مالکی نماینده اصولگرای مردم زاهدان از پشت تریبون مجلس رسما دولت در مورد انتصابات فامیلی و درخواست برای بازرسی دفتر ریاست جمهوری به نقد کشید.وی همچنان در مورد عملکرد اقتصادی دولت اظهار داشت: برخی اختلاف‌نظرها در تیم اقتصادی، گرانی و مشکلات معیشتی مردم را به حاشیه برده است.

ایزدخواه نماینده تهران که در صف منتقدان دولت قرار دارد خطاب به رئیس جمهور گفت: دلیل نمی‌شود ما اقوام و خویشان را بیاوریم و بگوییم به دلیل اعتمادی است که به آن‌ها داریم. این غلط است و قحط‌الرجال نیست، کشور باید براساس قانون اداره شود نه رابطه شخصی.

انتقادات خانه ملت به این موضوعات ختم نمی‌شود، موارد متعددی دیگری هم وجود دارد، که از جمله این مشکلات تجلی «پدیده مقدادیسم» در دولت رئیسی است. نمایندگان بر این باورند که نقش مقداد نیلی در انتصابات همانند نقش حسام الدین آشنا در دولت روحانی است.

محمود احمدی نماینده شازند، نیز دولت رئیسی را از «مقدادیسم» بر حذر داشت ، اشتباهات کلامی رئیس جمهور نیز چاشنی این انتقادات شده است به شکلی که محمود احمدی بیغش در این باره گفت:  وجود ضعف شدید در ادبیات گفتمانی رئیس جمهور در عرصه‌های مختلف قابل توجیه نبوده و دستاویز قرارگرفتن این ادبیات زیبنده کشور نیست.سفرهای استانی رئیسی که یادگاری دولت محمود احمدی نژاد است، نیز در بسیاری از موارد تبلیغاتی فرض می‌شود.

سمیه محمودی نماینده مردم شهرضا  نیز پای سفرهای استانی را به گلایه ها از دولت باز کرده و می گوید؛ انتظار داریم در سفرهای استانی شتابزده عمل نکنید و به شکلی عمل شود ضمن مشاهده ثمرات و برکات این سفرها، مدیران ارشد اجرایی کشور بتوانند با تمرکز بر انجام هرچه سریعتر تغییرات و انتصابات زیرمجموعه‌های دولت را از بلاتکلیفی خارج کنند و به این ترتیب پروژه‌های نیمه تمام هرچه سریعتر به بهره‌برداری برسد.

وضعیت بورس و نبود سیاست‌های روشن دولت یکی دیگر از این گلایه هاست.  نماینده خلخال خطاب به وزیر اقتصاد گفته؛ سرمایه مردم در بازار سرمایه دود شد و شما هم مثل ما تماشاگر هستید. محمدحسن آصفری عضو کمیسیون امورداخلی کشور و نماینده اراک هم دولت را متهم کرد که با انتشار اوراق بهادار به نواسانات بورس دامن می‌زند.

تضارب یا تقابل

در این میان برخی از نمایندگان نیز عقیده دارند که رابطه دولت و مجلس مشکلی ندارد و وجود اختلاف نظر در میان دو قوه طبیعی است. ازجمله محمد جواد نیک بین نماینده مردم کاشمر  در این باره می گوید: مجلس مقابل دولت نیست و همچنین دولت هم در مقابل مجلس قرار ندارد، در برخی موارد بین مجلس و دولت‌ها اختلاف نظرهایی وجود دارد که این به معنای شکراب شدن رابطه بین دولت و مجلس نیست، رابطه دولت و مجلس بر مبنای همکاری است.

وی با اشاره به انتقاداتی از تریبون مجلس بیان می‌شود خاطر نشان کرد: تضارب آرا وجود دارد اما تعامل بسیار خوبی بین دولت و مجلس، شکل گرفته است. ممکن است نمایندگان در نطق هایشان با سیاست دولت مخالف باشند، اما دلیلی بر وجود اختلاف بین دولت و مجلس نیست بلکه به معنای اختلاف نظر است.

راه پیش روی مجلس

یکدست شدن قوا و در عین حال اختلاف با رئیس جمهور تجربه تازه‌ای برای اصولگرایان نیست. پیش از نیز در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، پازل کاملی از تفکر اصولگرایی را پیاده شد اما انتهای آن به اعلام برائت از احمدی نژاد انجامید. همین تجربه این بار اصولگرایان را محتاط‌تر کرده است. به ویژه آنکه  بسیاری نقش موضوعات جناحی را در بررسی صلاحیت وزرا و اعضای کابینه پررنگ دیده و تاکید دارند مجلس در این شرایط نمی‌تواند نقش نظارتی خود را به خوبی ایفا کند.

نیک بین معتقد است که قطعاً مجلس یازدهم دست به استیضاح وزرای دولت نمی‌زند و تلاش می‌کند تا با سوال از وزرا و حضور آن‌ها در کمیسیون‌ها و صحن علنی، مشکلات را رفع کند.

فداحسین مالکی نیز در تریبون مجلس انتظار مجلس را انتظار یک نهیب حیدری رئیسی به تیم اقتصادی دولت و پاسخگویی وزرا به مجلس عنوان کرده است

 هم دولت رئیسی و هم نمایندگان می‌دانند که یکدست شدن نه به معنای پایان اختلافات است و نه به معنای رفع مشکلات اقتصادی ایران، بنابراین فرافکنی مشکلات و حواله کرد حل آن‌ها به دولت از اولین اقداماتی است که مجلس پیش می‌گیرد، تا ناکامی دولت به پای مجلس نوشته نشود.  عملکرد مجلس در مورد انتخاب وزیر آموزش و پرورش مثال خوبی برای این مدعاست.

خط نشان دولت برای پاسخگوئی در مورد انتصابات فامیلی حکایت از آن دارد که رئیسی می‌داند که اگر بر روی ریل مجلس حرکت نکند و مسیر سیاست‌های دولت را تغییر ندهد، مجلس خود را فدای رسیدن قطار دولت سیزدهم به مقصد نخواهد کرد.

2323