رمزگشایی از یک ارتباط فضایی؛ ماه کره ای بی هدف یا فرشته نجات زمین؟

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ibelieveinsci، حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش و زمانی که زمین در حال شکل گیری بود و مکانی نامناسب برای زندگی محسوب می‌شد، یک جرم آسمانی تقریباً به اندازه مریخ پیدا شد که با سرعت در فضا حرکت می‌کرد و در نهایت با یک سیاره تازه ایجاد شده که اکنون آن را زمین می‌نامیم، برخورد کرد.

این برخورد بزرگ باعث شد دمای زمین تا هزاران درجه سانتیگراد افزایش یابد و بخش‌های زیادی هم از آن جدا شده و در فضا معلق شوند. با گذشت نیم میلیون سال پس از آن واقعه (حدود ۴ میلیارد سال پیش) منظومه شمسی دوره‌ای به نام «آخرین بمباران سنگین» را پشت سر می‌گذاشت. این برخورد‌های رگباری، یک دمای بالا در زمین ایجاد کرد و یک هسته مذاب در مرکز آن شکل گرفت.

مراحل اولیه خورشید

دوره اولیه عمر خورشید دوره‌ای وحشتناک بود. از آنجایی که خورشید فضا را با شعله‌های خورشیدی قدرتمند و سیاره‌های اطراف را با باد‌های خورشیدی مورد اصابت قرار می‌داد، زمین به طور معجزه آسایی توانست جو خود را حفظ کند تا به یک سیاره قابل سکونت تبدیل شود. برخورد سیاره تیا با زمین بود که باعث شکل گیری ماه به عنوان نزیکترین سیاره به زمین و سپر محافظتی سیاره ما شد. یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که میدان مغناطیسی ماه در مقابل شعله‌های شدید خورشیدی به عنوان یک سپر محافظ برای زمین عمل می‌کند. این ویژگی ماه برای محافظت از آب و هوای زمین ضروری است تا آن را آماده شکل گیری حیات کند.

ماه، سپر محافظ زمین

اعتقاد بر این بود که ماه قطعه سنگی است که حیات ندارد و جسم کوچکی است که نمی‌تواند حرکت دینامیکی لازم برای ایجاد یک میدان مغناطیسی قوی را حفظ کند. به همین دلیل نمی‌تواند از آن در برابر آنچه در جهان اطرافش اتفاق می‌افتد، محافظت کند.

در دهه شصت و هفتاد میلادی، رقابت بین کشور‌ها برای پرتاب انسان بر سطح ماه بسیار شدید بود. برخی از این ماموریت‌ها موفقیت آمیز بودند و فضانوردان موفق به بدست آوردن سنگ از خاک آن شدند. این سنگ‌ها برای مطالعه و تجزیه و تحلیل و درک ماهیت سطح ماه به زمین آورده شد.

نتایج تجزیه و تحلیل این سنگ‌ها از وجود یک میدان مغناطیسی ضعیف در ماه خبر می‌داد که بسیار شبیه به میدان مغناطیسی زمین است. میدان مغناطیسی زمین گواه انرژی مورد نیاز برای حرکت و چرخش است. این انرژی از مواد مذاب پنهان شده در داخل زمین سرچشمه می‌گیرد که انرژی جنبشی را به انرژی مغناطیسی تبدیل کرده و یک میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند که کل سیاره را در بر می‌گیرد.

شواهد علمی تأیید می‌کند که ماه در مراحل اولیه خود نیز گرم بوده و فضای داخلی آن پر از فلزات مذاب، مانند آهن و ... بوده است. این مواد مذاب یک میدان مغناطیسی ایجاد کرد که ماه آنها را از حدود ۱ تا ۲.۵ میلیارد سال پیش حفظ کرده است.

حدود ۴ میلیارد سال پیش، ماه تنها ۱۳۰ هزار کیلومتر با زمین فاصله داشت که در واقع یک سوم فاصله فعلی است. زمین نیز به سرعت در حال چرخش بود و هر پنج ساعت یکبار به دور خود می‌چرخید. جالب است بدانید که ماه به طور مداوم با سرعت ۱.۵ اینچ (حدود ۴ سانتی متر) در سال از زمین فاصله می‌گیرد.

یک شبیه سازی که راز زمین و ماه را فاش کرد

یک گروه تحقیقاتی یک مدل شبیه‌سازی کامپیوتری طراحی کردند تا بفهمند میدان‌های مغناطیسی بین ماه و زمین چگونه برهم‌کنش می‌کنند و این موضوع چگونه بر جو آنها تأثیر می‌گذارد. این تیم میدان‌های مغناطیسی در قطب شمال و جنوب را با یکدیگر مرتبط دانستند.پ. اتصال دو میدان مغناطیسی به یکدیگر از آب و هوای زمین در برابر تأثیر باد خورشیدی و زبانه‌های قوی و سوزان آن محافظت می‌کرد؛ بنابراین محققان از این موضوع که نوعی تبادل آب‌وهوایی بین دو جرم آسمانی وجود دارد، شگفت‌زده شدند.

امید محققان به پرواز‌های آتی به قطب‌های ماه

گروه‌های تحقیقاتی امیدوار هستند که پرواز‌های دیگری به ماه فرستاده شوند که قطب شمال و جنوب ماه را هدف قرار دهد. دیوید دریپر، ستاره شناس ناسا می‌گوید که مطالعه تاریخ وقایع ماه و تعیین دلایل از دست دادن میدان مغناطیسی آن ضروری است، زیرا این مطالعات به ما امکان می‌دهد آب و هوای جهان در آن دوره و چگونگی آن را درک کنیم. مرکز ماه در طول زمان تکامل یافته است و این قطعه مهمی در پازل درک ما از فضای صخره‌ای ماه است.

بیشتر بخوانید

• ساخت سیاره ای جدید برای سکونت ممکن است؟

انتهای پیام/