امارات متحده عربی پنجاه ساله می‌شود

ربات‌های سخنگو، معماری خیره‌کننده و تاسیسات نوری غول‌آسا چیزهایی هستند کە امارات متحده عربی برای نمایشگاه ٢٠٢٠ اکسپو در دبی ارائه کرده است. محوطه‌ای به بزرگی ۶۰۰ زمین فوتبال، کە بازدیدکنندگان را متحیر می‌کند. امارات می‌خواهد همزمان با برگزاری اولین نمایشگاه جهانی در دنیای عرب، کە تا پایان مارس ٢٠٢٢ ادامه خواهد داشت،  استانداردهای جدیدی به رخ بکشد. تاگس‌شاو در مقاله‌ای به قلم آنه آلملینگ، خبرنگار خود در قاهره به  ۵۰ سال تاسیس امارات متحده عربی پرداخته است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

کشور کوچکی در کنارە خلیج فارس کە قبلا هم موفق به انجام چنین کارهای شده است: بلندترین آسمان‌خراش جهان در دبی. شرکت هواپیمایی امارات یکی از بزرگترین خطوط هوایی در جهان است. همچنین امارات اولین کشور عربی است که ماموریت فضایی خود را با کاوشگر "هوپ" انجام داده است. هیچ پروژە و ایدەای برای این کشور کوچک لاکچری چندان جاەطلبانه به نظر نمی‌رسد.

رقابت با قطر

چند دلیل برای این وجود دارد: از یک سو، اختلاف با قطر. سه سال است کە امارات متحده عربی به همراه عربستان سعودی، بحرین و مصر مرزها و درهای تجارت را به روی قطر بستەاند. آنها قطر را به حفظ روابط نزدیک با دشمن اصلی خود ایران متهم می‌کنند. قطر با ایران میدان گازی مشترک دارد. سال‌هاست کە اماراتی‌ها بر سر وسعت فرودگاه‌ها، میزان استخراج و تعداد رویدادهای ورزشی خود با امارات همسایه رقابت می‌کنند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

گیدو اشتاینبرگ،  اسلام‌شناس از بنیاد "علم و سیاست" می‌گوید: «قطر با مسابقات جام جهانی فوتبال که سال آینده در آنجا برگزار خواهد شد، انقلاب بزرگی انجام داده است. امارات سال‌هاست که تلاش می‌کند از این راه پیروی کند. آنها به دنبال هر رویدادی هستند که آن را ارزشمند می‌دانند، تا توجه جهان را از قطر به دوبی و ابوظبی جلب کنند.»

از سوی دیگر کشورهای بزرگ عربی با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند. مصر، سوریه و عراق برای چندین دهه از قدرت‌های منطقەای تاثیرگذار به شمار می‌رفتند. از زمان خیزش‌های مردمی در جهان عرب در سال ٢٠١١، آنها درگیر مشکلات در کشورهای خود بودند، این فرصت خوبی برای امارات بود تا خلاء بوجود آمده را پر کند.

علاوه بر این، نیاز امارات به امنیت در سال‌های اخیر افزایش یافته است. از زمان سرنگونی حسنی مبارک در مصر، پادشاهان خلیج فارس می‌دانند که سطح امنیت در امارات متحده  شکننده است. دولت واشنگتن مدت‌ها از رئیس جمهور مصر حمایت کرد، اما روزی از این حمایت دست کشید. امارات می‌خواهد از سناریوی مشابه دوری کند. به همین دلیل است که این کشور کوچک هر کاری که می‌تواند برای افزایش اقتدار خود در جهان انجام می‌دهد و به دنبال متحدان زیادی است.

خروج از درگیری یمن

در این گزارش آمده است که اماراتی‌ها ترجیح می‌دهند با دیگر حاکمان مستبد منطقه همکاری کنند. محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی بزرگترین و ثروتمندترین امارت این کشور و معاون فرمانده کل نیروهای مسلح، مسئول اصلی این سیاست است. او  بار برادر بیمار خود، امیر ابوظبی و رئیس جمهور امارات را به دوش کشیده است. محمد بن زاید همچنین الگوی محمد‌ بن‌ سلمان ولیعهد جوان سعودی نیز محسوب می‌شود.

برای مثال بزرگترین کار مشترک آنها جنگ علیه شورشیان حوثی تحت حمایت ایران در یمن است. گفته می‌شود ابتکار عمل از ابوظبی بوده است. چندین سال است کە ائتلاف نظامی عربی تلاش می‌کند حوثی‌ها را به زانو درآورد. اما بمباران‌ها تنها موجب رنج بیشتر مردم در یمن بحران‌زده شده است.

در اواسط سال ٢٠١٩، امارات تا حد زیادی از یمن عقب‌نشینی کرد. ظاهراً به این دلیل که آنها متوجه شدند که نمی‌توانند در این جنگ پیروز شوند. با این حال، آنها همچنان به حمایت از جدایی‌طلبان در جنوب کشور ادامه می‌دهند. زیرا امارات می‌خواهد مسیرهای دریایی خلیج عدن تا دریای سرخ را در کنترل داشته باشد.

از انتقاد استقبال نمی‌شود

کسانی کە از سیاست خارجی توسعه‌طلبانه یا به طور کلی از رهبری امارات انتقاد می‌کنند، مورد استقبال واقع نمی‌شوند.

 گیدو اشتاینبرگ می‌گوید: «محمد بن زاید اقتدارگرایی را در کشور تشدید کرده است. آزادی مخالفان سیاسی یا حتی امکان ابراز عقاید سیاسی مخالف در سال‌های اخیر به شدت کاهش یافته است.»

خبرنگار شبکه یک آلمان می‌نویسد که با مخالفان برخورد می‌شود، روزنامه‌نگاران به شدت تحت نظارت یا سانسور قرار می‌گیرند. در فهرست آزادی مطبوعات سازمان "گزارشگران بدون مرز" امارات متحده عربی در بین ١٨٠ کشور در رتبه ١٣١ قرار دارد. محمد المحمدی، سردبیر سابق روزنامه الاتحاد می‌گوید: «پس از حوادث سال ٢٠١١، کار با وجود قوانین سختگیرانه برای رسانه‌ها دشوارتر شده است.»

در عین حال، رهبری سیاسی افراد و برندهای مشهور از سراسر جهان را جذب می کند. آنها قرار است زیبایی‌های کشور را تبلیغ کنند: دریا، ساحل، جشن‌ها. خارجی‌ها مالیات کمتری پرداخت می‌کنند، اما باید قوانین سختگیرانه‌ای را رعایت کنند: از انتقاد استقبال نمی‌شود.

مقررات در نمایشگاه نیز سختگیرانه است. مجوز ورود خبرنگاران می‌تواند طولانی باشد، میکروفون‌ها و تجهیزات دو یا سه بار کنترل می‌شوند. این واقعیت که امارات جنبه‌های منفی خود را نیز دارد باید در میان نخل‌های باشکوه پنهان بماند.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  ژان لوک مارتینز، مدیر موزه لوور پاریس، اعتقاد دارد که هنر حد و مرزی ندارد و می‌توان حتی آن را به وسط صحرا کشاند. این هدف اینک به حقیقت پیوسته است. موزه لوور ابوظبی شماری از آثار هنری ارزشمند را از موزه لوور پاریس و شماری دیگر از موزه‌های فرانسه امانت گرفته تا در کنار آثار هنرمندان و گنجینه‌های تاریخی از تمدن‌ها و ادیانی که در طول تاریخ در خاورمیانه شکوفا شدند، به نمایش بگذارد.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  این موزه در جزیره سعدیات در مساحتی بالغ بر ۶ هزار مترمربع بنا شده است. سقف گنبدی خیره‌کننده‌ی این موزه ۱۸۰ متر ارتفاع دارد. این سقف به شکل یک پارچه توری طراحی شده که نور را به محوطه داخلی ساختمان منتقل می‌کند و به این ترتیب یادآور سقف هرمی شیشه‌ای موزه لوور پاریس است.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  کار خرید آثار هنری برای موزه لوور ابوظبی در سال ۲۰۰۹ با خرید تابلویی اثر پیت موندریان، نقاش هلندی به قیمت ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار یورو آغاز شد. ابوظبی تنها برای حق استفاده از نام "لوور" برای مدت سی سال، مبلغ ۴۰۰ میلیون یورو به فرانسه پرداخته است. افزون بر آن با احتساب هزینه امانت گرفتن آثار و مسائل کارشناسی، امارات متحده عربی مجموعا حدود یک میلیارد یورو به فرانسه پرداخته است.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  ساخت بنای موزه لوور ابوظبی بیش از ۵۸۰ میلیون یورو هزینه داشته است. همزمان با گشایش این موزه در امارات، در پاریس نیز روی هرم‌های شیشه‌ای موزه لوور به کمک پروژکتور تصاویری از موزه جدید ابوظبی به نمایش گذاشته می‌شود. این نمایش ۵ شب ادامه خواهد داشت.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  مدیر لوور پاریس تأکید کرده، موزه لوور ابوظبی تنها استثنا باقی خواهد ماند و قرار نیست شعبه‌های دیگری از موزه لوور در جاهای دیگر جهان تأسیس شود. البته بعید است کشور دیگری بتواند از پس چنین مبلغ کلانی که اماراتی‌ها هزینه کرده‌اند، بر آید.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  طراحی موزه لوور ابوظبی را ژان نوول، معمار برجسته فرانسوی برعهده داشته است. به گفته نوول او می‌خواسته در طراحی این موزه با ایده "گشاده‌رویی‌" بازی کند: «هم‌چون صحرایی که به سوی آب رو می‌گشاید.» نوول یکی از برندگان جایزه معتبر پریتزکر در زمینه معماری است.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  توافق بین فرانسه و امارات بر سر موزه لوور ابوظبی در سال ۲۰۰۷ صورت گرفت. پروژه ساخت موزه حدود ده سال طول کشید. قرار بود این موزه در سال ۲۰۱۲ افتتاح شود اما به دلیل تمام نشدن ساختمان آن، افتتاح موزه چند بار به تعویق افتاد. اثری از آی‌وی‌وی، هنرمند سرشناس چینی با نام "آبشار نور" (تصویر) که جزو آثار به نمایش درآمده در لوور ابوظبی است.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  موزه لوور ابوظبی در کنار یک نمایشگاه دائمی، سالانه میزبان ۴ نمایشگاه موقت خواهد بود. برخی از صاحب‌نظران مسئولان موزه لوور را به "خیانت" متهم کرده و گفته‌اند لوور به خاطر درآمد، کیفیت هنری را زیر سؤال برده است. مسئولان لوور در پاسخ به انتقاد‌ها استدلال کرده‌ا‌ند که با این مشارکت در پی تبادل فرهنگی بوده‌اند.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  بهای بلیت ورودی موزه لوور ابوظبی ۶۰ درهم (حدودا معادل ۱۶ دلار) است. موزه درهای خود را همه‌روزه به جز روزهای دوشنبه به روی بازدیدگنندگان خواهد گشود. بسیاری از آثاری که در موزه لوور ابوظبی عرضه شده‌اند برای نخستین بار در این شیخ‌نشین به نمایش در آمده‌اند؛ آثاری از ون ‌گوگ، لئوناردو داوینچی و پل گوگن.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  امانوئل مکرون، رییس‌جمهور فرانسه روز چهارشنبه (۸ نوامبر/ ۱۷ آبان) در مراسم افتتاح موزه لوور ابوظبی حضور دارد. قرار است در ۴ روز نخست کار موزه برنامه‌های فرهنگی متنوعی با حضور ستاره‌های دنیای موسیقی، مراسم رقص، کارگاه‌های آموزشی و همچنین برنامه‌هایی مناسب خانواده‌ها برگزار شوند.

• موزه لوور ابوظبی؛ با پول می‌توان هنر را هم به بیابان کشید

  موزه لوور البته تنها صادرات فرهنگی فرانسه به ابوظبی نیست. دانشگاه سوربن نیز در ابوظبی یک شعبه دارد. امارات و فرانسه همچنین پروژه‌های مشترکی در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر در دست اجرا دارند.