خاطره‌ای از پیشنهاد مهم آیت‌الله شهید سعیدی و طالقانی به جنبش‌های دانشجویی

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری دانشجو، حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان در روز دانشجوی سال ۹۵ خاطره‌ای را بیان می‌کند که مرور آن در این ایام بی مناسبت نیست.

شریعتمداری در جمع دانشجویان می‌گوید: اجازه بدهید سخنم درباره روز دانشجو را با خاطره‌ای از آیت الله شهید سید محمدرضا سعیدی و مرحوم آیت الله طالقانی رحمة الله علیهما آغاز کنم. تقریباً یک سال قبل از شهادت آیت الله سعیدی در شکنجه گاه ساواک بود که از سوی ایشان پیغام آوردند برای کار مهمی به دیدنشان برویم.

فردای آن روز باتفاق آقای مرتضی الویری به منزل ایشان در نزدیکی مسجد موسی بن جعفر علیه‌السلام و در انتهای خیابان غیاثی (آیت‌الله سعیدی امروز) که آن شهید بزرگوار امام جماعت آن بود، رفتیم. الویری دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر آن زمان) و من دانشجوی دانشگاه تهران بودم. حضرت آیت‌الله سعیدی، روحانی برجسته و شجاع و نماینده حضرت امام ـ رضوان الله تعالی علیه ـ بود. بعد از اینکه به محضرشان رسیدیم فرمودند، ایشان و حضرت آیت‌الله طالقانی درباره جنبش دانشجوئی پیشنهاد مهمی دارند که لازم است در تظاهرات دانشجوئی با جدیت دنبال شود و از ما خواستند که مقدمات آن را فراهم کنیم و گفتند آیت الله طالقانی هم منتظرتان است تا نکات مهمی را در این زمینه مطرح بفرمایند.

آیت الله سعیدی درباره نظر مشترک خود و آیت‌الله طالقانی، گفتند؛ شما در تظاهرات دانشجوئی شعارهائی نظیر «من اگر بنشینم، تو اگر بنشینی، چه کسی برخیزد؟ و من اگر برخیزم تو اگر برخیزی، همه برمی‌خیزند» را سر می‌دهید که البته برخاسته از شور و دغدغه انقلابی دانشجویان است، ولی کامل نیست و پرسیدند؛ همه برخیزیم که چه بکنیم؟ برخاستن مقدمه کار است و اگر معلوم نباشد که برای چه برمی خیزیم، برخاستنمان اگرچه اعتراض به رژیم سفاک و خونریز پهلوی است و نباید دست کم گرفته شود، ولی با نتیجه مطلوب فاصله زیادی دارد.

آیت‌الله سعیدی که یک سال بعد در شکنجه گاه ساواک به شهادت رسید، در ادامه فرمودند؛ «جنبش دانشجویی باید هدف مقدس و نجات‌بخشی را دنبال کند» و تاکید کردند که «راه نجات از شرّ آمریکا و رژیم شاه پیوستن به نهضت حضرت آیت‌الله خمینی است» و فرمودند؛ «پیشنهاد من و آیت‌الله طالقانی این است که در تظاهرات دانشجویی نام حضرت ایشان را مطرح کنید تا خیزش دانشجویی شناسنامه و سمت و سوی مشخصی داشته باشد در غیر این‌صورت طعمه دشمنان می‌شود و دیگران جنبش را مصادره می‌کنند».

دو هفته بعد در دانشگاه تهران تظاهرات دانشجوئی با شکوهی برپا شد و شعار «درود بر خمینی بت شکن» در تمامی طول آن تظاهرات پرشکوه طنین‌انداز بود.