نمایندگان زن پارلمان افغانستان کجا هستند؟

نمایندگان زن پارلمان افغانستان کجا هستند؟

• تام دانکین
• صد زن بی‌بی‌سی

یک ساعت پیش

پس از به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در افغانستان، نمایندگان زن پارلمان این کشور در میان هزاران نفری بودند که مجبور شدند برای امنیت‌شان از کشور خارج شوند.

بی بی سی دریافته است که ۶۰ نفر از ۶۹ تن از نمایندگان زن در پارلمان در کشورهای مختلف در سراسر جهان پراکنده شده اند.

اما بیشتر این نمایندگان زن می‌خواهند در خارج نیز به مبارزه برای حقوق زنان افغان ادامه دهند.

مهشید (نام مستعار) بلافاصله پس از تسلط طالبان مخفی شد و مرتبا در حال تغییر مخیگاه خود بود، او گفت که هرگز دو شب پشت سر هم در یک خانه نخوابید.

او نمی‌خواست خانواده‌اش را به فرودگاه کابل ببرد، جایی که ازدحام جمعیت، صحنه‌های آشفته و با انفجار انتحاری روبرو شد، بنابراین راه آسانی برای خروج از کشور وجود نداشت. او می‌گوید: "درهای افغانستان بسته شد".

اما دو هفته پیش مهشید، بعد از سه ماه زندگی مخفی، برقع پوشید و صورتش را کاملا پوشانده بود و با بچه‌هایش سوار اتوبوس شدند. آنها ابتدا به سمت هرات و سپس به سمت مرز ایران حرکت کردند. او می‌گوید: "یک چیز در مورد طالبان این است که آنها زنان را مجبور نمی‌کنند که چهره‌ پوشیده‌شان را نشان بدهند."

او می‌گوید که اگر او در یک ایست بازرسی طالبان شناسایی می‌شد، مطمئنا بازداشت می‌شد. او افزود، اما ماموران طالبان احتمالا انتظار نداشتند که یک نماینده پارلمان برقع بپوشد, "آنها فکر می‌کنند که تمام سیاستمداران و فعالان زن افغان قبلا تخلیه شده اند."

مهشید پس از ده روز سفر در ایران، حالا به ترکیه رسیده است. اما او نمی‌خواهد آنجا بماند، چراکه نگران است که مقام‌های ترکیه اجازه فعالیت سیاسی به او ندهند.

او می‌خواهد به جهانیان در مورد "وحشت" که اکنون زنان و دختران در افغانستان با آن روبرو هستند، و کارزاری را برای تغییر ادامه دهد. در حال حاضر او هویت خود را پنهان می‌کند تا بستگانی که در افغانستان جا مانده اند با خطر مواجه نشوند.

• صد زن بی‌بی‌سی ۲۰۲۱؛ چه کسانی در فهرست امسال هستند؟

بی‌بی‌سی مشخص کرده است که از ۶۹ نماینده زن، ۹ نماینده در افغانستان مخفی مانده اند.

بسیاری از افراد دیگر توانستند جایی را در پروازهای تخلیه بدست آورند.

از ۴۶ نماینده زن پارلمان افغانستان که اکنون مقیم اروپا شده اند، بیشترین تعداد در یونان، آلبانی و ترکیه هستند. بقیه به ده‌ها کشور از استرالیا تا قطر پناه برده اند.

سرینا (نام مستعار) همراه همسرش و یک نوزاد سه ماهه به آلمان منتقل شده است. او قبل از ترک افغانستان به سل مبتلا شد و اکنون در کمپ پناهجویان در حال طی دوره درمانی با آنتی بیوتیک است.

منبع تصویر، Derrick Evans

توضیح تصویر،

سرینا و شوهرش در میان چوب‌های بیرون اقامتگاه شان قدم می‌زنند

از پادکست رد شوید و به خواندن ادامه دهیدپادکستبه عبارت دیگر

گفتگو با چهره‌های سیاسی، هنری و ادبی از تلویزیون فارسی بی بی سی.

برنامه ها

پایان پادکست

او می‌گوید هیچ وقت تصور نمی‌کرد که مجبور به فرار از کشورش شود، و در قاره‌ای که هرگز به آن سفر نکرده است، در کشوری که به آن زبان‌اش صحبت نمی‌کند، احساس گم‌شدگی می‌کند.

او می‌گوید: "من روزهای تلخی را پشت سر گذاشتم و هنوز در وضعیت بدی هستم، اما هرگاه مشکلاتی را که اکنون هر افغان از سر می‌گذراند به یاد می‌آورم، درد خودم را فراموش می‌کنم."

او می‌گوید امکانی برای بازگشت به افغانستان وجود ندارد. او فقط می‌تواند صبر کند تا او، همسر و نوزادش به خانه جدیدی در یک شهر آلمان منتقل شوند و بتوانند زندگی خود را دوباره شروع کنند - هر کاری که می‌توانند برای حفظ ارتباط با خانه‌ای که پشت سر گذاشته‌اند انجام دهند.

او می‌گوید: "من در جنگ و بدبختی بزرگ شده‌ام. اما من فرزندم را با همان فرهنگ، آداب و رسوم و احساس سرزمین مادری ام تربیت خواهم کرد".

بسیاری از نمایندگان پارلمان مایلند به کانادا بروند، که گفته است ۵۰۰۰ پناهنده افغان را خواهد پذیرفت.

اما اکثر نمایندگان پارلمان، مانند مهشید، هر جایی که باشند، می‌خواهند به مبارزه برای حقوق زنان ادامه دهند.

یک ایده تشکیل یک "پارلمان در تبعید" زنان، جلب توجه به نقض حقوق زنان در افغانستان و ادامه فشار بر طالبان است.

این ایده ای بود که توسط یکی از سازمان‌های غیردولتی مطرح شد که به سازماندهی تخلیه نمایندگان زن از افغانستان کمک کرده است، اما با اشتیاق توسط برخی از نمایندگان پناهجو در اروپا پذیرفته شد. هنوز خیلی زود است که بگوییم این اتفاق خواهد افتاد یا خیر.

شینکی کروخیل نیز از حامیان زنان است. او قبل از انتخاب شدن در پارلمان، سفیر افغانستان در کانادا بود - اکنون در شهری خارج از تورنتو زندگی می‌کند و در پی پناهندگی در این کشور است.

وقایع سریع ۱۵ آگوست را این گونه توصیف می‌کند: "من ولایت‌ام را صبح و رئیس جمهورم را بعد از ظهر از دست دادم." "تا پایان روز هیچ چیز مرا شگفت‌زده نکرد."

شینکی کروخیل، نیروی محرکه قانون "منع خشونت علیه زنان" در افغانستان بود، او هشدار می‌دهد که نمایندگان زن در پارلمان پیشین اگر می‌خواهند به چیزی دست یابند، باید اختلافات خود را کنار بگذارند.

او می‌گوید: "همه نماینده بخش‌های مختلف افغانستان، با اولویت‌های متفاوت و منافع سیاسی متفاوت بودند... اما اکنون همه چیز را از دست داده‌ایم".

"همه ما با تفاوت‌هایی که باهم داشتیم، از دست داده‌ایم. فکر می‌کنم زمان آن رسیده است که بفهمیم تنها چیزهایی که اکنون مهم هستند نجات کشور، حمایت از مردم و صدای زنان است."

هیلی ارشاد در خانه‌ای کوچک در خارج از آمستردام هلند در حال تهیه یک ناهار سنتی افغانی است. او در تلاش است تا تمام مواد تشکیل دهنده را در سوپرمارکت محلی پیدا کند، اما برای او مهم است که آن را درست تهیه کند.

منبع تصویر، Derrick Evans

توضیح تصویر،

هیلی ارشاد امیدوار است که کارزاری از داخل کشور برای تحصیل دختران به راه بیاندازد

او می‌گوید: "مرا به یاد مردم‌ام می‌اندازد، کسانی که غذای کافی ندارند و برخی از آنها که اصلاً غذا ندارند."

هیلی ارشاد فقط عضو آخرین پارلمان افغانستان نبود، پیش از این نیز او بیش از یک دهه نماینده بود و بعداً به عنوان مشاور اشرف غنی، رئیس جمهور خدمت کرد. طالبان پس از تصرف کابل، حساب بانکی او را مسدود کردند، اما او نیازی به مخفی شدن احساس نکرد و در ماه سپتامبر با یک پرواز تجاری از کشور خارج شد.

او اکنون در حال آماده شدن برای بازگشت است، به امید اینکه از برخوردهای طالبان محافظت شود، او در مورد شانس ایجاد تغییر در افغانستان از خارج تردید دارد.

او می‌گوید: "امکان کار از کشورهای دیگر یا خارج از کشور وجود ندارد. ما باید در داخل افغانستان باشیم."

به گفته او "راه حل در افغانستان است و ما باید آن را در افغانستان پیدا کنیم."

او می‌گوید که برنامه او همکاری با سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی برای ایجاد مدارس برای دختران و حمایت از حقوق زنان برای تحصیل "حتی اگر تحت حکومت طالبان باشد" است.

"اگر از یک مشکل فرار کنید، مشکل برای همیشه وجود خواهد داشت."

گزارش تکمیلی از احمد خالد

مطالب بیشتر از مجموعه صد زن:

• صدزن؛ مژده بهار، اولین زن معاون اختراعات در موسسه ملی فناوری آمریکا
• صد زن؛ در جستجوی لبخند زن افغان
• صد زن؛ من از 'بزرگ‌ترین زندان زنان روزنامه‌نگار' گزارش می‌دهم
• صد زن؛ 'به تاثیر اعتراضات مردم افغانستان باور دارم'
• صد زن؛ زنان دادخواهی که 'نه می‌بخشند، نه فراموش می‌کنند'
• صد زن؛ چرا زنان بیش از مردان دچار فرسودگی شغلی می‌شوند؟