فکور: هم‌افزایی در موضوعات پژوهشی نیازمند رویکرد سیستمی است

فکور: هم‌افزایی در موضوعات پژوهشی نیازمند رویکرد سیستمی است
خبرگزاری دانشجو

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مهدی فکور معاون پژوهشی دانشگاه تهران در سی‌امین جشنواره پژوهش و فناوری دانشگاه تهران گفت: پژوهشگران برتر و فعالان عرصه پژوهش و فناوری دانشگاه تهران بر اساس آیین‌نامه‌هایی که هر ساله هم به‌روزرسانی می‌شوند، شناسایی و در جشنواره پژوهش و فناوری دانشگاه، معرفی و تقدیر می‌شوند.

معاون پژوهشی دانشگاه و سرپرست پارک علم و فناوری دانشگاه تهران با بیان اینکه علم، پژوهش، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان مفاهیمی درهم‌تنیده و متصل هستند، افزود: در بیانیه گام دوم انقلاب، موضوع علم و پژوهش به عنوان اولین سرفصل مورد تاکید قرار گرفته است؛ بنابراین آنچه در گام دوم انقلاب مورد تاکید است، رسیدن به کسب‌وکار‌ها و محصولات دانش‌بنیان برتر از طریق پژوهش و فناوری است.

فکور ادامه داد: نکته اصلی در رها شدن از مشکلات و گره‌های موجود، توجه به مقوله پژوهش و فناوری است.

معاون پژوهشی دانشگاه و سرپرست پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، درباره بازنگری در ساختار‌های پژوهش و فناوری دانشگاه نیز گفت: بر اساس تاکید رئیس دانشگاه، باید با هماهنگی معاونت طرح و برنامه و با نظرخواهی از خبرگان دانشگاه، نسبت به بازطراحی ساختار سازمانی حوزه پژوهش و فناوری دانشگاه در قالب پیکره سازمانی یکپارچه و ارتباطات ساختاری پویا و متداخل، کنیم.

وی افزود: در دانشگاه تهران بستر‌های مختلف مناسبی اعم از آزمایشگاه‌ها، مراکز پژوهشی، پژوهشکده، پارک علم و فناوری، شرکت‌های دانش‌بنیان، واحد‌های فناور و ... داریم. دغدغه اصلی این است که این بستر‌ها هم‌افزا باشند و به صورت هماهنگ و یکپارچه استفاده شوند؛ به طوری که چرخه‌ای که برای تولید محصول فناورانه داریم، سامان بگیرد.

فکور از تشکیل کارگروه‌هایی به منظور بازنگری ساختار پژوهش و فناوری دانشگاه تهران خبر داد و گفت: شبکه‌سازی یکی از سیاست‌های محوری حوزه پژوهش و فناوری است. فعالیت جزیره‌ای مراکز تحقیقاتی و بستر‌های مختلف پژوهش و فناوری دانشگاه باید جای خود را به حاکم شدن یک تفکر سیستمی بر مجموعه فعالیت‌ها بدهد. در این صورت است که قابلیت طراحی و ایجاد پیچیده‌ترین و پیشرفته‌ترین سامانه‌ها هم ممکن می‌شود.

منبع خبر: خبرگزاری دانشجو

اخبار مرتبط: فکور: هم‌افزایی در موضوعات پژوهشی نیازمند رویکرد سیستمی است