مشاهده «کورکور بال‌ سیاه» برای اولین بار در لرستان

به گزارش خبرنگار مهر، نبی اله قائد رحمتی امروز شنبه در جمع خبرنگاران گفت: در مورخ ۱۷ آذر ماه یک بهله «کور کور بال سیاه» با نام علمی « Elanus caeruleus» در چهار کیلو متری تالاب «گوری بلمک» شهرستان پلدختر، توسط «علی الشتری نژاد» رئیس اداره حفاظت محیط زیست این شهرستان، برای نخستین بار مشاهده و گزارش شد.

وی اظهار داشت: با ثبت و گزارش این گونه، تعداد پرندگان مشاهده شده در استان لرستان به ۲۴۱ گونه رسید.

بنا بر این گزارش، «کور کور بال‌سیاه» با نام علمی « Elanus caeruleus»، یک پرنده شکاری از راسته شاهین سانان و خانواده قوشیان است و در ۴ قاره اروپا، آسیا، آفریقا و استرالیا زندگی می‌کنند و به عنوان پرنده مهاجر زمستان شناخته می‌شوند، جالب است بدانید که این پرنده‌ها به صورت گروهی زندگی می‌کنند، زیستگاه این گونه معمولاً در کنار رودخانه‌ها، تالاب‌ها، مراتع باز، چمنزارها و اطراف شهرهای بزرگ دیده می‌شوند.

در حال حاضر زیستگاه‌های این پرنده کاملاً مشخص نبوده و در مناطق خاص مانند جنوب غرب عربستان، عمان، عمارات متحده عربی، ترکیه، فلسطین و میناب مشاهده می‌شود، البته به صورت کمیاب در سایر نواحی جنوبی کشور وجود دارد و به صورت محلی در استان‌های کرمان و هرمزگان جوجه آوری می‌کند، «کورکور بال سیاه» به صورت مهاجر عبوری در استان گلستان و زمستان گذر در استان خوزستان گزارش شده است همچنین در استان البرز، تهران و قزوین نیز مشاهده شده است.

«کورکور بال سیاه» پرنده‌ای شکاری است که به لحاظ اندازه کوچک، رنگ سفید و روشن و سیاهی روی شانه‌هایش از سایر «کورکورها» قابل تشخیص است، جلوی پیشانی سفید رنگ بوده و خط ابروی این پرنده سیاه، رنگ چشم قرمز و رنگ پاها و منقارش زرد رنگ است. این گونه در حال حاضر در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است، طول بدن ۳۱ تا ۳۵ سانتی متر و گستردگی بال‌ها ۷۵ تا ۷۸ سامتی متر است، این گونه کوچک جثه است و تقریباً به اندازه یک دلیجه است.

«کورکور» جز پرندگانی است که مثل دلیجه در آسمان به طور ثابت و درجا بال می‌زند و یکباره بر روی طعمه فرود می‌آید.

این گونه‌ها عمدتاً گوشتخوار هستند و معمولاً از پستانداران کوچک نظیر پرندگان، خفاش‌ها، ماهی‌ها و جوندگان تغذیه می‌کنند، همچنین این پرندگان به زباله‌های دپو شده هم علاقه مند بوده و لاشه خوار نیز هستند، این پرندگان دارای صدای بلندی شبیه به سوت هستند و از طریق صدا با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.