چه کسانی استقلال و پرسپولیس را از آسیا حذف کردند؟

خبر تلخ و تکان دهنده حذف پرسپولیس و استقلال از آسیا در حالی بالاخره به صورت رسمی از سوی مسوولان کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام شد که از مدت ها قبل کابوس این خبر ذهن و فکر هواداران دو تیم را به خود مشغول کرده بود، هوادارانی که نصیب شان از علاقه و تعصب به این باشگاه ها، سال هاست چیزی جز حسرت و نگرانی نبوده و حالا این کابوس سالیان گذشته بالاخره رنگ واقعیت به خود گرفت تا تیم‌هایی که در سال‌های نه چندان دور بهترین‌های آسیا بوده‌اند را حالا به آسیا راه ندهند!

به گزارش تابناک ورزشی، اگر خبر نهایی حذف سرخابی‌ها از آسیا به تازگی رسمی و نهایی شده اما کلید این ماجرا از سال‌ها قبل زده شده است، سال‌هایی که طی آن مدیران و مسوولان زیادی آمدند و با استفاده از حساسیت و جذابیت پرسپولیس و استقلال به نام و نان و اعتباری رسیدند و پس از طی کردن دوران مدیریت و استفاده از نام و اعتبار پرسپولیس و استقلال، قول‌ها و وعده‌های خود را با خودشان از صحنه قدرت بردند و سرخابی‌ها ماندند و سرمایه‌هایی به باد رفته و انباشت مشکلات و معضلاتی که شاید در زمانی با دست باز می‌شد اما گره‌اش را آن قدر کور کردند که حالا با چنگ و دندان هم بازشدنی نبود و در نهایت کابوس حذف از آسیا برای پرسپولیس و استقلال و هواداران‌شان که سال هاست کسی به خواسته برحق شان جامه عمل نپوشانده است!، ماند.

پرسپولیس و استقلال امروز از آسیا حذف نشده‌اند! حذف سرخابی‌ها در دورانی رخ داد که مدیران وقت ورزش فراموش کردند یا شاید هم نمی‌خواستند به یاد داشته باشند که مشکلات ساده امروز برای فردا به معضلاتی سخت تبدیل می‌شود که راه گریزی از آنها نیست!

به سال‌ها قبل بازمی‌گردیم، در مرداد 1384 زمانی که محسن مهرعلیزاده به عنوان رییس سازمان تربیت بدنی در مصاحبه هایش از خوشحالی‌اش به خاطر واگذاری سهام سرخابی‌ها سخن گفت اما پس از پایان دوران ریاستش فراموش کرد پرسپولیس و استقلالی هم وجود دارد و سکان هدایت سازمان ترتیب بدنی را به محمد علی‌آبادی سپرد که او هم که طی سال‌های خدمتش در این سازمان قدم موثری برای رفع مشکلات و سدهایی که بر سر راه این دو باشگاه بود، برنداشت تا نوبت به محمد عباسی رسید و به عنوان وزیر ورزش و جوانان در اسفند سال 1390 فرصت سه ساله‌ای را برای خصوصی سازی سرخابی‌ها تعیین کرد اما دو سال بعد در زمانی که صالحی امیری به عنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان انتخاب شده بود هم پرسپولیس و استقلال فقط در مصاحبه‌ها و سایت‌ها خصوصی شده بودند.

چرخه باطل وعده‌های بی عمل در دوران محمود گودرزی هم ادامه پیدا کرد و این داستان در پایان وزارت گودرزی توسط مسعود سلطانی فر که دوران طولانی را بر مسند وزارت ورزش و جوانان تکیه زده بود با تکرار وعده‌هایی که اراده‌ای برای انجام آن دیده نمی‌شد، ادامه یافت تا طی حدود 20 سال فقط و فقط هر از چند گاهی در مصاحبه‌ها و نطق‌های پرطمطراق استفاده از ابزار پرسپولیس و استقلال برای مطرح کردن نام خود بهره می‌بردند غافل از این که این گذر زمان می‌تواند چه تبعات تلخ و جبران ناپذیری را برای این دو باشگاه با هواداران میلیونی‌شان همراه دارد!

از نقش و ضعف‌های مدیران این دو باشگاه که بگذریم ،  نوک پیکان انتقادات را می‌توان به سوی فدراسیون نشین‌ها هم نشانه گرفت! مدیران و روسایی که در گرفتن عکس یادگاری با چهره‌های سرشناس AFC و فیفا با هم رقابت داشتند اما در این سال‌ها ذره‌ای از مشکلات این دو باشگاه را حل نکردند! مدیران که هیچ وقت در کمیته‌های اجرایی آسیا و فیفا برش و تاثیرگذاری نداشتند که امروز بتوانیم از آنها استفاده کنیم، سوء استفاده پیش‌کش‌مان! فراموش نکنیم فینالیست شدن پرسپولیس در دو دوره قبلی لیگ قهرمانان آسیا باعث شد پای اینفانتینیو رییس فیفا به تهران و ورزشگاه آزادی باز شود اما حالا پرسپولیسی در آسیا نیست که بخواهد همه کاره فیفا را متوجه ایران کند! استقلال که قهرمان آسیا بوده و طی این سال‌ها هم با حضور در آسیا در کنار پرسپولیس جذابیت خاصی به لیگ قهرمانان بخشیده بود را هم کنار گذاشتند تا آسیا بدون سرخابی‌ها رنگ و لعاب و جذابیتی حتی برای رقبای سرسخت مان نداشته باشند. اگر در دوره ای به فدراسیون 5 ستاره می نازیدید حالا  که  لیگ قهرمانانی را بدون دو ستاره ( پرسپولیس و استقلال ) می‌بینید باید جوابگو باشید!

منبع: برنا