کانون نویسندگان ایران: حکومت آزادی‌ستیزان بکتاش آبتین را از ما گرفت

کانون نویسندگان ایران روز ۱۸ دی از درگذشت بکتاش آبتین خبر داد و در کانال تلگرام خود نوشت: «بکتاش آبتین شاعر، فیلمساز و عضو پایدار و برجسته‌ی کانون نویسندگان ایران که جان شیرین خود را فدای آزادی کرد، از میان ما رفت.»

این کانون به خانواده بکتاش آبتین و یاران او تسلیت گفته و اعلام کرده است که ظرف ساعات آتی بیانیه‌‌ای در این باره منتشر خواهد کرد و "افکار عمومی را در جریان جزئیات ستمی که بر بکتاش آبتین رفت قرار خواهد داد".

 

نویسندگان اطلاعیه گفته‌اند: «بکتاش آبتین زنده است چون روح آزادی‌خواهی و ستیز با پلشتیِ استبداد و ستم زنده است.»
بکتاش آبتین در زندان اوین به کرونا مبتلا شد و به دلیل عدم رسیدگی به‌موقع مسئولان زندان اوین از یک هفته پیش در کما به سر می‌برد.

کانون نویسندگان ایران در بیانیه قبلی خود هشدار داده بود که وضع او بسیار خطرناک است و بی‌توجهی به وضع بکتاش آبتین را "تلاش عامدانه حکومت برای تلف‌کردن وقت" در درمان او دانسته بود.

بکتاش آبتین همرا با دو عضو دیگر کانون نویسندگان، کیوان باژن، رمان‌نویس و روزنامه‌نگار و نیز رضا خندان مهابادی، نویسنده و منتقد ادبی در شهریورماه ۱۳۹۹ (سپتامبر ۲۰۲۰) به اتهام فعالیت در کانون یادشده، حضور در مراسم بزرگداشت قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای و همچنین سالروز درگذشت احمد شاملو بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند.

• روز جهانی نویسندگان دربند؛ آنجا که آزادی بیان وجود ندارد

  روز جهانی نویسندگان دربند

  از سال ۱۹۸۰ به ابتکار کمیته بین‌المللی "پن"، پانزدهم نوامبر روز اعلام همبستگی با شاعران، داستان‌نویسان، مقاله‌نویسان و روزنامه‌نگارانی است که به خاطر دفاع از آزادی بیان یا انتقاد از شرایط اجتماعی و سیاسی به زندان می‌افتند یا تهدید و منکوب می‌شوند. انجمن پن در سال ۲۰۱۹، فهرست بیش از ۲۰۰ مورد بازداشت، ارعاب، حمله و تهدید علیه نویسندگان، شاعران، روزنامه‌نگاران، ناشران و بلاگرها منتشر کرد.

• روز جهانی نویسندگان دربند؛ آنجا که آزادی بیان وجود ندارد

  اعضای کانون نویسندگان ایران

  رضا خندان مهابادی و کیوان باژن و بکتاش آبتین از اعضای کانون نویسندگان ایران با اتهام "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور" بازداشت شدند. کانون نویسندگان ایران دلایل و مستندات دادگاه را نامربوطتر و سست‌‌بنیادتر از خود اتهامات خواند و خواستار آزادی "بی‌درنگ و بی‌قید و شرط اعضای بازداشت‌شده‌" شد.

• روز جهانی نویسندگان دربند؛ آنجا که آزادی بیان وجود ندارد

  صدیقه وسمقی

  شاعر، نویسنده، مترجم، اسلام پژوه، تحلیل‌گر مسائل سیاسی و اجتماعی که ساکن سوئد بود پس از بازگشت به ایران در سال ۹۶ به اتهام تبلیغ علیه نظام به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. بعدا این حکم تعلیق شد. او شهریورماه امسال به خاطر امضای بیانیه‌ای در محکوم کردن سرکوب تظاهرات آبان سال گذشته، به یک سال زندان محکوم شد.

• روز جهانی نویسندگان دربند؛ آنجا که آزادی بیان وجود ندارد

  پائولا اوگاز

  پائولا اوگاز، روزنامه‌نگاراهل پرو را به دادگاه کشانده‌اند. جرم او و همکارش افشای "آزارهای جنسی" یک گروه کاتولیک بوده است. او حالا با اتهام "هتک حرمت" افراد عضو گروه یادشده روبرو شده است.

• روز جهانی نویسندگان دربند؛ آنجا که آزادی بیان وجود ندارد

  عثمان کاوالا

  این منتقد رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه اکنون سه سال است که در زندان بسر می‌برد. او متهم شده بود که در اعتراضات "پارک گزی" در سال ۲۰۱۳ در تلاش برای سرنگونی دولت بوده است. او در ماه فوریه از این اتهام تبرئه شد، اما دوباره بازداشت شد، این بار به اتهام شرکت در کودتای سال ۲۰۱۶. دیوان حقوق بشر اتحادیه اروپا بازداشت او را "سیاسی" خوانده است.

• روز جهانی نویسندگان دربند؛ آنجا که آزادی بیان وجود ندارد

  چمن‌گل آووت

  به گزارش رسانه‌های محلی و گروه‌های حقوق بشری، چمن‌گل آووت، شاعر اویغور در سال ۲۰۱۸ به "اردوگاه بازپروری" منتقل شده است. او در یک انتشاراتی دولتی چین کار می‌کرد و کتابی را منتشر کرده بود که مورد پسند حکومت مرکزی قرار نگرفت. اقلیت اویغور در چین تحت فشار زندگی می‌کنند و گفته می‌شود بیش از یک میلیون نفر از آنها در "اردوگاه بازپروری" نگهداری می‌شوند.

• روز جهانی نویسندگان دربند؛ آنجا که آزادی بیان وجود ندارد

  کاک‌ونزا روکیراباشایا

  او در رمان تخیلی "بربر آزمند"، از یووری موسونی، رئیس‌جمهور اوگاندا انتقاد کرد. روکیراباشایا در ماه سپتامبر بازداشت شد و مدتی را در زندان گذراند. به گزارش انجمن "پن" او اکنون با سپردن وثیقه آزاد شده است اما باید هر هفته با طی کردن ۲۰۰ کیلومتر خود را به مقامات امنیتی معرفی کند.