پایان اولین دادگاه مربوط به شکنجه دولتی در سوریه

گفته می‌شود که این فرد با نام اختصاری ''انور. ر'' عضو سابق دستگاه امنیتی دولت سوریه است. او مظنون به رهبری زندان الخطیب در شهر دمشق، پایتخت سوریه، است.

بین آوریل سال ۲۰۱۱ تا سپتامبر سال ۲۰۱۲ (فروردین ۱۳۹۰ تا شهریور ۱۳۹۱) حداقل ۴۰۰۰ زندانی در این بازداشتگاه بدنام تحت فرماندهی او، با ضرب و شتم، لگد و شوک الکتریکی مورد شکنجه قرار گرفتند و بسیاری از آنها جان باختند.

برای بسیاری از پناهندگان سوری، دادگاه رسیدگی به اتهام‌های ''انور. ر'' که تقریبا دو سال به طول انجامید، از اهمیت بالایی برخوردار است.

او در مراحل اولیه این دادگاه به ۵۸ فقره قتل، خشونت و تجاوز جنسی متهم شد. با این حال، دفتر دادستانی فدرال در ابتدای دسامبر تعداد کشته‌شدگان را به حداقل ۳۰ نفر کاهش داد.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

دادستانی خواهان حبس ابد است

دادستان این پرونده، به دلیل دست داشتن ''انور. ر'' در حداقل ۳۰ مورد قتل، تجاوز و جنایت علیه بشریت خواستار حبس ابد برای او است. دادستان می‌گوید که ''انور. ر'' از شدت شکنجه‌ها با خبر بوده و بازجوها و زندانبانان را به خدمت می‌گرفت و وظایف کاری آنها را مشخص می‌کرد.

وکلای ''انور. ر'' اما سعی کرده‌اند تا تصویر دیگری از ''انور. ر'' ارائه دهند و خواستار تبرئه او شده‌اند.

رسیدگی به این پرونده پس از آن آغاز شد که شماری از سوری‌ها و قربانیانی که به آلمان پناهنده شده‌اند، شکنجه‌گران خود را در این کشور شناسایی و شرح مفصلی از نحوه شکنجه خود در زندان‌ها را به مقام‌های قضایی آلمان ارائه کردند.

به باور بسیاری از فعالان حقوق بشر، این اولین گام در مسیر درست دستیابی به عدالت است؛ حتی اگر برای افرادی که در دولت سوریه متحمل شکنجه شده‌اند، ''عدالت به صورت کامل'' محقق نشود.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

برخی از رسانه‌های آلمان نام خانوادگی او را ''رسلان'' ذکر کرده‌اند.

بر اساس این گزارش‌ها، انور رسلان چند سالی در صفوف اپوزیسیون سوریه فعالیت می‌کند و حتی ابتدای سال ۲۰۱۴ به عنوان یکی از اعضای هیئت اعزامی اپوزیسیون برای مذاکره با دولت، به ژنو می‌رود. او تابستان سال ۲۰۱۴ به عنوان پناهجو به آلمان می‌‌رود ولی در روندی پیچیده مورد شک و ظن قرار می‌گیرد و نهایتا شناسایی می‌شود.

رسیدگی به جنایات سوریه ادامه دارد

دادگاه ''انور. ر'' در شهر کوبلنتس آلمان در حالی به پایان می‌رسد که دادگاه رسیدگی به پرونده دیگری از شکنجه و قتل دولتی در سوریه از روز ۱۹ ژانویه (۲۹ دی) در دادگاه عالی فرانکفورت آغاز خواهد شد. در این پرونده، یک پزشک سوری به ''جنایت علیه بشریت'' متهم شده است. گفته می‌شود که او زندانیان را شکنجه کرده و یکی از آنها را عمدا به قتل رسانده است.

رسیدگی به جنایات سوریه، در دادگاه‌های آلمان ادامه دارد.

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  خاطرات ویران در شهر رقه

  از شهر زیبای رقه در سال ۲۰۱۹ چیزی جز ویرانه‌ای عظیم باقی نمانده است. مادری کودکش را با کالسکه در میان ویرانه‌ها به گردش برده است. عبود همام می‌گوید: «از سال ۲۰۱۷ عکس گرفتن از شهرم را شروع کردم. من از تمام گوشه و کنار این شهر خاطره دارم و حالا خاطرات زیر آوار رفته است. این عکس‌ها یک روز اسناد تاریخی می‌شوند.»

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  این رنج و مصیبت را پایانی نیست

  دو برادر در مرگ مادر خود که جانش را در بمباران از دست داده زاری می‌کنند. غیث السید، عکاس سوری، این صحنه دردناک را در سال ۲۰۲۰ در شهر ادلب ثبت کرد. زمانی که جنگ شروع شد عکاس ۱۷ ساله بود و یک برادر را در جنگ از دست داد: «وقتی این عکس را می‌گرفتم تمام رنج و عذاب صحنه دردناک مرگ برادرم جلو چشمم آمد و بی اختیار اشکم جاری شد.»

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  گم شده در ویرانه

  این مادر با دخترش در آوریل ۲۰۲۰ در شهر ویران بینیش به دنبال چیست؟ آنها در متن ویرانه‌ای بیکران مثل دو موجود کوچک هستند. آنها به این مدرسه مخروبه پناه آورده‌اند. اینجا مخروبه است اما دستکم سقفی بالای سر دارند. در همین نزدیکی اردوگاهی وجود دارد اما برای این مادر و دختر چادر خالی باقی نمانده است.

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  آب آشامیدنی از چاله بمب

  ژوئن ۲۰۱۳ در حلب لوله آب زیر بمباران از بین می‌رود. پسربچه از گودالی آب می‌نوشد که از انفجار بمب پدید آمده است. مظفر سلمان می‌گوید: «برخی می‌گفتند که این تصویری واقع‌گرایانه نیست و خوب بود که من به پسرک آب تمیز می‌دادم. اما من فکر می‌کنم که برای تغییر واقعیت باید در گام نخست آن را همان جوری که هست، به تصویر کشید.»

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  فرار از غوطه

  در مارس ۲۰۱۸ اهالی غوطه پا به فرار گذاشتند. این مرد بچه خود را به امید سفر به دیار آزادی توی چمدان جا داده است. عمر صنادیقی درباره عکس گفته است:‌ «جنگ در سوریه فقط کشور را تغییر نداد. ما را هم تغییر داد. نگاه ما به انسان‌های دیگر و شیوه تصویر کردن آنها نیز تغییر کرد تا بتونیم پیامی انسانی به جهان بفرستیم.»

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  و زندگی ادامه دارد...

  سال ۲۰۱۷ در حومه دمشق. ام محمد و همسرش راحت و آسوده در خانه ویران خود نشسته‌اند. سمیر الدومی می‌گوید: «این زن از جالبترین زنانی است که در زندگی دیده‌ام. او مجروح شد و شوهرش هم بعد از او زخم برداشت. زن در خانه ماند تا پرستاری از شوهرش را به عهده بگیرد. نیروی مقاومت او بازتابی از سیمای واقعی سرزمین سوریه است.»

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  مادری بر گور فرزند

  حوالی درعا در سال ۲۰۱۷؛ عید در کار نیست. محمد ابازید درباره عکسی که گرفته می‌گوید: «این زن در روز عید فطر به جای جشن گرفتن به سر مزار پسرش رفت. من هم گریه‌ام گرفته بود، اما اشک از چشم پاک کردم تا بتوانم عکس بگیرم.»

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  کودکی در صندلی چرخدار

  عکسی از دمشق در دسامبر ۲۰۱۳. دختربچه در صندلی چرخدار منتظر نشسته تا پدر برایش غذا درست کند. او در راه مدرسه بود که با انفجاری مجروح شد. خودش تعریف می‌کند: «آن روز کفش قهوه‌ای به پا داشتم. یکهو دیدم کفشم توی هوا پرواز می‌کند و پای مرا هم با خودش می‌برد.»

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  پارکور بالای خرابه‌ها

  در کفر نوران در نزدیکی حلب ورزشکاران سوری سقف ویرانه‌ها را به میدان جذابی برای پارکور بدل کرده‌اند. ویرانه‌هایی که دیگر به کاری نمی‌آیند خوب است که دست‌کم محل مناسبی باشند برای جست و خیزهای خطرناک اهل ورزش.

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  امید به آغازی تازه

  به دنبال امضای قرارداد آتش‌بس خانواده‌ای به خانه و کاشانه خود در حوالی ادلب برمی‌گردد. علی حاج سلیمان درباره عکسی که در سال ۲۰۲۰ گرفته می‌گوید: «برای مردمی که به خانه و زندگی خود برمی‌گشتند خوشحال بودم اما غمی در دل داشتم چون خودم هم آواره شده بودم.»

• تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه

  میراث روم

  جنگ به آمفی‌تئاتر باستانی "بصری" در حومه درعا نیز رحم نکرده است. در سال ۲۰۱۸ سیلاب باران خرابه‌های باستانی را فرا گرفت؛ اگر جنگ نبود حتما نهاد یا بنیادی از خرابی بیشتر این عرصه تاریخی جلوگیری می‌کرد. این عکس را نیز نهاد فرهنگی سازمان ملل در اختیار رسانه‌ها قرار داده است.