انتصابی عجیب، مدیری ناکارآمد

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، فاطمه‌سادات کاظمی؛ روز گذشته انتشار خبر انتصاب جناب‌آقای علی‌عسگری به مدیر عاملی پتروشیمی خلیج‌فارس، بحث‌های زیادی را برانگیخت. اگرچه که انتصاب علی‌عسگری تنها یکی از انتصاب‌های مساله‌دار اخیر است؛ از انتصاب حشمت‌الله قنبری گرفته تا محمد مخبر در همان ابتدای کار، در این متن می‌خواهیم بگوییم اتفاق عجیبی نیفتاده است! بسیاری از افراد در شبکه‌های اجتماعی این سوال را می‌پرسند که ایشان ناظر به کدام توانایی‌شان به این سمت منصوب شده‌اند؟ که در اینجا به پاسخ این سوال می‌پردازیم.

عبدالعلی علی‌عسگری در سه رشته مهندسی برق، مدیریت و مهندسی صنایع تحصیل کرده‌است. ظاهرا علی‌عسگری از همان ابتدا به گرایش فنی خود علاقه‌مند نبود؛ چرا که مدام در مراکز فرهنگی رسمی مشغول فعالیت بود. اگر چه از همان سالها تا همین امروز به هیچ حوزه مشخصی هم قناعت ننموده و پیوسته در پی‌ فتح و ظفرهای نو در مرزهای دانش و مدیریت بوده‌است. سال ۶۲ در شورای عالی انقلاب فرهنگی طرح فرهنگی می‌نوشت، سال ۷۰ هیئت مدیره سازمان مراکز ایرانگردی و جهانگردی شد، سال ۷۳ فروشگاه رفاه را تاسیس کرد و همزمان در ستاد تنظیم بازار مشغول بود، بعدها تصمیم گرفت بنیاد پژوهشی غرب‌شناسی راه بیندازد و در نهایت هم به صداوسیما مهاجرت کرد و اندکی بیشتر بدان‌جا وفادار ماند تا همین ۴ سال پیش که به رياست آن منصوب شد.

علی عسگری از همان ابتدا یک حزب اللهی همه کاره بود. فردی "قابل اطمینان" که هر سنگری را، میتوانستند به او بسپارند. و البته وضعیت امروزی نهادهای کشور هم بی‌ارتباط به همین پارتی‌بازی‌های سازمان‌یافته ارزشی-محافظه‌کارانه نیست. اینکه توقع داریم امروز علی‌عسگری ناظر به تجارب و تخصصش در جایی مشغول شود، دقیقا مشکل از پرتوقعی ماست. مایی که نمی‌دانیم بازی سیاست و دست‌به‌دست شدن قدرت براساس چه محاسباتی پیش می‌رود. امروزه تعداد معدودی از متخصصان و منتقدان حوزه فرهنگی معتقدند که دوره ریاست علی‌عسگری بر صداوسیما یک تجربه ناموفق مدیریتی است. چرا که رسانه او نتوانست توقعات موجود از رسانه ملی و حتی یک رسانه بما هو رسانه را پاسخ‌گو باشد. چه از لحاظ مدیریت افکار عمومی و اقناع رسانه‌ای، چه جلب سرمایه اجتماعی، مشارکت سیاسی، انسجام ملی و حتی کیفیت برنامه‌های سرگرم کننده و... در همه این موارد با صداوسیمایی روبه‌رو بودیم که در قرون وسطای خود به‌سرمی‌برد؛ در حالیکه مدیران قبلی نیز میراثی این چنین افتضاح برای او به جا نگذاشته بودند.

اما چرا در نامه انتصاب ایشان آمده «با نظر به سوابق و تجارب ارزشمند» بدین سمت منصوب شده‌اند؟ دلیلش ترکیبی از نگاه امنیتی و فن‌سالار به هر مقوله‌ای در کشور است. نگاهی که می‌بیند علی‌عسگری فردی موفق در حفظ امنیت‌ملی(بخوانید ماله کشی و لاپوشانی) و همچنین ارتقا دهنده کیفیت تصویر تلویزیون است(آنالوگ به دیجیتال و سپس HD). شاید برای شما قابل درک نباشد، اما در جمهوری اسلامی آدم "قابل اطمینان"ی که توسعه کمی هم ایجاد کرده باشد، یک فرد کاملا موفق است که قابلیت پست گرفتن در هر عرصه‌ای را دارد. از ستاداجرایی فرمان امام(ره) گرفته تا هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس.

من نمی‌دانم که مدیریت هلدینگ پتروشیمی چقدر با تخصص مهندسی صنایع جوردرمی‌آید یا چقدر تجربه مدیریت اقتصادی یا آشنایی با فضای تجارت لازم دارد؛ تنها می دانم مساله این نیست که علی‌عسگری چه ربطی به پتروشیمی دارد، مساله این است که علی عسگری کیست؟ در این میان تنها چیزی که می‌توان برای آن تاسف خورد، تاسف به حال مردمی بود که به شعار دولت مردمی اطمینان کردند. دولتی که در جریان انتصاباتش کاری بیشتر از مشروعیت بخشی حداقلی به بازی های سیاستمداران کهنه‌کار قبلی انجام نداد.

فاطمه‌سادات کاظمی - فعال دانشجویی

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.