سه نفر دیگر به اعتصاب غذای وین در دفاع از زندانیان سیاسی و دوتابعیتی ایران پیوستند

نزار زاکا، شهروند لبنانی‌تبار که حدود چهار سال در ایران زندانی بود، مینا احدی، فعال حقوق بشر و فریبا داودی مهاجر، فعال سیاسی و روزنامه‌نگار نیز به اعتصاب غذای بری روزن، آخرین وابسته مطبوعاتی آمریکا در ایران و یکی از ۵۲ دیپلمات آمریکایی که در سال‌های ۱۹۷۹-۸۱ در ایران گروگان گرفته شد، و جمشید برزگر، شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار پیوستند.

گروه جهانی کمک به گروگان‌ها جمعه یکم بهمن / ۲۱ ژانویه در صفحه توئیتر خود خبر داد که نزار زکا به وین سفر می‌کند تا به بری روزن بپیوندد.

مینا احدی نیز در پیامی ویدیویی ضمن اعلام پیوستن به این اعتصاب غذا و درخواست از ایرانیان برای پیوستن به آن، خواستار تحقیقات بین‌المللی درباره مرگ بکتاش آبتین، شاعر، نویسنده و فیلمساز و تأمین امنیت زندانیان در دوران کرونا شد.

فریبا داوودی مهاجر نیز در توئیتر خود گفته است همراه با اعتصاب غذای زندانیان در ایران به اعتصاب وین می‌پیوندد.

بری روزن دوشنبه ۲۷ دی / ۱۷ ژانویه اعلام کرد که برای آزادی افراد دوتابعیتی که در ایران زندانی هستند در محل مذاکرات احیای برجام در وین دست به اعتصاب غذا خواهد زد.

پس از او جمشید برزگر، روزنامه‌نگار و نویسنده نیز چهارشنبه ۲۹ دی / ۱۹ ژانویه ضمن انتشار ویدئویی در توئیتر خود نوشت که در اعتراض به «قتل بکتاش آبتین» که در زندان اوین به کوویدـ۱۹ مبتلا شد و به دنبال محروم ماندن از حق درمان، در نهایت در بیمارستان جان باخت و همچنین در اعتراض به ادامه «کشتار زندانیان» و در همراهی با زندانیان شجاعی که دست به اعتصاب غذا زده‌اند، اعتصاب غذا می‌کند.

او جمهوری اسلامی و شخص علی خامنه‌ای، رهبر آن را مسئول قتل زندانیانی دانست که «در ظاهر به مدتی زندان، ولی در عمل به مرگ اعلام‌نشده» محکوم می‌شوند.

در همین حال کایلی مور گیلبرت، محقق استرالیایی‌-بریتانیایی نیز که به مدت دو سال در ایران زندانی بود، در پیامی ویدئویی از اعتصاب غذای بری روزن حمایت کرد و گفت آزادی زندانیان باید پیش‌شرط هرگونه توافق هسته‌ای در وین باشد.

اعتصاب غذا در وین همزمان با ادامه مذاکرات احیای برجام در پایتخت اتریش برگزار می‌شود که میان جمهوری اسلامی و قدرت‌های جهانی در جریان است. این اعتصاب غذا به‌عنوان یک کنش مدنیِ ابتکاری شکل گرفته است و بر شمار شرکت‌کنندگان افزوده می‌شود.

حسن نایب‌هاشم، یکی از فعالان حقوق بشر که از اعتصاب غذای وین حمایت کرده است در گفت‌وگو با زمانه درباره تأثیر این اعتصاب غذاها بر رفتار جمهوری اسلامی و پاسخگو کردن آن گفته بود:

«به‌رغم هزینه بسیار، عقب‌نشینی‌هایی صورت گرفته است.»