شیوه جدید نمونه‌گیری دوپینگ درمسابقات المپیک زمستانی چین

در المپیک زمستانی ۲۰۱۴ سوچی، روس‌ها که میزبان این مسابقات بودند نمونه‌های آزمایش ورزشکاران کشورشان را با باز کردن شیشه‌های آزمایشگاهی برای پوشاندن دوپینگ آنها تعویض کردند. اولیویر نیگلی مدیر کل سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ می‌گوید: «ما از اتفاقات گذشته یاد گرفته‌ایم و حالا هم ناظرانی در آزمایشگاه‌ها و هم تامین‌کننده جدیدی برای بطری‌های آزمایشگاهی خواهیم داشت‌.»

بر این اساس قرار است در المپیک  زمستانی پیش‌رو در چین، برای نخستین بار از روش نمونه قطره خون خشک شده استفاده شود. در این روش نمونه قطرات خون ورزشکار روی یک کاغذ صافی خشک شده و در ادامه تحت بررسی‌های دقیق آزمایشگاهی قرار می‌گیرد. این مهم البته در بازی‌های تابستانی توکیو به صورت آزمایشی انجام شد؛ نیگلی در این مورد گفت: «با روشDBS  یا همان نمونه قطره خون خشک شده، نه تنها کنترل دوپینگ ورزشکاران که همچنین انتقال و ذخیره این نمونه‌ها نیز آسان‌تر خواهد بود. اگرچه این روش جایگزین روش‌های کنترل دوپینگ پیشین نخواهد بود.»

دوپینگ‌هایی که هنوز کشف نشده‌اند!

اولیویر نیگلی، می‌گوید براساس دستورالعمل سازمان مبارزه با دوپینگ، نمونه‌هایی که از ورزشکاران در مسابقات المپیک گرفته می‌شود به مدت ۱۰ سال ذخیره می‌شوند: «این یک عنصر مهم برای مبارزه با دوپینگ است تا ورزشکاران بدانند که ممکن است چند سال بعد دوپینگ آنها مشخص شود. به عنوان مثال نمونه‌های خون گرفته شده در بازی‌های زمستانی ۲۰۱۸ هنوز وارد فرایند تست مجدد نشده‌اند.»

بازگشت به آمار پیشین تست‌های کنترل دوپینگ با وجود کرونا

سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ (موسوم به WADA)، همچنین گفته است که با وجود همه‌گیری کرونا، تعداد تست‌های کنترل دوپینگ در سال ۲۰۲۱ در سراسر دنیا به سطح آزمایشات عادی بازگشته و در این سال حدود ۲۷۴۲۵۴ نمونه دوپینگ توسط ۲۵۶ سازمان ضد دوپینگ گرفته شد.

بر اساس آمار ارائه شده از سوی این سازمان، در سال ۲۰۱۹، تعداد تست‌های گرفته شده از ورزشکاران ۳۰۵۸۸۱ نمونه بوده است اما در نخستین سال همه‌گیری کرونا، این تعداد به ۱۶۸۲۵۶ مورد کاهش یافته بود که حالا بار دیگر میزان این تست‌ها در حال رسیدن به آمار پیشین خود است.

 

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  پائولو گررو، بازیکن فوتبال اهل پرو به اتهام دوپینگ با کوکائین به مدت یک سال محروم شد. محرومیت موجب شد تا او نتواند در بازی‌های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه شرکت کند. گررو در مورد علت دوپینگش گفته است: «من در هتل در فنجانی چایی نوشیدم که ظاهرا قبلا در آن چای کوکائین سرو شده بود. آنها فنجان را نشسته بودند و در همان فنجان برای من چای ریختند، برای همین هم چای من آلوده شد.»

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  درمان یک سوختگی در لب پایینی موجب شد تا کارنامه حرفه‌ای ترز جوهاگ از این رو به آن رو شود. این اسکی‌باز نروژی که مدال طلای المپیک و هفت عنوان قهرمانی جهان را در اختیار دارد، به دلیل نتیجه مثبت آزمایش دوپینگ‌ که در آن شواهد استفاده از استروئید آنابولیک مشاهده شده بود، به مدت ۱۸ ماه محروم شد. پزشک تیم که این پماد لب را به او داده بود، بلافاصله استعفا داد.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  ماریا شاراپووا، تنیس‌باز مشهور در نشست مطبوعاتی‌اش گفت: «من این دارو را از سال ۲۰۰۶ استفاده می‌کنم.» او البته مشخص نکرد، چرا ورزشکار سالمی مثل او احتیاج به داروی قلب دارد. داروی مورد نظر ملدونیوم نام دارد که سال ۲۰۱۶ به فهرست داروهای دوپینگی اضافه شد. پس از آنکه مشخص شد شاراپووا از این دارو استفاده می‌کرده، رأی محرومیت او صادر شد. شاراپووا گفته بود: «به این فهرست نگاه نکرده بودم.»

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  در سال ۱۹۹۹ زمانی که لینفورد کریستی، دونده دوی سرعت، ۳۹ سال داشت و سال‌های پایانی ورزش حرفه‌ای را سپری می‌کرد، مشخص شد از ناندرولون استفاده می‌کرده است. کریستی که سال ۹۲ مدال طلای دو صد متر المپیک را برده بود، در مورد این قضیه گفت، که او اصلا دوپینگ نکرده و "تنها آووکادو خورده است." البته ربط آووکادو با ناندرولون چیزی است که تنها خود کریستی از آن اطلاع دارد.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  یوهان مولگ، اسکی‌باز آلمانی، در پی مشاجره با فدراسیون آلمان در سال ۱۹۹۹ تابعیت اسپانیا را گرفت و زیر پرچم این کشور مسابقه داد. او در بازی‌های زمستانی ۲۰۰۲ سه مدال طلا برای اسپانیا کسب کرد. در جریان مسابقات مشخص شد او از داروی ممنوعه اریتروپوئیتین استفاده کرده است. پس از این رسوایی مولگ اعلام کرد: «من در پنج روز گذشته یک رژیم غذایی خاص را دنبال می‌کردم که فقط از پروتئین و کربوهیدرات تشکیل شده بود.»

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  فلوید لندیس، دوچرخه‌سوار آمریکایی در سال ۲۰۰۶ در مسابقات توردوفرانس بسیار خوش درخشید اما درخشش او به سرعت زیر سایه دوپینگ رفت. آزمایش‌ها نشان دادند که میزان تستوسترون در بدن او بالاتر از حد عادی بوده است. لندیس در ابتدا گفت این موضوع به دلیل نوشیدن زیاد ویسکی بوده، اما بعد‌ها به دوپینگ اعتراف کرد.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  در سال ۲۰۰۴ مشخص شد که آدریان موتو، مهاجم پیشین تیم چلسی، کوکائین مصرف کرده است. او در توجیه جواب آزمایش‌ها گفت که کوکایین را نه برای افزایش توانایی‌اش در زمین فوتبال، بلکه "برای افزایش قوای جنسی" استفاده کرده است. البته دادگاه حکمیت ورزش به این توجیه هیچ توجهی نکرد و موتو مجموعا به پرداخت جریمه ۱۷ میلیون و دویست‌هزار یورویی محکوم شد.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  مارتینا هینگیس در سال ۲۰۰۷ در یک نشست مطبوعاتی غافلگیر‌کننده خداحافظی‌اش را از دنیای حرفه‌ای تنیس به دلیل کمردرد و جواب مثبت آزمایش دوپینگ اعلام کرد. در جریان رقابت‌های ویمبلدون آزمایش‌های انجام شده روی هینگیس استعمال کوکائین را ثابت کردند. او اتهام دوپینگ را رد کرده و گفت: «یک نفر کوکائین را به آبمیوه من اضافه کرده است.» البته که نوشیدنی‌ای که به آن کوکائین اضافه شده باشد، قطعا طعم خوبی ندارد.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  در سال ۱۹۹۷ مشخص شد که دست لنی پاول ورزشکار بریتانیایی در رشته بابسلد (سورتمه‌سواری) به خاطر استفاده از ناندرولون رو شد. پس از انتشار این خبر او دوپینگ‌اش را اینگونه توجیه کرد: «من اسپاگتی بولونز (اسپاگتی با سس گوشت) خوردم. گوشت آن از گاوهایی بود که به آنها هورمون داده شده بود.»

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  آزمایش دوپینگ ایوون کرافت، دوچرخه‌سوار آلمانی در سال ۲۰۰۷ مثبت از آب درآمد و مشخص شد که او از داروی فنوترول استفاده کرده است. کرافت این مسئله را به یک حادثه نامیون نسبت داد: «اسپری آسم مادرم منفجر شد. من آنجا ایستاده بودم و کل ابر حاصل از انفجار را استنشاق کردم.»

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  سال ۲۰۰۲ رایمونداس رومساس، دوچرخه‌سوار اهل لیتوانی در مسابقات توردوفرانس عملکردی خارق‌العاده داشت. هنوز مسابقات به پایان نرسیده بود که مأموران گمرک در بازرسی از همسر رومساس مقدار زیادی داروهای انرژی‌زا کشف کردند. این زوج ادعا کردند که این داروها برای مادر همسر رومساس بوده است؛ ادعایی که خریداری پیدا نکرد.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  ماریو دی کلرک در سال ۲۰۰۳ یکی از بهترین‌های رشته‌اش به شمار می‌رفت. تا اینکه در بین وسایل او برگه‌های حاوی اطلاعات در مورد داروها، برنامه‌های تمرینی و هموتوکریت (از مقادیر اندازه‌گیری گلبول‌های قرمز خون) پیدا شد. دی کلرک قویا اتهام دوپینگ را رد کرده و گفت که او در حال کار کردن روی یک رمان ادبی است و همه این اوراق در اصل حاصل تفکرات و تصورات ذهنی او بوده است.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  دیتر باومان، قهرمان دوی پنج‌هزار متر المپیک ۱۹۹۲ به اتهام استفاده از ناندرولون دو سال از شرکت در رقابت‌ها محروم شد. همین محرومیت موجب شد که نتواند در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی شرکت کند. او ادعا کرد که یک نفر خمیردندان او را دستکاری کرده است. در سال ۲۰۰۲ باومان که ۳۷ ساله شده بود، به میدان بازگشت و در رقابت‌های قهرمانی اروپا در رشته دوی ده هزار متر مدال نقره گرفت.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  تایلر همیلتون، دوچرخه‌سوار آمریکایی، در بازی‌های المپیک ۲۰۰۴ مدال طلا گرفت. آزمایش‌ها نشان داد که او دوپینگ خونی کرده است. همیلتون در توجیه دوپینگ‌اش اینگونه داستان‌سرایی کرد: «گلبول‌های قرمز غیرطبیعی در بدن من توسط سلول‌های بنیادی برادر دوقلویم که در زمان تولد فوت کرد، تولید می‌شوند.» همیلتون بعدها به دروغ بودن این داستان اعتراف کرد.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  دنیس میچل (راست) در سال ۱۹۹۲ پیروزی در المپیک را جشن گرفت. شش سال بعد آزمایش‌ها میزان غیرطبیعی تستوسترون را در بدن او نشان دادند. این ورزشکار آمریکایی گفت که میزان بالای این هورمون در بدن‌اش به دلیل نوشیدن پنج بطری آبجو و چهار مرتبه برقراری رابطه جنسی پشت سر هم بوده است.

• داستان‌سرایی‌های ورزشکاران برای لاپوشانی دوپینگ

  جیلبرتو سیمونی، دوچرخه‌سوار ایتالیایی در سال ۲۰۰۴ به دلیل مثبت بودن آزمایش او برای کوکائین از مسابقات کنار گذاشته شد. او اتهام دوپینگ را رد کرده و گفت: «مادرم چند تا آب‌نبات از کشور پرو برایم فرستاده بود که در برگ‌های کوکائین پیچیده شده بودند.» او در اظهارنظری دیگر مدعی شده بود چایی که خاله‌اش به او داده بود، حاوی کوکائین بوده است.