پس از مگاپروژه هرمز نوبت به شهرک نفت و گاز رسید

ایسنا/بوشهر ۲۰ آبان ماه امسال بود که در گزارشی با عنوان‌ " «پتروشیمی هرمز عسلویه، نیامده میل رفتن دارد" از نامه‌ای خبر دادیم که نماینده لامرد به وزیر نفت نوشته و انتقال طرح پتروشیمی عسلویه به این شهرستان به بهانه نبودن زمین کافی در عسلویه را خواستار شده بود. در آن گزارش‌ از مسئولان ارشد استان به‌ویژه نمایندگان بوشهری کمیسیون انرژی خواستیم که موضوع را به‌جد پیگیری کنند.

اگرچه شعله‌های انتقال آن مگاپروژه به استان فارس فروکش کرد و پتروشیمی هرمز به‌جایی انتقال داده نشد، اما در چند روز گذشته دوباره نماینده مردم لامرد و مهر در نامه‌ای انتقال احداث شهرک کارکنان نفت و گاز از سیراف به لامرد را درخواست کرده است.

داستان شهرک کارکنان نفت و گاز این است که در دولت هشتم مصوب شده بود شهرکی تحت عنوان «سیراف» در شهرستان کنگان جهت اسکان خانواده‌های کارکنان پارس جنوبی احداث شود؛ اداره کل راه و شهرسازی استان بوشهر مسئولیت احداث آن را بر عهده داشته و پس از ساختن این منازل باید تحویل وزارت نفت می‌شد.

در دولت یازدهم و دوازدهم به دلیل اعتقاد وزیر نفت وقت به برون سپاری و حتی فروش منازل مسکونی سازمانی، روند این پروژه متوقف شد و حالا پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم یکی از نمایندگان لامرد و مهر، ایجاد این منازل سازمانی در استان فارس را خواستار شده است.

با این نامه چند نکته اساسی هویدا شد؛ اولین و مهمترین نکته بهره مندی شهرستان لامرد از عوارض آلایندگی صنایع مستقر در عسلویه است موضوعی که سالها مورد مناقشه بوده و هست. در این شرایط اگر لامرد به علت مجاورت با صنایع مستقر در عسلویه آلوده است که احداث شهرک کارکنان نفت و گاز در آنجا نامعقول است اما اگر اینطور نیست و این شهرستان آب و هوایی پاک دارد پس بر چه اساسی خود را برای دریافت عوارض آلایندگی و بومی شناخته شدن برای استخدام در پارس جنوبی محق می‌داند؟!

نکته دوم نقدی است که به نمایندگان استان بوشهر در مجلس شورای اسلامی به ویژه آنهایی که در کمیسیون انرژی عضویت دارند، وارد است. اگر روزی که نماینده‌ استان فارس به‌دنبال انتقال پتروشیمی هرمز به حوزه انتخابیه خود بود با پاسخ جدی روبه‌رو می‌شد اکنون شاید خواسته دیگری از عسلویه نداشت. در واقع می‌توان گفت لو رفتن نامه‌ای دیگر از سیدموسی موسوی در چند روز گذشته مهر تائیدی بر آن گذاشت که سکوت نمایندگان استان بوشهر نشان از ضعف عملکرد آنهاست.  

نماینده مردم دشتستان در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با ایسنا درباره نامه نماینده لامرد به وزیر نفت برای انتقال شهرک کارکنان نفت و گاز از شهرستان کنگان به خارج از استان اظهار کرد: مردم استان بوشهر از دیرباز میزبان خوب و شایسته‌ای برای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و کارکنان این صنایع بودند و با وجود بی‌مهری‌های صنعت، همواره یار و یاور صنعت و صنعت‌گران بوده‌اند.

دکتر ابراهیم رضایی ابراز عقیده کرد، هر از چند گاهی برخی از نمایندگان استان همسایه با مصاحبه و یا مکاتبه و اظهارنظرهایی نابه‌جا، چشم طمعی به استان بوشهر یا دیگر استان‌ها نشان می‌دهند؛ گاهی می‌گویند می‌خواهیم به دریا برسیم، گاهی دنبال حق آلایندگی و سهم اشتغال هستند و حالا نیز برای انتقال کارکنان صنعت از استان بوشهر به استان خودشان تور پهن کرده‌اند.

وی با بیان اینکه بیشتر این مکاتبات و مصاحبه‌ها مصرف تبلیغاتی دارد، اضافه کرد: مردم استان بوشهر همانگونه که در گذشته میزبان صنعت، کارکنان و خانواده‌های آنها بوده‌اند، امروز نیز بهتر از قبل شرایط میزبانی این صنایع را دارند.

نماینده مردم دشتستان در مجلس تاکید کرد: زیرساخت‌های مناسبی برای استقرار همه کارکنان صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در استان بوشهر و به ویژه در جنوب استان وجود دارد و هیچ نیازی به انتقال کارکنان صنایع به دیگر استان‌ها وجود ندارد.

وی ادامه داد: انتظار داریم که استان‌های همسایه به جای اینکه چشم طمع به استان بوشهر داشته باشند، تلاش خود را معطوف به استفاده از ظرفیت‌های داخلی استان خود کرده و زمینه پیشرفت و توسعه خود را از این طریق دنبال کنند.

سال‌هاست تفسیرهای سلیقه‌ای برخی مسوولان از قانون، قدرت و اعمال نفوذ باعث شده است حق بوشهری‌ها از صنایع مستقر در عسلویه ناحق شود و مردم استان‌های دیگر با ادعای مختلف از جمله تاثیرپذیری از هوای آلوده عسلویه سهم‌خواهی می‌کنند. مردم از نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی که از قضا دو نفرشان هم در کمیسیون انرژی عضویت دارند، انتظار دارند این مساله هر چه زودتر با واکنشی سریع و قاطع روبه‌رو شود چرا که اگر روزی که شهرستان لامرد که فرسنگ‌ها دور از پایتخت انرژی قرار دارد از عوارض آلایندگی عسلویه بهره‌مند شد نماینده‌ای جلوی آن را می‌گرفت حالا عوارض آلایندگی چنان مزه نمی‌کرد که به دنبال بیشتر از آن باشند.

انتهای پیام