حارث رحمانی، رئیس فدراسیون راگبی افغانستان، ربوده شد

تبلیغ بازرگانی

حارث رحمانی، رئیس فدراسیون راگبی افغانستان، بگفتۀ برخی از بستگان وی توسط افراد طالبان بدون دلیل گرفتار به جای نا معلوم منتقل شده است.

فیصل سکندری یکی از بستگان حارث رحمانی در صفحه فیسبوک خود نوشت: «حارث رحمانی پسر عمه‌ام، رئیس فدراسیون رگبی أفغانستان، از طرف پرسونل امارت اسلامی افغانستان به تاریخ ۱۷ دلو (بهمن) بدون دلیل گرفتار و بجای نامعلوم انتقال داده شده است. همچو‌ اعمال‌ باعث‌ فرار‌ ورزشکاران‌ از‌ کشور ‌می‌گردد.»

سکندری افزوده است که «جمع ورزشکاران کشور از مسولین امارت اسلامی افغانستان خواهشمندیم تا رئیس فدراسیون رگبی را هرچه عاجل رها نموده فامیل وی و جامعه ورزشی را از تشویش روحی و روانی رهایی بخشند.»

در همین حال، بیشتر کاربران افغان در شبکه‌های اجتماعی نیز در رابطه به ربوده شدن رئیس فدراسیون راگبی افغانستان واکنش‌های شدید نشان داده اند.

یک کاربر افغان با اشاره به اینکه «گروه طالبان حارث رحمانی رییس فدراسیون رگبی افغانستان را گرفتار و بجای نامعلوم انتقال داده اند»، تاکید می‌کند که «دامنه این رفتار جنایات کارانه همه روزه گسترده می‌شود و طالبان حاضر نیستند در مورد [آنها] معلومات دهند.»

از نظر کاربر دیگری «تالب‌ها [کذا] به چی جرم حارث (رحمانی) رئیس فدراسیون رگبی کشور را گرفتار  کرده. این گرفتاری‌ها نشانه تبعیض ‌وتعصب است.»

بگمان کاربر دیگری «حارث رحمانی را بخاطر پنجشيری بودن و توانمند بودنش در اجتماع ربوده‌اند او شخص توانا و شحاع است انشالله بزودي رها خواهد شد. از دست اين گروه كثيف نه جوان نه پير نه زن نه مرد هيچ كسي در امان نيست  كار و شغل اين گروه ابوجهل همين است دگر كه توانايی ندارند.»

به باور این کاربر افغان: «تالبان [کذا] تروریست هر کسی که از پنجشیر باشد در اولویت گرفتاری شان قرار می‌داشته باشد چه ورزشکار باشد و چه هنرمند، هنوز از گرفتار موسی شاهین هنرمند محلی‌خوان پنجشیر یک هفته نگذشته که خبر گرفتاری رفیق عزیز ما حارث رحمانی را می‌شنوم. با این گونه عملکرد این تروریست‌ها زود نابود می‌شوند.»

رئیس فدراسیون راگبی افغانستان در شرایطی ربوده شده که به تاریخ سوم فوریه امسال احمد فواد پیرزاد، جراح اعصاب و روان و استاد دانشگاه توسط افراد مسلح در شهر کابل ربوده شد.

پیش از این تمنا زریاب پریانی و سه خواهر او، و نیز پروانه ابراهیم‌خیل، مرسل عیار و زهرا محمدی در شهر کابل بازداشت شدند که هنوز از سرنوشت آنها خبری نیست.

قبل از آن، فیاض غوری، فعال مدنی در شهر هرات ناپدید شد و همچنان عالیه عزیزی، مدیر زندان زنانه ولایت هرات افغانستان نیز پس از بازگشت به کارش، دوباره به خانه برنگشته است.

هرچند هنوز از سرنوشت این افراد ناپدید شده خبری نیست و طالبان در این مورد چیزی نمی‌گویند، اما بیش از ۲۰ نهاد و سازمان‌های بین‌المللی فعال در عرصه حقوق بشر و حقوق زنان از طالبان خواسته‌اند که افراد ناپدید شده را رها کنند و به ادامه آزار و اذیت فعالان مدنی و فعالان حقوق زن پایان دهند.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید