آیا احتمال مرگ زنان در جراحی با جراح مرد بیشتر است؟

آیا احتمال مرگ زنان در جراحی با جراح مرد بیشتر است؟

• چائول قصاب‌اوغلو
• بی‌بی‌سی

۵ ساعت پیش

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

بنا بر پژوهشی که به تازگی انجام شده است زنان اگر جراح مرد آنها را جراحی کند ٪۳۲ بیشتر احتمال مرگ دارند تا وقتی که جراح زن باشد

پزشک جراحی را در ذهن خود مجسم کنید که لباس ویژهٔ اتاق عمل پوشیده و آمادهٔ جراحی شماست. او را مرد تصور می‌کنید یا زن؟

خوب اگر زن باشید باید جراح خیالی خود را در ذهن تصور کنید، این کار می‌تواند جان‌ شما را نجات دهد.

بنا بر پژوهشی که به تازگی انجام شده است زنان اگر جراح مرد آنها را جراحی کند ٪۳۲ بیشتر احتمال مرگ دارند تا وقتی که جراح زن باشد.

هرچند جنسیت جراح در مورد بیماران مرد تفاوت چندانی در نتیجهٔ جراحی ندارد اما این پژوهش نشان می‌دهد که اگر جراح مرد باشد بیشتر احتمال دارد که زنان ۳۰ روز پس از جراحی بر اثر مشکلات پس از عمل در بیمارستان بستری شوند. چرا چنین است؟

• سلامت زنان: چه دردهایی علامت بیماری جدی زنان محسوب می شود؟
• چرا زنان بیش از مردان دچار فرسودگی شغلی می‌شوند؟

دکتر کریستوفر والیس، مردی که این پژوهش را انجام داد و در مجلهٔ پزشکی ویژهٔ جراحی جاما منتشر شد هم دلیل قطعی آن را نمی‌داند.

او به بی‌بی‌سی گفت هیچ توضیح و دلیلی برای این یافته‌ها نداریم اما هم‌چنان به پژوهش در مورد آن ادامه می‌دهیم. از این رو از چند زن جراح نظرشان را در این زمینه جویا شدیم و پرسیدیم چرا زنان خود را در دست آنها امن‌تر حس می‌کنند.

ادراک درد

این پژوهش با بررسی ۱.۳ میلیون بیمار که ۲۹۳۷ پزشک بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹ آنها را در اونتاریو، کانادا جراحی کرده‌اند انجام گرفته است.

این پژوهش ادعا دارد "اولین تحقیقی است که به ارتباط میان جنسیت جراح و بیمار و اثر آن بر نتایج جراحی می‌پردازد".

این تحقیق به نتایجی قطعی مبنی بر اینکه چرا بیماران زن که جراحان مرد دارند ممکن است حال‌شان بدتر شود نمی‌رسد اما به توضیحات موجود در منابع اشاره می‌کند.

یک نکته در این پژوهش که می‌تواند توضیحی برای این یافته‌ها باشد تفاوت در ادراک میزان درد است، پزشکان مرد "شدت درد و عوارض دردناک را در زنان بیمار دست‌کم می‌گیرند".

منبع تصویر، EMERSON HOSPITAL

توضیح تصویر،

دکتر اونیکا ویلیامز، متخصص کلیه و مجاری ادراری می‌گوید "من فکر می‌کنم نوعی سوگیری مردانه برای عدم پذیرش شکایت‌های زنان از درد وجود دارد"

دکتر اونیکا ویلیامز، متخصص کلیه و مجاری ادراری از مدرسهٔ پزشکی دانشگاه بوستون آمریکا با این نظر موافق است. او به بی‌بی‌سی می‌گوید:"من فکر می‌کنم نوعی سوگیری مردانه برای عدم پذیرش شکایت‌های زنان از درد وجود دارد. آنها فکر می‌کنند زنان عصبی‌تر و حساس‌تر هستند و به همین دلیل کمتر به شکایت‌ها و درد‌های پس از عمل زنان بیمار توجه می‌کنند. شکایت‌ها ناشنیده می‌ماند، دردها دست‌کم گرفته می‌شود و شدت بیماری بیشتر اوقات خفیف و نادیده انگاشته می‌شود".

دکتر جنیفر سوان، جراح قلب و عروق از دانشگاه نورت‌ول هلت نیویورک هم با این نظر موافق است. او فکر می‌کند افزایش میزان مرگ‌و‌میر شاید به این دلیل باشد که "جراحان مرد بیشتر احتمال دارد که نشانه‌ها و درد‌های بیماران زن را بی‌اعتبار یا کم‌اهمیت بدانند".

طرز رفتار

دکتر نانسی بکستر، جراح روده از کالج بیمارستانی سنت‌میشل دانشگاه تورنتو هم معتقد است "مردم عادت دارند به درد زنان کمتر از درد مردان اهمیت دهند" اما پیشنهاد می‌دهد که عوامل دیگر را هم در‌نظر داشته باشیم.

او به بی‌‌بی‌سی می‌گوید:"وقتی بیماری را ملاقات می‌کنید، به عنوان جراح چه تصمیماتی می‌گیرید؟ چه کسی را به اتاق جراحی می‌برید؟ این احتمال وجود دارد که بین جراحان از نظر جنسیت و چگونگی رفتار آنها با بیماران زن و مرد تفاوت‌هایی وجود داشته باشد".

او با نقل بخش‌هایی از مقالات دربارهٔ بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی چنین نتیجه می‌گیرد که متخصصان قلب زن بهتر از متخصصان قلب مرد، بیماران زن را درمان می‌کنند و نتیجهٔ بهتری هم می‌گیرند.

او هم‌چنین به تفاوت طرز رفتار با جراحان زن و مرد اشاره می‌کند.

منبع تصویر، Unity Health Toronto

توضیح تصویر،

دکتر نانسی بکستر می‌گوید "مردم عادت دارند به درد زنان کمتر از درد مردان اهمیت دهند"

"می‌دانیم که زنان جراح بر اثر هر نوع نتیجهٔ منفی جراحی مجازات می‌شوند و بیشتر احتمال دارد که بر اثر هر نتیجهٔ نامناسب جراحی مراجعان خود را از دست بدهند و کمتر خطاهاشان بخشوده می‌شود. در مورد جراحان زن وقتی جراحی موفقیت‌آمیز نباشد به عدم مهارت آنها ربط داده می‌شود در‌حالی‌که نتایج منفی کار جراحان مرد به گردن بخت و بد‌شانسی انداخته می‌شود. می‌بینیم که زنان برای رسیدن به جایگاهی برابر با همتایان مرد خود باید کارایی بهتری از خود نشان دهند".

مهارت‌های ارتباطی

از پادکست رد شوید و به خواندن ادامه دهیدپادکسترادیو فارسی بی‌بی‌سی

پادکست چشم‌انداز بامدادی رادیو بی‌بی‌سی

برنامه ها

پایان پادکست

دکتر ویلیامز توضیح دیگری برای این نتایج ارائه می‌دهد:"هوش عاطفی قوی‌تر، حس همدلی و مهارت‌های ارتباطی بهتر زنان".

دکتر کیم تمپلتون، جراح استخوان و ارتوپدی از مرکز پزشکی دانشگاه کانزاس اعتقاد دارد که چگونگی ارتباط برقرار کردن زنان جراح با بیماران زن شاید توضیحی برای این یافته‌ها باشد.

او در ادامه می‌گوید:"ارتباط بیمار و پزشک نقش مهمی در راحتی بیماران برای در اختیار گذاشتن اطلاعات لازم برای تشخیص و درمان مناسب بیماری دارد. این ارتباط باعث می‌شود بیماران بتوانند زودتر و راحت‌تر از نگرانی‌های خود در مورد جراحی صحبت کنند و در همان مراحل اولیه به آنها رسیدگی شود".

پژوهش‌های پیشین هم نشان داده است که رابطهٔ میان پزشک و بیمار و تعامل میان آنها زمانی که بیمار زن و پزشک مرد است ممکن است خوب پیش نرود.

البته نباید این مشکلات ارتباطی را به تنهایی به گردن پزشکان انداخت.

تحقیق دانشگاه اونتاریو نشان می‌دهد که بیماران زن ممکن است کمتر درد‌ها و ناراحتی‌های پس از عمل خود را به پزشکان مرد اظهار کنند و دکتر سوان با این موضوع موافق است.

او می‌گوید:"بیماران زن به احتمال زیاد با پزشکان زن احساس راحتی بیشتری می‌کنند و در نتیجه ارتباط آزادانه‌تری با آنها برقرار می‌کنند و با آسودگی بیشتری از دستور‌العمل‌ها شکایت می‌کنند".

منبع تصویر، Dr Jennifer Svahn

توضیح تصویر،

دکتر جنیفر سوان، جراح عروق می‌گوید جراحان مرد کمتر به نگرانی ها و علائم یک بیمار زن توجه می‌کنند

"من هم یک جراح هستم"

تبعیض جنسیتی در عرصه‌‌ای که سال‌هاست کاری مردانه تلقی شده است شاید عاملی باشد که بسیاری از زنان این حرفه را ترک می‌کنند.

در سال ۲۰۱۵، زنان جراح در توئیتر چالشی با هشتگ #ILookLikeaSurgeon به راه انداختند.

هنوز هم این هشتگ پیام‌های بسیاری در مورد زنان شاغل در این حرفه دارد که نقش آنها بیشتر اوقات با هر نقشی جز جراح اشتباه گرفته می‌شود.

دکتر ویلیامز می‌گوید در این عرصهٔ کاری جنسیت زنان جراح به طور مداوم به آنها یادآوری می‌شود.

او می‌گوید:"بیشتر بیماران و حتی کارکنان مرا جراح به حساب نمی‌آورند. بیشتر اوقات تصور می‌کنند من باید دستیار پزشک، منشی، کارشناس تغذیه و اگر شانس بیاورم پرستار باشم. در بعضی موارد واقعاً آزارنده است که حتی پس از آنکه خود را به عنوان جراح به بیمار معرفی می‌کنم و دربارهٔ تشخیص بیماری و روش جراحی و خطرات و فواید عمل صحبت می‌کنم در پایان بیمار می‌پرسد: جراح من چه کسی خواهد بود؟"

او معتقد است جراحان زن برای اثبات خود باید تلاش مضاعفی کنند و اشاره می‌کند همین شاید توضیحی برای یافته‌های پژوهش باشد.

"من فکر می‌کنم بیماران نوعی کلیشه‌ٔ ذهنی دارند که مردان جراحان بهتری هستند. ما جراحان زن از این باور ذهنی آگاه هستیم و در برخورد با هر بیمار این فشار مضاعف را حس می‌کنیم و می‌دانیم که باید با این باور نادرست که پایین‌تر از جراحان مرد هستیم، مقابله کنیم. ما جایی برای خطا و اشتباه نداریم".

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

"بیماران نوعی کلیشه‌ٔ ذهنی دارند که مردان جراحان بهتری هستند"

نابرابری جنسیتی

با اینکه دکتر والیس مدیر پروژهٔ تحقیقاتی اونتاریو تأکید می‌کند که این تحقیق نشانگر بررسی جمعیت در بازهٔ زمانی است و به معنای این نیست که بیماران زن حتماً تجربهٔ بدتری با جراح مرد خواهند داشت اما به‌هر‌حال این تحقیق نمایانگر وضعیت واقعی جراحان است، بیش از ۱،۳ میلیون عمل جراحی در این پژوهش بررسی شده است که در بیش از ٪۵۷ از موارد بیمار زن بوده است اما در کمتر از ٪۱۱ موارد جراح زن بوده است.

این کمبود نسبی زنان جراح همان چیزی است که دکتر سوان از آن شاکی است.

او می‌گوید:"نمی‌توان درمان بیماران را محدود به جراح زن کرد چون واقعیت این است که در این عرصه به تعداد کافی جراح زن نداریم. اگر چنین باشد که به هر دلیلی بیماران زن به طور مداوم و پیش‌بینی‌پذیر با جراحان زن حال‌شان بهتر شود، ما باید در تمام زمینه‌های گوناگون جراحی برای بیماران زن، جراح زن داشته باشیم".

فیونا مینت، نایب‌رئیس کالج سلطنتی جراحان بریتانیا هم بر نیاز به ایجاد برابری جنسیتی در عرصهٔ جراحی تأکید دارد.

او اشاره می‌کند:"در بریتانیا، بیشتر مردان به دنبال رشتهٔ جراحی می‌روند. ٪۴۱ زنان دوره‌های مقدماتی جراحی را می‌گذرانند و ٪۳۰ آموزش‌های بالاتر و فقط ٪۱۴ به درجهٔ تخصص می‌رسند".

دکتر ویلیامز می‌گوید آن زنانی که مرحلهٔ تخصص را می‌گذرانند در محل کار خود با تبعیض‌های گوناگون جنسی رو‌به‌رو می‌شوند، تجربه‌ای که کمابیش هر روز خود من با آن مواجه هستم.

او به‌خاطر می‌آورد که یک شب دیروقت برای معاینهٔ مرد بیماری به بخش اورژانس فرا‌خوانده شد. پرستار مرد برای اینکه بیمار احساس راحتی کند با او شوخی می‌کرد و به او می‌گفت:"خودت را کنترل کن بلایی سر این نیاوری".

"او به زن‌ستیزانه‌ترین شکل مرا به شیء تقلیل داده بود و از بیمار می‌خواست که به من نه به‌عنوان جراح بلکه به عنوان زنی که می‌شود به او بی‌احترامی کرد و بر حد و مرزهای او پای گذاشت، نگاه کند".

برای غلبه بر تبعیض جنسیتی و سو‌گیری‌های جنسیتی باید زنان بیشتری در این حرفه وارد شوند و بتوان آنها را متقاعد کرد که بمانند.

با وضعیت فعلی به‌نظر می‌رسد حق با دکتر باکستر باشد که می‌گوید:"وقتی مردم به جراحان فکر می‌کنند، جراحان را مرد تصور می‌کنند".

• خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام بی‌‌بی‌سی فارسی دنبال کنید