درگذشت محمدرحیم اخوت، از نویسندگان «جنگ اصفهان»

تبلیغ بازرگانی

محمدرحیم اخوت، متولد آذر ۱۳۲۴ بود و در کارنامه‌اش رمان‌هایی با عنوان «تماشا»، «نام‌ها و سایه‌ها» و «نمی‌شود» و همچنین داستان‌های کوتاه و بلند وجود دارد.

اولین داستان‌های اخوت در روزهای نوجوانی‌اش در کانون فکری کودکان و نوجوانان و با تیراژ بالا به چاپ رسید. همچنین بهترین اثر اخوت، «نام‌ها و سایه‌ها»، به گفته رسانه های ایران، تمام جوایز داستان‌نویسی ایران از جمله جایزه گلشیری را کسب کرده است.

بنابر گفته‌های قصری، یکی از شاگردان اخوت، او اوایل در داستان‌نویسی از هوشنگ گلشیری و بهرام صادقی تأثیر می‌پذیرفته است، ولی بعدها و به مرور زمان، قلم خودش را پیدا کرد و نویسنده مستقلی شد.

همچنین فضای نوشته‌های این داستان‌نویس معاصر، اکثراً اصفهان است‌ و اشاره‌هایی به تاریخ قاجار در داستان‌های او وجود دارد.

شاگرد اخوت ضمن با بیان اینکه مرحوم اخوت در زمینه تئاتر نیز فعال بوده است، گفت: دغدغه وی همیشه بدون هیچ حزب و گروهی، ادبیات و هنر بود.

به نظر قصری نسلی در خانه محمد رحیم اخوت پرورش یافته که امروز داستان‌نویس‌های مطرح ایران هستند و اخوت معلم خوبی برای سه نسل بوده و او به‌صورت خواسته و ناخواسته، در تربیت هنرآموزان داستانی موفق عمل کرد.

خبرگزاری ایسنا نیز درباره او نوشت: کتاب‌های او با فاصله‌های زمانی طولانی منتشر می‌شد که بخشی به وسواس او در نوشتن و بازنویسی کتاب‌ها برمی‌گذشت و بخشی به انتظار چاپ کتاب‌هایش تا جایی که خود اخوت گاه از این انتظار خسته شده و به قول خودش خلقش تنگ می‌شد.

او خودش در این‌باره به ایسنا گفته بود: «من کتاب‌های زیادی را در انتظار انتشار دارم. وقتی می‌خواهم درباره‌شان حرف بزنم، خلقم تنگ می‌شود. اما من اساسا آدم خوش‌بینی هستم و امیدوارم این سد و بندهایی که همه کارها را به بن‌بست کشیده، از بین برود، به هرحال نشر باید کار خودش را بکند و نمی‌تواند متوقف شود. کسی که می‌نویسد، با امید چاپ کردن اثرش آن را می‌نویسد. ما برای خودمان که نمی‌نویسیم.»

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید