انحطاط در آب‌کشی تا آب‌کشی انحطاط، اکبر کرمی - Gooya News

گذشته در آینده دیده می‌شود

از وقتی به صف منتقدان و پس‌تر دشمنان جمهوری اسلامی پیوسته‌ام، خواندن نقدها و تحلیل‌ها‌ی منتقدانه در مورد انقلاب ۵۷ یکی از دل‌مشغولی‌ها‌ی ثابت من بوده است. غالب آن‌چه خوانده‌ام و دیده‌ام بیش از رویایی برای فردا نبوده‌اند؛ و این چندان هم عجیب نیست! چه، انقلاب‌ها در واقع نوعی واکنش خواب‌آلوده به گذشته‌اند و نقدها‌ی پس از انقلاب هم بیش‌تر نوعی "تعبیر خواب. این تعبیرها البته متفاوت هستند، زیرا خواب‌ها و خوابیده‌‌ها و خواب‌زده‌ها متفاوت بوده‌اند، اما بسته به این که هر معبر در کجا ایستاده باشد، تعبیر و زبان او هم متفاوت خواهد بود.

به زبان دیگر این که ام‌روز در پهنه‌ی سیاست کجا ایستاده‌ایم، اهمیت بسیار دارد و می‌تواند ما را و این خواب‌ها و تعبیرها‌ی پسین را به آینده و خواب‌ها‌ی تازه بکشاند. در نتیجه داوری من یک تحلیل مناسب از انقلاب ۵۷ و نقد آن باید در جایی به خودمان و رویاها‌ی خودمان هم برسد. و این کار را بسیار دش‌وار می‌کند (و کوبیدن سر مار را هم). زیرا ما ملتی مسوولیت‌ناپذیر و آسان‌خوار هستیم. و چه چیز آسان‌تر از ندیدن مسوولیت‌ها‌ی خود در فجایع جاری و شهیدبازی کردن.

آسیب‌شناسی اگر ژرفا نداشته باشد از تکرار ادعاها‌ی کم وبیش آشنا در جمله‌بندی‌ها‌ی تازه فراتر نمی‌رود؛ و بدتر آن که در این دست آسیب‌شناسی‌ها غالبن ‌و هنوز منتقدان گرفتار ایدیولوژی هستند؛ یعنی در جایی به سنت رایج که به شدت ایدیولوژی‌زده است و تمایل دارد همه چیز را بی‌نهایت ساده و خوار کند، می‌رسد. زیرا در این دست نقدها، نقاد شواهد را تا جایی دنبال نمی‌کند که حاکمان و محکومان را به هم پیوند می‌دهد و به خود او هم می‌رسد. هر نقدی بر وضعیت موجود اگر به نقد سنت و مبانی بازتولید آن نرسد، ناتمام و خام است. زیرا سنت بود که توانست دی‌روز حاکمان و محکومان ام‌روز را کنار هم قرار دهد. هر نقد اصیلی همیشه نقد "خود" است و برای همین هم‌ بسیار دش‌وار است و هم بی‌اندازه نادر. نقد راست و درست گذشته همیشه باید نقد آینده‌ای باشد که ام‌روز در انتظار آن خوابیده‌ایم.

منبع خبر: گویا

اخبار مرتبط: انحطاط در آب‌کشی تا آب‌کشی انحطاط، اکبر کرمی - Gooya News