چطور استرالیا به ریشه‌کنی ویروس اچ‌آی‌وی نزدیک‌تر شده؟

چطور استرالیا به ریشه‌کنی ویروس اچ‌آی‌وی نزدیک‌تر شده؟۴ ساعت پیش

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

اواخر دهه ۱۹۸۰ سیاست اچ آی وی/ایدز استرالیا تحسین جهانی را برانگیخت

تشخیص اچ آی وی دراسترالیا به حداقل رسیده و این کشور قصد دارد انتقال آن را هم ریشه کن کند. گری نان، خبرنگار بی‌بی‌سی از سیدنی گزارش می‌دهد این دستاورد ناشی از واکنش سریع و موثر در این کشور بوده است.

هنگام شیوع بیماری در دهه ۱۹۸۰، یکی از دوستان سیاسی نیل بلوت، وزیر بهداشت وقت استرالیا، با او گفتگویی خصوصی داشت. او گفت: "ببین رفیق، هیچ رایی از همکاری با این (افراد) به دست نمی‌آید". منظور او مردان همجنس گرا، کارگران جنسی و افرادی بود که مواد مخدر تزریق می کنند، یعنی افرادی که این ویروس بر آنها تاثیر زیادی داشت.

کارشناسان می گویند واکنش استثنایی استرالیا به اچ آی وی/ایدز مدیون سیاستمداران و دیگر تصمیم گیرندگان قدرتمندی بوده که به این جوامع فرصت دیده و شنیده شدن دادند.

نیک کوک، نویسنده می گوید این یک ریسک خارق العاده بود.

• پزشکان می‌گویند دومین بیمار مبتلا به اچ‌آی‌وی درمان شده است
• نه آب دهان و نه نیش پشه؛ ۸ باور غلط در مورد نحوه انتقال اچ‌آی‌وی
• نکاتی که باید درباره اچ‌آی‌وی بدانید

او می گوید: "در بعضی از ایالت های استرالیا، همجنس گرایی هنوز غیرقانونی بود، به همین دلیل هر سه گروه بدنام بودند، یعنی منفورترین افراد جامعه. این یک استراتژی هوشمندانه هم بود: دولت نمی توانست هنگام اپیدمی برای راهنمایی مردان همجنسگرا در چگونگی ارتباط جنسی و مصرف کنندگان مواد مخدر در تزریق امن پول خرج کند. ولی آنها می توانستند گروه های اجتماعی قابل اعتمادی را تامین مالی کنند که این کار را انجام دهند".

"یک کشور نمونه"

با نزدیک شدن به چهلمین سالگرد اولین تشخیص اچ آی وی در استرالیا، دو کتاب جدید به تفصیل درباره وجه تمایز پاسخ بهداشت عمومی بی نظیر این کشور توضیح می دهند. کتاب آقای کوک به نام "Fighting for our Lives (مبارزه برای جان‌مان)" درباره همکاری ذکر شده در بالا توضیح می دهد.

کتاب "The Eye of The Storm (چشم طوفان)" که توسط سه محقق استرالیایی نوشته شده، داستان های افرادی است که برای کاهش درد و رنج به تعداد زیاد فعالیت های داوطلبانه انجام می دادند.

در اواخر دهه ۱۹۸۰، سازمان جهانی بهداشت از استرالیا به عنوان یک الگوی پیشگیری برای سایر کشورها تقدیر کرد. استرالیا یکی از معدود کشورهایی بود که از همه گیری در میان معتادان تزریقی جلوگیری کرد و آمار آن ۵ تا ۱۰ بار کمتر از برخی کشورهای اروپایی و بخش هایی از ایالات متحده آمریکا بود.

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

اولین ماردی گرای سیدنی در سال ۱۹۷۸ - گروه های اجتماعی متحد و جسور در کنار هم قرار گرفتند

میزان عفونت در میان کارگران جنسی زن استرالیایی ناچیز بود. در سراسر دنیا ۵۰ درصد افراد دارای اچ آی وی زن هستند، ولی این آمار در استرالیا ۱۰ درصد است.

ایمون مورفی، معاون مدیر اجرایی برنامه مشترک ملل متحد در زمینه ایدز، می گوید: "برنامه در دسترس قرار دادن سریع سرنگ و سوزن باب هاوک، نخست وزیر (وقت)، بسیار جلوتر از سایر کشورها بود. درگیر کردن آسیب دیده ترین گروه‌ها، به خصوص مردان همجنس گرا، از طراحی و اجرا گرفته تا ارزیابی، تحقیقات و تامین مالی، باعث شد واکنش استرالیا تبدیل یکی از موثرترین‌ها شود".

جامعه پر جنب و جوش

از پادکست رد شوید و به خواندن ادامه دهیدپادکسترادیو فارسی بی‌بی‌سی

پادکست چشم‌انداز بامدادی رادیو بی‌بی‌سی

برنامه ها

پایان پادکست

وقتی ویروس بعدا وارد کشور شد، یک جامعه هماهنگ و جسور وجود داشت که آماده همکاری بود: در سال ۱۹۷۸، اولین راهپیمایی اعتراض آمیز ماردی گرا در سیدنی چندین گروه اجتماعی ال جی بی تی کیو پلاس را با یکدیگر متحد کرد.

دکتر شرلین رابینسون می گوید این باعث بوجود آمدن شرایط برای افراد شد تا در تعداد بالایی داوطلب شوند.

دکتر رابینسون که یکی از نویسندگان کتاب چشم طوفان است می گوید: "زیرساخت وجود داشت: انتشارات، ارتباطات و سازمان هایی که می توانستند در جهت اپیدمی هدایت شوند".

بسیاری از این داوطلبان به سختی بیمار بودند یا غم و اندوه بسیاری را تجربه می کردند. با این حال آنها از بیماران و افراد در حال مرگ در خانه هایشان مراقبت می کردند، کمک هایی در زمینه تبادلات سوزن و کمک رسانی تلفنی ارائه می کردند، منابع آموزشی تولید می کردند، در هیات مدیره‌ها خدمت می کردند و حمایت عملی و دوستی ارائه می دادند.

آنها به بیماران اچ آی وی/ایدز کمک می کردند تا در یک سیستم پزشکی متخاصم بتوانند مسیریابی کنند. این سیستمی بود که در دهه های گذشته با مردان همجنس گرا به چشم بیماران روانی نگاه می کرد که باید درمان شوند.

شورای ایدز ویکتوریا جلسات آموزشی درباره نحوه مراقبت از بیماران در حال مرگ برای افرادی ارائه می کرد که تا به حال چنین آموزش هایی را ندیده بودند.

دکتر رابینسون می گوید: "آنها هنوز نمی دانستند این ویروس چگونه منتقل می شود، با این حال این احساس وجود داشت که باید کارهای بیشتری انجام شود".

او به زنان همجنسگرایی اشاره می کند که کمک رسانی می کردند، در حالیکه جمعیتی بودند که این عفونت روی آنها تاثیر زیادی نگذاشته بود: "آنها به عنوان بخشی از جامعه اقلیت‌های جنسی که جامعه ای حاشیه ای بود، همدلی می کردند".

دکتر رابینسون خواستار یک یادبود برای این داوطلبان است: "در مقایسه با تصاویر قهرمانانه داوطلبان استرالیایی، به آنها ارزش کمتری داده شده است: (یعنی در مقایسه با) ناجیان موج سوار و آتش نشانان داوطلب. آنها هم جان افراد را نجات داده اند".

با این حال اشکالاتی هم وجود داشت. شوراهای ایدز نمی دانستند تا چه حد می توانند دولتی که به آنها کمک مالی می کرد را تحت فشار بگذارند.

در سال ۱۹۹۱، گروه اکت اپ استرالیا و بیماران لاعلاج عضو آن که بی صبرانه منتظر دسترسی سریع و مساوی به داروی درمان اولیه AZT بودند، در وزارت بهداشت تظاهراتی ترتیب دادند که در آن وانمود می کردند که مرده اند. بعضی از آنها هم به صحن مجلس می رفتند و نام وزیر بهداشت جدید را صدا می زدند و خواهان دسترسی فوری به داروی ایدز می شدند.

دورنمای حذف

در آن زمان موضع دولت های بریتانیا و آمریکا در ارتباط با اچ آی وی و برابری همجنس گرایان به صورت گسترده ای خصمانه بود.

استرالیا دولت حزب کارگر داشت که نسبت به اچ آی وی/ایدز متعهد به رویکرد دوحزبی بود و البته یک اپوزیسیون محافظه کار هم داشت که از اقدامات سریع آنها حمایت می کرد.

ایمون مرفی می گوید این حمایت دوحزبی تا به امروز هم ادامه دارد و به این معنی است که استرالیا همچنان در این زمینه در جهان پیشتاز است.

او می گوید: "برنامه PrEP (قرص پیشگیری روزانه اچ آی وی) مدلی است که ما در حال حاضر در برنامه مشترک ملل متحد در زمینه ایدز برای کشورهای دیگر استفاده می کنیم.

استرالیا یکی از اولین پیاده سازی های خود در مقیاس کلان را ارائه کرد. آنها این برنامه را نسبتا سریع در طرح مزایای دارویی خود قرار دادند و آن را رایگان کردند. آنها به جای یک رویکرد از بالا به پایین، تخصص محققان و جامعه را با هم ترکیب کردند. شما این را در واکنش سیستم های بهداشت عمومی کشورهای دیگر نمی بینید".

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

استرالیا در عرضه گسترده داروی پیشگیرانه اچ آی وی سریع عمل کرد

آقای مرفی می گوید نتیجه آن مشخص است: "استرالیا یکی از معدود کشورهاست که دارای سه ۹۰ است: ۹۰ درصد مورد تشخیص داده شده است، ۹۰ درصد این موارد تحت درمان هستند و ۹۰ درصد آنها بار ویروسی غیرقابل تشخیص دارند که یعنی نمی توانند اچ آی وی را از طریق جنسی منتقل کنند".

در دسامبر موسسه کربی کمترین تعداد سالانه ثبت شده جدید تشخیص اچ آی وی در استرالیا را از سال ۱۹۸۴ گزارش کرد. این روند نزولی ۶ ساله با ۶۳۳ مورد ادامه داشت.

با این حال کارشناسان معتقدند کاهش قابل توجه از ۹۰۱ مورد تشخیص در سال ۲۰۱۹ به دلیل محدودیت کووید-۱۹ بوده است. آقای متیو وون، مدیر سلامت جنسی ACON می گوید این همکاری ادامه دار یک نتیجه قابل توجه دارد: "ما در مسیر خاتمه دادن به اچ آی وی تا سال ۲۰۳۰ در نیو ساوت ولز حرکت می کنیم که پرجمعیت ترین ایالت استرالیاست".

• خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام بی‌‌بی‌سی فارسی دنبال کنید