۰ دیدگاه تفاوت کوین (Coin) و توکن (Token) چیست؟

در ادامه قصد داریم تا ضمن تعریف کوین و توکن و بررسی کاربرد و ویژگی‌های هرکدام، به بیان تفاوت‌های مابین این دو بپردازیم. اگر شما نیز می‌خواهید به‌صورت حرفه‌ای‌تر در مارکت کریپتوکارنسی‌ها فعالیت کنید و کنجکاو هستید تا بدانید که تفاوت کوین با توکن یا تفاوت Coin با Token در چیست، حتماً با ما همراه شوید.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

در دنیای ارزهای دیجیتال دو مفهوم کلی وجود دارد. در واقع یک ارز دیجیتال می‌تواند به‌صورت «کوین» یا «توکن» ارائه شود. در ظاهر،‌ هر دوی این مفاهیم را می‌توان به راحتی در صرافی‌های مختلف رمزارزی مورد مبادله قرار داد؛ اما در حقیقت، تفاوت‌های بنیادینی بین کوین و توکن وجود دارد. به طوری که همیشه باید بین آن‌ها تمایز قائل بود. بیشتر افراد هر دوی این مفاهیم را یکی می‌دانند، اما در حقیقت چنین نیست. بنابراین در ادامه قصد داریم تا ضمن تعریف کوین و توکن و بررسی کاربرد و ویژگی‌های هرکدام، به بیان تفاوت‌های مابین این دو بپردازیم. اگر شما نیز می‌خواهید به‌صورت حرفه‌ای‌تر در مارکت کریپتوکارنسی‌ها فعالیت کنید و کنجکاو هستید تا بدانید که تفاوت کوین با توکن یا تفاوت Coin با Token در چیست، حتماً با ما همراه شوید.

کوین چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

کوین «Coin» در لغت به معنای «سکه» است. سکه در مارکت کریپتوکارنسی‌ها به هر ارز دیجیتالی گفته می‌شود که دارای یک شبکه بلاک‌چین «Blockchain» مستقل باشد. برای مثال بیت کوین یک کوین است. کوین‌ها با اهداف مشخصی طراحی می‌شوند. از جمله مهم‌ترین کوین‌های بازار ارزهای دیجیتال می‌توان به بیت‌کوین «Bitcoin» اشاره کرد. بیت‌کوین که در عنوان خود نیز پسوند «کوین» را دارد، با هدف ایجاد تراکنش‌های مطمئن، جلوگیری از سانسور اطلاعات و تبدیل شدن به یک پول رایج ایجاد شده است. هر کوینی که غیر از بیت‌کوین ارائه شده را تحت عنوان آلت‌کوین «Altcoin» می‌شناسند. آلت‌کوین به تمام کوین‌های غیر بیت‌کوینی اشاره دارد. کوین‌ها از ابتدای امر بوت استرپ «Bootstrap» می‌شوند. یعنی یک برنامه‌نویسی مشخص روی آن‌ها انجام می‌شود تا با هدفی که برای آن ایجاد شده‌اند به فعالیت بپردازند.

از دیگر کوین‌های مشهور بازار کریپتو می‌توان به اتریوم «Etherum» اشاره کرد. اتریوم با هدف پشتیبانی از قراردادهای هوشمند ایجاد شد. هدف اتریوم می‌تواند از بازی گرفته تا رسانه‌های اجتماعی را برای هوشمند سازی شامل شود. براین اساس می‌توان چنین ویژگی‌هایی را برای کوین‌ها در نظر گرفت:

• کوین‌ها قابل تعویض هستند
• کوین‌ها قابل انتقال هستند
• کوین‌ها می‌توانند عرضه محدودی داشته باشند
• کوین‌ها دارای بلاک‌چین باز هستند و هرکس می‌تواند به شبکه آن‌ها متصل شود
• کوین‌ها ماندگار و قابل پذیرش هستند

با بررسی ویژگی‌های کوین و توکن، کم‌کم به سمت بررسی تفاوت کوین با توکن می‌رویم. اما قبل از آن در ادامه به بررسی ویژگی‌های توکن نیز خواهیم پرداخت.

توکن چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

توکن «Token» در لغت به معنای «نشانه» است. شاید در یک دید کلی بتوان توکن را واحد‌های کوچک‌تری از کوین در نظر گرفت. اما در اصل، توکن‌ها زیرمجموعه کوین‌ها هستند. در واقع توکن‌ها خود بلاک‌چین مستقلی ندارند، بلکه روی بلاک‌چین اختصاصی کوین‌ها فعالیت می‌کنند. ویژگی اصلی توکن‌ها این است که با راحتی بیشتری می‌توان آن را روی پلتفرم‌های آماده کوین‌ها پیاده‌سازی کرد. توکن‌ها نیز می‌توانند مانند کوین‌ها، اهداف اختصاصی خود را داشته باشند یا برای پوشش دادن هدف کوین‌ها مورد استفاده قرار بگیرند. از جمله مهم‌ترین توکن‌های شناخته شده می‌توان به توکن‌های شبکه اتریوم مانند چین‌لینک «Link»، تتا «Theta»، متیک «Matic» و… اشاره کرد. در واقع به کلیه توکن‌هایی که روی شبکه اتریوم ایجاد می‌شوند، توکن «ERC20» می‌گویند. شبکه اتریوم به دلیل پشتیبانی از قراردادهای هوشمند، بستر مناسبی برای ایجاد اکثریت توکن‌ها است. به همین دلیل بیشتر توکن‌های کریپتو بر بستر شبکه اتریوم ایجاد می‌شوند. اصلی‌ترین ویژگی توکن‌ها بر این قرار هستند:

• توکن‌ها در امر پرداخت، عملکرد مشابهی با کوین‌ها دارند
• توکن‌ها می‌توانند در یک پروژه یا اپلیکیشن، کاربرد خاص داشته باشند
• تعداد توکن‌ها در بازار کرپیتو بسیار بیشتر از تعداد کوین‌ها است

بگذارید قبل از بررسی تفاوت کوین با توکن، نگاهی به کاربردهای این دو نیز داشته باشیم. چراکه پس از بررسی ویژگی‌ها، کاربردهای کوین و توکن است که می‌توانند مورد بررسی قرار گرفته و سهمی در ایجاد تفاوت کوین با توکن داشته باشد!!

کاربرد کوین و توکن

گفتیم که کوین‌ها، اصلی‌ترین بخش بازار کریپتو هستند. کوین‌ها اهداف مشخصی را دنبال می‌کنند و به دنبال تبدیل به شدن به پول‌های رایج جهان هستند. بنابراین کوین‌ها می‌توانند کاربردهای مشخص و اساسی در زندگی بشر داشته باشند. به طوری که از آن‌ها به عنوان یکی از شگفت‌انگیزترین اختراعات بشریت یاد می‌شود. این مهم، مفهوم توکن را نیز در بر می‌گیرد. با توجه به این که کوین و توکن، هردو به عنوان ارز دیجیتال شناخته می‌شوند، کاربرد هردوی آن‌ها به‌صورت کلی می‌تواند شامل سه مورد زیر باشد:

• پرداخت

پرداخت‌های رمزارزی می‌تواند مراحل پرداخت شتابی بانک‌ها را حذف کند. پرداخت با کوین‌ها می‌تواند در هر بستری مانند وب سایت‌ها، اپ‌ها و دیگر پلتفرم‌ها با سرعت انجام شود. بدون این که نیاز به وارد کردن اطلاعات خاصی باشد. این مورد را می‌توان اصلی‌ترین کاربرد رمزارزها در نظر گرفت.

• نقل و انتقال وجه

برای پرداخت ارزهای فیات مانند دلار، یورو، پوند و… در بین مرزها، مشکلات زیادی وجود دارد. اما این مشکلات در استفاده از کوین‌ و توکن‌ها وجود نخواهند داشت. چراکه کوین‌ها و توکن‌ها به هیچ محدوده جغرافیایی محدود نمی‌شوند. بنابراین یکی از اصلی‌ترین کاربردهای آن‌ها می‌تواند انتقال وجوه درشت برون مرزی باشد.

• سرمایه گذاری

قبل از ظهور ارزهای دیجیتال، افراد در بازارهایی چون فارکس، روی ارزهای فیات سرمایه‌گذاری می‌کردند. اما پس از ظهور ارزهای دیجیتال، این بازار برای سرمایه گذاری بیشتر مورد توجه واقع شد. به طوری که در حال حاضر می‌توان با سرمایه گذاری روی ارزهای دیجیتال، سودهای قابل توجهی بدست آورد. اگرچه این امر تا حدودی دیگر خاصیت‌های ارز دیجیتال را پنهان کرده است، اما به نظر می‌رسد سرمایه گذاری روی آن‌ها، همچنان ادامه داشته باشد.

موارد فوق به عنوان کاربرد کوین‌ها و توکن‌ها به‌صورت مشترک بیان شد. اما در این بین، توکن‌ها می‌توانند برای جذب سرمایه اولیه پروژه‌های رمزارزی و برگزاری عرضه اولیه‌ها «ICO» نیز کاربرد داشته باشند. هر سازمان می‌تواند بسته به فعالیت خود، توکن اختصاصی خود را ایجاد نماید.

انواع کوین

کوین‌ها انواع مختلفی دارند. هر نوع کوین، ضمن داشتن کاربردهای فوق، می‌تواند وجوه تفاوت بسیاری با بقیه کوین‌ها داشته باشد. بنابراین به‌صورت کلی می‌توان کوین‌ها را به صورت زیر طبقه‌بندی‌ کرد:

• بیت‌کوین «Bitcoin»
• آلت‌کوین «Altcoin»
• شت‌کوین «Shitcoin»

بیت‌کوین به تنهایی می‌تواند یک کوین اختصاصی باشد. بیت‌کوین با در دست داشتن بیش از نیمی از کل سهم بازار کریپتو به عنوان اصلی‌ترین و پایه‌ای‌ترین کوین حوزه بلاک‌چین شناخته می‌شود. هر کوینی که پس از بیت‌کوین طراحی شده نیز به عنوان «آلت‌کوین» شناخته می‌شود. برای مثال، اتریوم، ریپل، لایت‌کوین و… همگی در گروه آلت‌کوین‌ها قرار می‌گیرند. اما به غیر از این دو، مفهوم دیگری نیز به عنوان «شت‌کوین» وجود دارد. شت‌کوین به آلت‌کوین‌هایی اشاره دارد که در ذات خود، هدف مشخصی را دنبال نمی‌کنند. ارزش‌گذاری شت‌کوین‌ها نیز برحسب رفتار سرمایه گذاران و حدس و گمان صورت می‌گیرد. از جمله شت‌کوین‌ها می‌توان دوج‌کوین «Dogecoin»، شیبا اینو «Shiba Inu»، «Safemoon»، ونوس «Venus»، وابی «Wabi» و … را نام برد.

انواع توکن

توکن‌ها نیز مانند کوین‌ها دارای انواع مختلفی هستند. از جمله انواع توکن‌ها می‌توان موارد زیر را نام برد:

• توکن‌های پرداختی «Payment tokens»

توکن‌های پرداخت، همان‌طور که از نام آن‌ها هم پیداست، صرفاً برای پرداخت در محیط اینترنت مورد استفاده قرار می‌گیرند. معمولاً این توکن‌ها نوسان کمی دارند. بیت‌کوین، لایت‌کوین و دیگر رمزارزهای مطرح در شبکه اصلی خود می‌توانند به عنوان توکن‌های پرداختی مطرح باشند.

• توکن‌های کاربردی «Utility tokens»

مالک توکن‌های کاربردی می‌تواند به اندازه تعداد توکن‌هایی که در اختیار دارد، از منابع و امکانات شبکه موردنظر خود بهره بگیرد. از این نوع توکن برای پیش‌فروش محصولات یا خدمات نیز استفاده شود.

• توکن‌های امنیتی «Security tokens»

توکن‌های امنیتی را می‌توان همان اوراق بهادار در نظر گرفت که به شکل دیجیتالی درآمده‌اند. همان‌طور که افراد با خرید اوراق بهادار، به فکر یک سرمایه‌گذاری بلندمدت هستند، با خرید و نگهداری توکن‌های امنیتی نیز همین موضوع در نظر گرفته می‌شود.

• توکن‌های غیرقابل تعویض «Non-fungible tokens»

توکن‌های غیرقابل تعویض که به عنوان توکن‌های «NFT» شناخته می‌شوند، مانند دیگر توکن‌ها قابل تعویض نیستند بلکه ساختار منحصربه‌فردی دارند. توکن‌های غیرقابل تعویض فقط یک مدل هستند و مانند دیگر توکن‌ها عرضه فراوانی ندارند.

علاوه‌بر موارد بیان شده، توکن‌ها می‌توانند در دسته‌بندی‌های دیگری هم جای بگیرند. اما در کل، می‌بیند که توکن‌ها تنوع بالایی دارند. در واقع به کمک توکن‌ها می‌توان اهداف مختلفی را در شبکه بلاک‌چین دنبال کرد. اما در ادامه که به بررسی تفاوت کوین با توکن پرداختیم، بیشتر به قابلیت‌های توکن پی خواهید برد.

تفاوت کوین با توکن در چیست؟

اگر بخواهیم کلی‌نگر باشیم، کوین و توکن دو مفهوم جدا از هم نیستند. آن‌ها روی یک پلتفرم اجرا می‌شوند و همه‌ی انواع کوین و توکن تحت عنوان «ارز دیجیتال» یا «کریپتوکارنسی» شناخته می‌شوند. ارزهای دیجیتال در محیط‌های آنلاین اختصاصی مورد مبادله قرار می‌گیرند. از آن‌ها برای پرداخت‌های آنلاین و برون مرزی استفاده می‌شود و تا به این جا به برخی از تفاوت کوین یا توکن اشاره شد. اما با توجه به تمام وجوه مشترک بین این دو، تفاوت کوین با توکن (تفاوت Coin با Token) می‌تواند به‌صورت کلی به شکل زیر دسته‌بندی شود:

• داشتن شبکه اختصاصی

همان‌طور که قبلاً هم اشاره کردیم، کوین‌ها شبکه بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند. اما توکن‌ها در این باره مستقل نیستند، بلکه روی شبکه سایر کوین‌ها اجرا می‌شوند.

• شیوه طراحی و ارائه

برای طراحی و ارائه کوین‌ها به زمان و انرژی بیشتری نیاز است. چراکه باید هدف مشخصی را دنبال کند و تمام اهداف پروژه کوین در کدهای برنامه نویسی آن لحاظ شود. این در حالی است که طراحی و ارائه توکن‌ها در عرض چند ساعت یا حتی چند دقیقه هم می‌تواند انجام گیرد.

• کاربردها

کوین‌ها در کل ماهیت پرداختی دارند. اما توکن‌ها می‌توانند سهام یک شرکت خاص باشند. بنابراین کاربرد توکن‌ها در بلاک‌چین، بیشتر از کوین‌ها است.

توکن را می‌توان با کوین خریداری کرد، اما برعکس آن نمی‌تواند صورت بگیرد. به‌صورت کلی، توکن‌ها با اهداف متنوع‌تری به نسبت کوین‌ها فعالیت می‌کنند. کوین‌ها بیشتر ماهیت پرداختی دارند، اما توکن‌ها می‌توانند برای ارائه ابعاد دیگری از دارایی‌های دیجیتالی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مزایا و معایب کوین و توکن

تا به اینجا به اصلی‌ترین تفاوت کوین با توکن اشاره کردیم. هم کوین و هم توکن می‌توانند برای پرداخت و سرمایه گذاری مورد استفاده قرار بگیرند. اما در این بین، توکن‌ها می‌توانند برای اهداف خاص کسب‌وکارها نیز کاربرد داشته باشند. مثلاً یک شرکت می‌تواند سهام خود را در بلاک‌چین به کمک ماهیت توکن‌ها ارائه کند. این کار از عهده‌ی کوین‌ها خارج بوده و فقط با توکن امکان‌پذیر است. باید توجه داشته باشید که توکن‌ها اگرچه کاربردی‌تر از کوین‌ها هستند، اما بدون وجود کوین، قادر به توسعه نیستند. چراکه برای وجود توکن، باید ابتدا کوین‌ها وجود داشته باشند. با این اوصاف می‌توان مزایای مشترکی را برای کوین و توکن در نظر گرفت. بزرگ‌ترین مزیت کوین و توکن، «تمرکززدایی» است.

به این معنی که دیگر هیچ حکومت، مرکز یا نهاد خاصی نمی‌تواند دارایی‌های افراد را تحت کنترل و نظارت داشته باشد. بلکه این شبکه‌ای گسترده از کاربران هستند که می‌توانند کوین‌ها و توکن‌ها را در جهت حل مسائل خود هدایت کنند. نمی‌توان ایراد خاصی را به این سیستم وارد کرد، چراکه در هر صورت سیستم اقتصاد متمرکز جهانی به چنین ایده‌ای برای رشد نیاز داشت!!

سخن نهایی

با بررسی ویژگی‌های کوین و توکن به تفاوت Coin با Token پی بردیم. همچنین این تفاوت‌ها را به‌صورت موردی نیز بررسی کردیم. حالا می‌توانیم بفهمیم که کوین و توکن به یک شبکه غیرمتمرکز به نام بلاک‌چین اختصاص دارند که می‌تواند کلیه فعالیت‌های مالی را در بستر آن مدیریت کرد. بدون این که به هیچ سیستم مرکزی متصل باشد. بررسی تفاوت کوین با توکن به ما کمک می‌کند دیدگاه واضح‌تری نسبت به کریپتوکارنسی‌ها داشته باشیم. به نظر شما چطور و برای چه اهداف دیگری می‌توان از توکن‌ها استفاده کرد. نظرات خود را ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.

FAQ:

کوین چیست؟

کوین ارز دیجیتالی است که یک شبکه بلاک چین مستقل داشته باشد.

تفاوت توکن و کوین چیست؟

توکن گستره بیشتری را شامل می‌شود و می‌تواند به سهام یا هر چیز دیگری مربوط شود اما کوین صرفا ماهیت پرداختی دارد. به این صورت که می توان با کوین، توکن خریداری کرد اما برعکس این امر وجود ندارد.