نقاط ضعف و قوت طرح صیانت در گفتگو با فعالان دانشجویی

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اگر چه طرح صیانت از کاربران فضای می‌توانست با شفافیت و مدیریت بهتر خلاء حکمرانی فضای مجازی را پر کند، اما امروز این طرح به دلیل مخالفت‌هایی که نسبت به آن صورت گرفته در فرایند بررسی و تصویب با فراز و فرود‌هایی مواجه شده است.

بدون شک اقدام مجلس برای ساماندهی و مدیریت دنیای نابسامان فضای مجازی اقدام در خور تقدیر و شایسته‌ای بوده، اما ارائه کنندگان طرح صیانت از فضای مجازی می‌توانستند پیش از هر اقدامی با شفاف سازی جزئیات این طرح و دخیل کردن نظرات صاحبنظران و صاحبان کسب و کار‌های مجازی زمینه بروز هر گونه مخالفت با طرح مذکور را کم و بیش مسدود و فرصت هر گونه موج سواری را از مخالفین اصلاح این فضای ناسالم و رسانه‌های بیگانه سلب کنند. به هر روی اصلاح وضعیت کنونی در فضای مجازی نیازمند یک عزم همگانی است و این عزم همگانی نیز زمانی شکل می‌گیرد که بتوان منافع کاربرانی را که به درستی از این فضا بهره می‌برند تامین کرد.

با این اوصاف خبرگزاری دانشجو، به منظور آسیب شناسی طرح صیانت از کاربران فضای مجازی با سید سجاد سجادی، عضو شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی، حدیثه ترابیان، مسئول واحد فرهنگی دفتر تحکیم وحدت، دهقانی، مسئول بسیج دانشجویی دانشکده کامپیوتر دانشگاه تهران، سید امیر رضا عبدی، عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان به گفتگو پرداخته که در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانید.

دانشجو: طرح صیانت از کاربران فضای مجازی چگونه طرحی است و نقاط ضعف و قوت آن کدامند و در مجموع آیا آن را یک طرح کارشناسی شده و قابل اجرا می‌دانید؟

سجادی: طرح صیانت از کاربران فضای مجازی از لحاظ کارشناسی نکته مثبت چندانی ندارد؛ اما صرفا می‌توان گفت دغدغه شکل گیری این طرح دغدغه مهمی است، چون حوزه فضای مجازی در ایران حوزه‌ای است که هنوز در آن حکمرانی و قاعده گذاری صورت نگرفته چرا که دولت‌ها به این موضوع فکر نکرده اند که باید یک سری قواعد و مسائل را برای حوزه فضای مجازی معرفی کنند تا هم یک سری مسائل و مشکلات از بعد امنیت ملی را نداشته باشیم و هم حقوق کاربران فضای مجازی حفظ شود؛ پس دغدغه طرح صیانت از کاربران فضای مجازی از این جهت که به تعریف و قواعدگذاری حکمرانی در فضای مجازی می‌پردازد دغدغه درستی است، اما محتوای طرح به بدترین طرز ممکن این دغدغه مثبت را تخریب کرده و اذهان عمومی را نسبت به این طرح ترسانده است.

یکی از مشکلات فضای مجازی حاکم بودن فضای بی دولتی است؛ اما با اتفاقی که قرار است پس از تصویب و اجرای طرح صیانت از کاربران فضای مجازی رقم بخورد مردم همین بی دولتی در فضای مجازی را ترجیح می‌دهند و به نظر آن‌ها اینکه فضای مجازی دچار رهایی باشد خیلی منطقی‌تر به نظر می‌آید تا اینکه یک دولت بیاید و با چنین قواعد تمامیت خواهانه‌ای در حوزه خصوصی دخالت کند و این فضا را به چالش بکشاند.

طرح صیانت از کاربران فضای مجازی از دو بعد کارشناسی و سیاسی قابل بررسی و تحلیل است. از بعد کارشناسی ایراداتی مطرح شده که از جمله این ایرادات می‌توان به اجرایی نبودن طرح، ایجاد شورایی که با شورا‌های دیگر تداخل دارد، قطع نت بین الملل و دخالت در حریم خصوصی افراد اشاره کرد. همچنین اگر چه گفته شده طرح صیانت از کاربران فضای مجازی به نفع اپلیکیشن‌های داخلی است؛ اما بسیاری از این اپلیکیشن‌ها طی بیانیه‌ای با طرح مذکور مخالفت کرده اند.

بعد خیلی مهمتر از طرح صیانت از کاربران فضای مجازی بعد سیاسی آن است. تحلیلی که بنده نسبت به این طرح دارم و معتقدم نسبت به انتقادات کارشناسی آن مهمتر است این است که این مسئله بخشی از حرکتی است که در حاکمیت برای بسته شدن فضای جامعه و نفوذ بیشتر دولت در حریم خصوصی افراد برای کنترل مردم طراحی شده و این واقعیتی است که نشان می‌دهد با اجرای این طرح سازوکار حکمرانی ما به سمت توتالیتر شدن پیش می‌رود و تحلیل سیاسی کلان همین است.

یکی از اجزایی که نشان می‌دهد طرح صیانت از کاربران فضای مجازی سازوکار حکمرانی را به سمت توتالیتر شدن می‌برد این است که بالاخره یک طرف این طرح این است که محدودیت بسیار زیادی برای نت بین الملل به وجود می‌آید به این صورت که پهنای باند اینترنت به شدت کم می‌شود و اینگونه مردم مجبور خواهند شد تا از همان ابتدا نتوانند از خیلی از محتوا‌های بین المللی استفاده کنند و این مسئله‌ای است که ما برای رشد مردم با استفاده از منابع علمی به آن نیاز داریم. نکته دیگر اینکه اجرای تمام قوانین و قواعد طرح صیانت از کاربران فضای مجازی بر عهده نهادی است که یک نهاد غیرقابل نظارت به شمار می‌رود. به این صورت که قرار است یک شورای عالی تشکیل شود که نه از طرف دولت و نه از طرف مجلس یا سازمان و گروه مردم نهاد دیگری نمی‌تواند پاسخگو باشد و نفس این کار یک مشکل است، چون نهادی که از طرف مردم انتخاب نمی‌شود و از طرف مردم هم روی آن نظارتی صورت نمی‌گیرد قرار است این اتفاق را رقم بزند. مضاف بر این موارد مشخصا تفکر امنیتی در شکل گیری طرح صیانت از کاربران فضای خیلی موثر بوده است، چون ترکیب شورا‌های نظارتی بر محتوای مجرمانه را ببینیم بخش زیادی از آن‌ها از نماینده‌های سازمان‌های امنیتی و قوه قضائیه هستند و این مسئله‌ای است که به راحتی می‌تواند موجب نقض حریم خصوصی افراد شود و نقش امنیتی‌ها را در کنترل فضای مجازی پر رنگ کند. به نظر بنده این دست فرمان برای فرهنگ سازی و در مجموع برای حوزه فرهنگ دست فرمان غلطی است.

در مجموع می‌توان گفت طرح صیانت از کاربران فضای مجازی طرحی است که در پی محدود سازی و مسدود سازی است و این در حالی است که تجربه ۴۰ ساله انقلاب نشان می‌دهد استفاده از چنین ایده‌هایی در حوزه فرهنگ نهایتا شکست خورده اند و نکته بعدی اینکه طرح صیانت از کاربران فضای مجازی در یک پازل کلان تری است که در پی سرکوب، ایجاد محدودیت و نظارت هر چه بیشتر بر رفتار‌های مردم است و به نظرم مردم نیز این موضوع را خوب فهمیده اند.

دهقانی: تاکنون شاهد انتشار نسخه‌های مختلفی از طرح صیانت از کاربران فضای مجازی بوده ایم؛ اما بزرگترین نقطه ضعف نسخه‌های منتشر شده این بوده که از قبل خیلی در مورد آن‌ها صحبت نشده به همین دلیل همواره تلاش می‌شد تا این نسخه‌ها را چکش کاری کنند؛ اما هر بار شاهد انتشار نسخه دیگری بودیم و همین مسئله جای سوال دارد که چرا طرح صیانت از کاربران فضای مجازی با این روند غلط و مشکل دار نوشته شده؛ البته نسخه نهایی طرح نسبت به سایر نسخه‌ها مقداری قابل اعتماد‌تر بوده کما اینکه یک سری اشکالات فنی و حقوقی نیز به همین طرح وارد است.

با توجه به بیانات رهبر معظم انقلاب هدف ما حکمرانی در فضای مجازی است و نه صرفا قانون گذاری و از این دست فعالیت ها؛ فلذا برای تحقق حکمرانی در فضای مجازی ما قانونی نمی‌خواهیم که به تعبیری به مانند آش شله قلم کار باشد یعنی بخش‌های مطرح شده در آن فاقد چارچوب دقیقی بوده و جزئیات آن ابهامات زیادی داشته باشد در این حد که نمایندگان مجبور شوند طرح را توضیح دهند. به هر روی قانون باید به گونه‌ای باشد که از نظر عموم قابل اجرا، فهم، ادراک و فاقد پیچیدگی باشد به گونه‌ای که وقتی عموم یک بار آن را می‌خوانند مفهوم آن را متوجه شوند. با این اوصاف وقتی در چنین فضایی تلاش می‌شود تا قانون بزرگی را بنویسند ناخداگاه می‌بینیم که این قانون با پیچیدگی ها، نواقص، عیب‌ها و ایراد‌های زیادی مواجه خواهد بود.

رویه ایجاد حکمرانی در مسائل مختلف به این شکل است که ما نیازمند قانون گذاری و حکمرانی به صورت پله پله هستیم یعنی یک دسته قوانینی باید عملیاتی و نقاط قوت و ضعف آن‌ها شناسایی و اصلاح شوند و در پی آن قوانین جدید و زیرساختار‌های مورد نیاز به وجود بیایند با این وجود ما نمی‌توانیم یک قانون کلی تنظیم کنیم بعد بگوییم اگر شد، شد و اگر هم نشد آن را عملیاتی نمی‌کنیم. به هر روی امروز یکی از مسائل مهم کشورمان این است که ما در خیلی از حوزه‌ها قانون داریم، اما همان‌ها هم اجرا نمی‌شوند، چون وقتی که ما با یک قانون بزرگ روبرو می‌شویم این بزرگی موید آن است که چنین قانونی هم در عمل قابلیت عملیاتی شدن ندارد و در خیلی از بخش‌ها دچار تناقض می‌شود؛ کما اینکه به گفته یکی از طراحان و مشاورین طرح صیانت از کاربران فضای مجازی این طرح نیز در رابطه با پلت فرم‌هایی که قابلیت قانون‌مند شدن در داخل کشورمان را ندارند سکوت اختیار کرده؛ پس چرا باید قانونی را وضع کنیم که اصلا انجام نمی‌شود و این یکی از نقد‌هایی است که ما به عملکرد مجلس داریم.

از سال ۹۰ که به دستور رهبر معظم انقلاب شورای عالی فضای مجازی تشکیل و با حضور تعداد زیادی از کارشناسان قوانینی در این شورا منتشر شده اند مجلس اصلا اقدامی برای عملیاتی کردن این قوانین نکرده و این در حالی است که مجلس موظف است به واسطه وظیفه نظارتی که دارد آن‌ها را پیگیری کند؛ اما به جای اجرایی کردن این قوانین در پی تصویب قوانین جدید است. اگر مجلس واقعا دنبال حکمرانی در فضای مجازی است باید پیگیر عملیاتی کردن همان قوانین شورای عالی فضای مجازی باشد و بعدا این قوانین را اصلاح و یا گسترش بدهد و این یکی دیگر ازنقاط ضعف‌ها و نقد‌های جدی است که به طرح صیانت از کاربران فضای مجازی وارد است.

در رابطه با اینکه طرح صیانت از کاربران فضای مجازی دارای قابلیت اجراست یا نه آقایان خودشان گفته اند این طرح در خیلی از جا‌ها ممکن است سکوت اختیار کند و این معنایش این است که خیلی از بند‌های طرح مذکور قابلیت عملیاتی شدن ندارند.

ترابیان: همان طور که می‌دانید اهداف و اغراضی که برای طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی بیان گردیده که در جای خود قابل توجه و اعتنا می‌باشد، اما سوالی که مطرح می‌شود آن است که آیا رسیدن به این اغراض و اهداف تا چه میزان رافع مشکلات مربوط به حوزه فضای مجازی است واساسا اولویت این اهداف به چه صورت است. در مرتبه بعدی ایا زیر ساخت‌های مناسبی- چه در فضای مجازی و چه موازین حقوقی - برای عملیاتی شدن این طرح وجود دارد یا خیر. این سوالات تنها ابهامات اولیه‌ای است که برای اشخاص غیر کارشناس در این زمینه نیز مطرح می‌شود. ابهامات و اشکالات بسیاری نیز از سوی کارشناسان حوزه فضای مجازی و حقوقدانان مطلع از طرح بیان گردیده که متخصصین امر بایستی در جهت رفع این اشکالات اقدام کنند. در مجموع بنظر می‌رسد شتاب زدگی عیان عده‌ای برای تصویب هر چه زودتر این طرح مجالی برای فعالیت‌های کارشناسانه نگذاشته است.

عبدی: در مورد نقاط قوت و ضعف این طرح باید اشاره کنم که، اینکه اهدافی که در این طرح همچون حمایت از برنامه‌های فرهنگ سازی و آموزش سواد فضای مجازی به کاربران، حمایت از تولید و انتشار محتوای بومی مبتنی بر فرهنگ ایرانی- اسلامی، فراهم سازی خدمات سالم بویژه برای کودکان و نوجوانان، حمایت از فراهم سازی خدمات ویژه اقشار توان‌یاب و آسیب پذیر، نظارت و گزارش دهی مردمی بر خدمات فضای مجازی، حمایت از مهاجرت تولیدکنندگان محتوا به خدمات فضای مجازی داخلی دارای مجوز و مزیت بخشی به تولید و مصرف ترافیک داخلی در برابر ترافیک بین الملل در نظر گرفته شده است فی نفسه خوب است؛ اما باید در نظر گرفت که این اهداف در فضای کنونی نیز قابل اجرا هست و همت مضاعف مسئولان ذیربط را می‌طلبد.

از نقاط ضعف طرح صیانت از کاربران فضای مجازی میتوان به نبود زیر ساخت‌های لازم در کشور در خصوص اجرای این طرح اشاره کرد، چرا که پیش‌تر از این در خصوص فیلترینگ تلگرام و استفاده از پیام رسان سروش به عنوان جایگزین، دیدیم که این طرح به مانند سیار طرح‌های سلبی شکست خورد.

پس لازم هست قبل از اجرای چنین طرحی زیرساخت‌های آن به طور کامل مهیا شود؛ اما اینکه این طرح تا چه اندازه قابل اجراست، باید عرض کنم که با توجه به نبود زیر ساخت‌های لازم و تجربه‌های ناموفق قبلی، اجرای این طرح نیز با شکست همراه خواهد بود.

دانشجو: نظر شما در مورد رویکرد مجلس برای تصویب کلیات طرح صیانت از کاربران فضای مجازی چیست آیا این رویه برای جامعه و کاربران فضای مجازی قابل پذیرش است؟

دهقانی: مجلس برای تصویب طرحی مانند طرح صیانت از کاربران فضای مجازی در گام اول باید مردم را با این طرح همراه کند و این اعتماد را به وجود بیاورد که طرح مذکور در صورت تصویب از قابلیت عملیاتی شدن برخوردار است و این قانون قرار نیست که به معیشت و زندگی مردم آسیبی وارد کند؛ چرا که زندگی مردم به فضای مجازی گره خورده است؛ به هر روی این همراهی در ارتباط با طرح صیانت از کاربران فضای مجازی به وجود نیامده به گونه‌ای که مردم در ارتباط با این طرح دچار سردگمی هستند و ابهامات زیادی وجود دارد. مضاف بر این با مخالفین صحبت‌های جدی نشده است و همه این مسائل گویای این است که طرح مذکور فی الحال برای عموم قابل پذیرش نیست.

آنچه که موجب نگرانی مردم و غیر قابل قبول بودن طرح صیانت از کاربران فضای مجازی شده این است که در این خصوص هر روز یک طرح جدید که معلوم نیست از کجا آمده روی میز مجلس قرار می‌گیرد به گونه‌ای که بنده یادم می‌آید در جلسات علنی که در کمیسیون مربوطه برای طرح صیانت برگزار می‌شد هر کدام از نمایندگان در رابطه با یک طرحی صحبت می‌کردند که بین آن‌ها مشترک نبود و ارتباطی با طرح صیانت از کاربران فضای مجازی نداشت و این رویه غلطی است که فضا را برای کاربران آزاردهنده‌تر می‌کند. به هر روی ما برای قانون گذاری سیر مشخصی داریم و در این مسیر برخی از اندیشکده‌ها و پژوهشکده‌ها همچون مرکز پژوهش‌های مجلس به ایفای نقش می‌پردازند، اما در رابطه با طرح صیانت از کاربران فضای مجازی شاهد استفاده از این رویه درست نبوده ایم و همین مسئله باعث غیرقابل پذیرش بودن طرح مذکور شده است.

سجادی: یکی از نقد‌های وارد به مجلس این است که در ارتباط با طرح صیانت از کاربران فضای مجازی در حوزه رسانه‌ای خیلی الکن بوده و اصلا توضیحاتی در مورد این طرح داده نشده است؛ البته ایراد اصلی طرح صیانت از کاربران فضای مجازی خود طرح است، ولی جدای از این قضیه سیکل ضعف رسانه‌ای هم در مجلس وجود دارد.

بعضا تلاش شده تا در خصوص طرح صیانت از کاربران فضای مجازی جلسات خصوصی با دانشجویان برگزار شود، اما به نظرم این اقدام کار غلطی بوده، چون آقایان قصد داشتند تا دانشجویان را هم به سمت خودشان بکشانند و آن‌ها را توجیه کنند تا نیرو‌هایی در فضای مجازی برای توجیه قواعدشان داشته باشند منتهی این اقدام به نوبه خود یک کج کارکرد است، چون دانشجویان چیزی بیشتر از نمایندگان مردم نیستند پس بهتر بود تا این گفتگو‌ها در جمع خبرنگاران و رسانه‌های ملی صورت بگیرند.

نقد دیگری که به مجلس وارد است اصل هشتاد و پنجی شدن طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی است که کلا جزئیات قانون را در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برد و نگرانی در قبال این طرح را بیشتر می‌کند.

ترابیان: برای پاسخ به این پرسش تذکر یک مطلب را مفید فایده می‌بینم و آن این مطلب است که مجلس شورای اسلامی یک عنوان مهم و سنگینی با خود حمل میکند و آن عنوان خانه ملت است. پر واضح است خانه‌ای که معتمد اهلش نباشد به سوی انحطاط معنوی گام برداشته است. بر خلاف قوه مجریه و قضائیه که اعتماد ملت موجب تقویت این دو قوه میگردد مجلس شورای اسلامی یا همان خانه ملت بدون اعتماد عمومی ماهیت خود را از دست داده و ذاتش واژگون می‌شود؛ و این اعتماد به گونه‌ای نیست که کسی بگوید مردم باید به مجلس اعتماد داشته باشند بلکه این مجلس شورای اسلامی است که باید اعتماد ملت را کسب کند و همواره این مهم را نگهدارد. لجاجت‌های مرموز و شتاب زدگی‌های عیان به هیچ عنوان توان اعتماد سازی را نداشته و بالعکس تاثیر سوء خواهد داشت. نمایندگان مردم باید نمایندگان مردم باشند نه یدک کش این عنوان. رویه اتخاذ شده مجلس که در مورد طرح فوق الذکر و چند طرح دیگر دیده شد؛ در یک نگاه کلان به زعم بنده میتواند آسیب عظیم ملی به بار آورد که حتی از حوزه فضای مجتزی هم مهمتر است و آن بی اعتمادی مردم به خانه ملت است.

عبدی: باید این نکته را در خصوص مجلس انقلابی یاد آور باشم که این مجلس پیش‌تر از این دایه دار شفافیت آرا بود که با گذشت ۳ سال هنوز هم نتوانسته آن را اجرا کند. با این وجود مجلس باید در بسیاری از اموری که مهم‌تر از اجرای این طرح است به صورت جدی ورود پیدا کند.

با توجه به اینکه بسیاری از شغل‌های نوپا در عرصه فضای مجازی، در بستر‌های موجود فعلی فعالیت میکنند اجرای این طرح آسیب‌های متعدد در این حوزه خواهد داشت.

دانشجو: با توجه به حواشی ایجاد شده نسبت به طرح صیانت از کاربران فضای مجازی این حواشی را چقدر مطابق واقعیت می‌دانید همچنین با توجه به لزوم ساماندهی فضای مجازی توصیه شما به مجلس در جهت رفع ابهامات مربوط به این طرح چیست؟

دهقانی: در رابطه با حواشی ایجاد شده در خصوص طرح صیانت از کاربران فضای مجازی اگر نقاط ضعف‌ها و نقد‌های وارد به این طرح را که پیشتر به آن‌ها اشاره شد در کنار هم بگذاریم بنده حق را به مخالفین می‌دهم. چون وقتی قرار است در رابطه با موضوعی تصمیم گیری شود که به صورت مستقیم با زندگی و معیشت مردم گره خورده آن‌ها حق دارند که نسبت به تصمیماتی که گرفته می‌شود معترض و نگران باشند؛ پس به واسطه این حقی که مردم دارند ما باید ضمن آرام کردن فضا به گونه‌ای عمل کنیم که هم شائبه‌ها کاهش یابند و هم با قانون گذاری درست اعتراضات از بین بروند.

صدا و سیما از جمله ظرفیت‌هایی است که می‌تواند ضمن تولید محتوا به اغناء سازی صاحبان کسب و کار‌های مجازی بپردازد و از طرفی زمینه را برای شنیده شدن نظرات اتحادیه‌های این حوزه فراهم کند؛ البته هر بار که این اتفاق افتاده خروجی کار این بوده که طرح مورد نظر کنار گذاشته شده و طرح دیگری جایگزین آن شده و این بی احترامی به کسب و کار‌های مجازی است و صرفا التهابات این فضا را تشدید می‌کند. به هر روی در دو سال اخیر که بحث صیانت از کاربران فضای مجازی مطرح شده حتی یک محتوا که به اغناء سازی کاربران فضای مجازی بپردازد در صدا و سیما مشاهده نکرده ایم و همین مسئله‌ای است که باعث می‌شود ابهامات در خصوص این طرح پابرجا بمانند.

سجادی: مردم نفشه و پیام سیاسی طرح صیانت از کاربران فضای مجازی را فهمیده اند و نسبت به این موضوع نگرانند ولو اینکه روی حرف‌های کارشناسی و نکته‌های ریزی که به بند به بند آیین نامه‌های این طرح وارد است تسلط نداشته باشند. با این وجود بنده فضاسازی مردمی را خیلی اشتباه نمی‌دانم و نکته دیگر اینکه در کلان مسئله هر تشویشی هم که از جانب مردم وجود داشته باشد باید یادمان باشد مقصر درجه اول این تشویش قبل از اینکه بخواهیم سراغ دشمنان و رسانه‌های معاند برویم مجلس خودمان است که اینقدر در مقابل این مسئله ضعیف، الکن و ساکت بوده و از همین طرح بد هم حتی نتوانسته یک دفاع معمولی بکند.

ترابیان: هر چند که بعضی حواشی از جانب انصاف مطرح نشده و فرافکنی‌هایی صورت گرفته است، اما بسیاری از انتقادات و ابهامات نیز بصورتی جدی وارد است که نادیده گرفتن آن‌ها نیز خارج شدن از دایره انصاف است. توصیه‌ای که به زعم بنده میتواند نافع وضع موجود باشد نخست ارتباطی پویا با کارشناسان و صاحب نظران مخالف و منتقد به صورتی کاملا دقیق و علمی تا اشکالات واقعی طرح مشخص شده و در مرحله بعد اصلاح کارشناسانه اعمال شود و این تعامل سازنده نخواهد بود مگر به صورت شفاف و روشن انجام شده و تمامی مراحل نقد و بررسی و اصلاحات به نحوی متمرکز و منظم و بدون سانسور در منظر عموم قرار گیرد. مسلما این فرایند مستلزم آن است که شتاب زدگی‌ها و لجاجت‌های عده‌ای کنار گذاشته شود و زمان انرژی مقتضی صرف شود و نه یک رفع تکلیف رسانه‌ای که فریبی بی ثمر است.

عبدی: هجمه‌های موجود و نبود اقبال عمومی در مورد این طرح، نشان دهنده این موضوع است که مجلس نتوانسته در خصوص این طرح به درستی عمل کرده و مردم را اقناع کند. پیشنهاد بنده به مجلس این است که به جای اجرای این طرح، طرح‌های دو فوریتی کارشناسی شده در خصوص رفع مشکلات بیکاری و ازدواج جوانان، مسکن و معیشت مردم را مصوب کند و کمک حال دولت باشد.

بیش از ۶ ماه از روی کار آمدن دولت جدید میگذرد؛ اما همچنان قیمت کالا‌های اساسی، مسکن، اجاره خانه و خودرو، رو به افزایش است هنوز خبری از ایجاد مسکن ملی نیست، بورس بیش از ۶ ماه است در وضعیت آشفته به سر می‌برد، اولویت‌های مجلس باید رسیدگی به این موارد باشد و در وهله بعد به طرح صیانت از کاربران فضای مجازی بپردازد.

دانشجو: با توجه به رویکرد تخصصی جنبش دانشجویی در قبال مسائل مختلف امروز وظیفه‌ای که این جنبش در مقابل ساماندهی فضای مجازی و طرح صیانت دارد چیست؟

دهقانی: در رابطه با طرح صیانت از کاربران فضای مجازی دو وظیفه عمده روی دوش جنبش دانشجویی و مخصوصا بسیج دانشجویی است که یکی گفتمان سازی و جریان سازی در جهت تسهیل گری ارتباط بین حاکمیت با مردم و مردم با حاکمیت و دیگری دغدغه مندی برای ریل گذاری صحیح انقلاب است تا حداقل آرمان‌ها و بیانات امامین انقلاب و نگاه اسلام به مسائل مختلف روی زمین نمانند.

با وجود تاکیدات اسلام و امامین انقلاب روی مردم سالاری دینی و ارتباط مردم با حاکمیت، اما در ارتباط با طرح صیانت از کاربران فضای مجازی مردم تا حدی کنار گذاشته شده اند و واقعا در این فضا دارد به مردم اجحاف می‌شود. معتقدم در ارتباط با طرح صیانت از کاربران فضای مجازی حس می‌شود که انقلاب دارد از ریل اصلی خودش خارج می‌شود، چون رویه تصویب این طرح اصلا مطابق رویه مردم سالاری و رویه‌ای که به واسطه آن مردم در صحنه باشند، نیست.

جنبش دانشجویی از بزرگترین دغدغه مندانی است که می‌خواهد در فضای مجازی حکمرانی داشته باشیم؛ چرا؟ چون محوریت جنبش دانشجویی بیانات و خط‌هایی هستند که امام خمینی و رهبر معظم انقلاب ارائه کرده اند. با این وجود چندین سال است که حکمرانی در فضای مجازی مطرح شده، اما این دغدغه تاکنون جدی گرفته نشده و اکنون نیز به اسم دغدغه مندی رهبر انقلاب در حال اجرای یک رویه غلط در جامعه هستند.

بدون شک ما باید در فضای مجازی حکمرانی داشته باشیم، اما این حکمرانی باید با یک رویه درست رقم بخورد. به هر روی جنبش دانشجویی برای فضا سازی و جریان سازی در جهت حکمرانی در فضای مجازی مشکلی ندارد و هر کجا نیاز به مطالبه گری و تولید محتوا در این زمینه باشد اقدام خواهد کرد؛ اما در برهه کنونی باید جلوی یک سری از راه‌های غلط و مسائلی که انقلاب را زیر سوال می‌برند گرفته شود و کسانی هم که پایه گذار این مسر غلط هستند باید پاسخگو باشند اگر چه تاکنون به جنبش دانشجویی پاسخگو نبوده اند.

سجادی: نه جنبش عدالتخواه دانشجویی و نه هیچ یک دیگر از تشکل‌های دانشجویی در پی ارائه طرح جایگزین طرح صیانت از کاربران فضای مجازی نیستند، چون نه در این رابطه ایده بدیلی دارند و نه وظیفه‌ای بر عهده آن‌ها است. به نظر بنده نقش عمده‌ای که جنبش دانشجویی می‌تواند در رابطه با طرح مذکور ایفاء کند پیگیری حقوق و مطالبات مردم و از طرفی شفاف کردن مسائل حاکمیت برای مردم است به این صورت که ما باید یک رابطه میانجی بین مردم و حاکمیت ایجاد کنیم تا با گفتگو مسائل بین هر دو جناح برطرف شود تا در نهایت مسائل و مشکلات سریعتر به سرانجام برسند.

ترابیان: جنبش‌های دانشجویی مخصوصا اتحادیه تحکیم وحدت همواره در عرصه‌های مختلف ظهوری روشنگرانه و زبانی مطالبه گر داشته است و نسبت به طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی نیز اینگونه عمل نموده که نامه نگاری‌ها و بیانیه‌های این اتحادیه گویای این مهم است، اما چه کنیم که مسئولان امر خود را بی نیاز از ارتباط با بدنه نخبگانی بخصوص دانشجویان دغدغه مند می‌دانند و این گمان واهی؛ مانع ارتباط موثر ومفید می‌باشد. ولی همچنان جمعیت دانشجوی این ملت با عزمی راسخ و اندیشه‌ای جوان در مسیر بالندگی کشور گام برخواهد داشت.

عبدی: رسالت جنبش دانشجویی در این خصوص تبیین طرح صیانت بوده و همانطور که رهبر معظم انقلاب در فرمایشات اخیرشان بیان فرمودند: دانشجویان و جنبش دانشجویی به عنوان طلایه داران جهاد تبیین باید در عرصه‌های مختلف حضور یابند.