ده دلیل که چرا رابطه جمهوری اسلامی ایران با چین به نفع ایران و ایرانی‌ها نیست - Gooya News

برخی ایرانیان توافق ۲۵ ساله بین جمهوری اسلامی و چین را قرارداد فروش ایران به چین نامیده‌اند

غزل ویسی - ایندیپندنت فارسی

ذهنیت ایرانی‌ها درباره چین و کالاهای چینی و رابطه تهران-پکن ذهنیت مثبتی نیست. توافق ۲۵ ساله بین جمهوری اسلامی ایران و چین نیز این وضعیت را بدتر کرده است. برخی از ایرانیان این توافق را قرارداد فروش ایران به چین نامیده‌اند. حالا هم طرح صیانت، که گفته می‌شود نسخه‌برداری از الگوی اینترنت ملی چین است، ذهنیت بسیاری از ایرانی‌ها را درباره چین خراب‌تر کرده است. اما خارج از این ذهنیت، چرا و به چه دلایلی رابطه جمهوری اسلامی ایران و چین به نفع ایران و ایرانی‌ها نیست؟ این نوشته به ده دلیل درباره ضررهای این رابطه برای ایرانیان می‌پردازد.

۱- سرمایه‌گذاری پوچ. سرمایه‌گذاری چینی‌ها در ایران اگر اندکی به معنای افزایش تولید ناخالص داخلی ایران باشد، بیشتر از آن به معنای کمک به اقتصاد چین است. چین قرار است در چارچوب توافق ۲۵ ساله با جمهوری اسلامی ایران حدود ۴۰۰ میلیارد دلار در ایران سرمایه‌گذاری کند، ولی تجربه نشان می‌دهد که چینی‌ها در اجرای پروژه‌ها اغلب از نیروی کار چینی استفاده می‌کنند و ارزش افزوده حاصل از تولید را هم به چین می‌برند. در واقع، این توافق بیشتر به نفع چین است تا ایران. پروژه‌های چینی در کشور میزبان ایجاد اشتغال چندانی نمی‌کنند. چینی‌ها همچنین در اجرای پروژه‌ها، منابع معدنی و مواد خام کشور میزبان را برای اقتصاد چین که مثل یک کارخانه بزرگ مصرف‌کننده مواد خام است غارت می‌کنند و در نهایت، اقتصاد کشور میزبانی مانند ایران را نیز با سیل کالاهای کم‌قیمت و اغلب کم‌کیفیت چینی نابود می‌کنند، کالاهایی که در برابر صادرات نفت ارزان‌قیمت به چین وارد ایران می‌شود.

۲- دیپلماسی بدهی و تله. چین به ۱۶۵ کشور جهان ۳۸۵ میلیارد دلار وام داده و آن‌ها را بدهکار کرده است. چین بزرگ‌ترین وام‌دهنده به کشورهای در حال توسعه است‌. یکی از روش‌های چین، استفاده از دیپلماسی بدهکار کردن و در تله انداختن کشورها از طریق وام دادن است. سریلانکا ، قرقیزستان، و مونته‌نگرو سه کشور نمونه‌اند که برای اجرای پروژه‌های بزرگ، فریب چین را خورده‌اند و در دام بدهکاری به چین گیر افتاده و دچار دردسری بزرگ شده‌اند. چین با طرح موضوع سرمایه‌گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری ظرف ۲۵ سال در ایران، درصدد اجرای نقشه مشابهی برای ایران است. یک بدهی بزرگ در عمل باعث می‌شود چین مهار تصمیم‌گیری در ایران را به دست گیرد. جمهوری اسلامی ایران با تمایلش برای جذب سرمایه چین نشان می‌دهد که به اسم سیاست نگاه به شرق، در حال تبدیل ایران به یکی از بزرگ‌ترین بدهکاران چین است.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

۳- تهدید نظامی و امنیتی. چینی‌ها در اجرای قراردادها به اطلاعات حساس و مهم کشور میزبان دست پیدا می‌کنند. این اقدام از طریق فروش شبکه نسل پنجم اینترنت (فایو جی، 5G) از طریق شرکت‌هایی مانند هواوی صورت می‌گیرد که به اسم ارائه خدمات فنی، ارتباطاتی و فناوری، داده‌ها و اطلاعات مهم و حساس میزبان را گردآوری می‌کنند. با وجود این که جمهوری اسلامی ایران چین را دوست و متحد تلقی می‌کند، رویه چین نشان می‌دهد که آن‌ها اطلاعات کشور میزبان را در سطح گسترده‌ جمع‌آوری می‌کنند، اطلاعاتی که برای روند تصمیم‌گیری کشور مهم است، از زیر دست چین رد می‌شود. استفاده ایران از فناوری‌های چینی به چین اجازه می‌دهد اطلاعات حساس ایران را گردآوری کند و ایرانی‌ها نمی‌توانند خودشان را از خطر اقدام چینی‌ها به گردآوری اطلاعات حساس حفاظت کنند. از سوی دیگر، افتتاح کنسولگری چین در بندرعباس در نزدیکی تنگه هرمز و رزمایش‌های دریایی ایران با چین و روسیه، خطر افزایش حضور نظامی چین در ایران را بیشتر می‌کند.