داستان غم‌انگیز مربی ایرانی و همسر اوکراینی‌اش در شرایط جنگی

آفتاب‌‌نیوز :

در این میان برخی ایرانی‌های مقیم اوکراین هم بودند که از این کشور خارج شدند. محمدرضا تندکار یکی از ایرانی‌ها است که مدت زیادی است در اوکراین حضور داشته و کار مربیگری تنیس روی میز را آنجا انجام می‌دهد.

۴ روز آب و غذا نداشتیم

او که همسرش هم اوکراینی است، می‌گوید: پس از حملات به کیف خانه و باشگاه را رها کردیم و فقط پاسپورت مان برداشتیم و به سمت مرز لهستان رفتیم. شهر خیلی به هم ریخته بود و همه نگران و پر از استرس بودند و فقط می‌خواستند از کشور خارج شوند. هیچ ماشینی هم برای رفتن نبود و چند روزی در راه بودیم.

تندکار ادامه داد: یک مسیری را با ماشین رفتیم که ۴ روز در راه بودیم و هیچ آب و غذایی نبود و قحطی آمده بود. پس از آن با قطار به لهستان رسیدیم و خوشبختانه آنجا لهستانی‌ها پذیرایی خوبی کردند و به دادمان رسیدند. فعلا در این کشور هستیم و به خانه پسرم آمده‌ام.

خانواده همسرم در اوکراین مانده‌اند

مربی ایرانی تنیس روی میز با اشاره به اینکه تنها ناراحتی ما هم خانواده همسرم است، گفت: آنها در اوکراین ماندند و نتوانستند خارج شوند. همسرم از این بابت خیلی ناراحت و هر روز گریه می‌کند. البته با آنها هر لحظه در ارتباط هستیم و امیدوارم زودتر شرایط مساعد شود.

قرار بود ۲۱ اسفند به ایران بیایم

وی در مورد اینکه به ایران باز می‌گردد یا خیر، اظهار داشت: پیش از اینکه جنگ شروع شود ما برای ۲۱ اسفند برای حضور در ایران بلیت داشتیم، اما جنگ شد و نمی‌دانیم بعدا چه اتفاقی می‌افتد. فعلا ۷، ۸ روز در لهستان هستیم ببینیم اوضاع چطور می‌شود و پس از آن به ایران می‌آییم. چند روز قبل هم شنیدم یک هواپیمای ایرانی تعدادی از افراد را به ایران بازگرداند.

بعد از جنگ درِ باشگاهم را بستم و همه چیز را رها کردم

تندکار با اشاره به اینکه ۲۹ سال در اوکراین زندگی کردم، گفت: آنجا باشگاه تنیس روی میز داشتم و شاگردهای زیادی را آموزش می‌دادم سرم شلوغ بود، اما بعد از جنگ درش را قفل و همه چیز را رها کردیم. تنها شانسی که آوردیم اینکه به موقع از کیف خروج کردیم، چون ما صبح حرکت کردیم و بعد از ظهر مسیر بسته شد.

این مربی فعال در اوکراین در پایان عنوان کرد: شرایط حضور در آلمان را هم داریم، چون اعلام کرده‌اند اوکراینی‌ها می‌توانند بدون مشکلی به این کشور سفر کنند. البته الان در لهستان همه چیز خوب است و باید از مردم و دولت این کشور تشکر کنم که همه جوره به ما رسیدند.