توصیه‌های اوفارلِ فقید به بازیکن پیشین تیم ملی؛ دنیا مثل ورزشگاه خالی پوچ است

مدافع پیشین تیم ملی با ذکر نکاتی از شخصیت والای فرانک اوفارل از تأثیرگذاری این مربی ایرلندی در فوتبال ایران صحبت کرد.

مدافع پیشین تیم ملی با ذکر نکاتی از شخصیت والای فرانک اوفارل از تأثیرگذاری این مربی ایرلندی در فوتبال ایران صحبت کرد. به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، فرانکو اوفارل، سرمربی ایرلندی که بین سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ (۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ میلادی) هدایت تیم ملی ایران را به عهده داشت، روز گذشته در سن ۹۴ سالگی درگذشت. بسیاری از شاگردان او که در تیم ملی با این مربی کار کرده‌اند، معتقدند اوفارل تأثیر بسیار زیادی در تیم ملی ایران و همچنین پرورش حشمت مهاجرانی در قامت سرمربی داشت تا تیم ملی برای اولین بار به جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین صعود کند.

مجید حلوایی، مدافع سابق پاس که در تیم ملی با فرانک اوفارل کار کرده در خصوص سرمربی فقید تیم ملی به خبرنگار تسنیم گفت: فکر می‌کنم زمانی که می‌خواستیم در بازی‌های آسیایی شرکت کنیم آقای اوفارل به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد. او که ایرلندی بود و سابقه هدایت منچستر یونایتد را داشت، فردی بسیار آرام و با شخصیت بود که یک بار عصبانیتی از او ندیدیم. در کنار این مسائل شخصیتی، در فوتبال هم بسیار تیزبین بود و در زمان خودش، دانش بسیار بالایی داشت. رفتار او به گونه‌ای بود که احساس می‌کردیم یک پدر و بالا سری در تیم ملی حضور دارد. واقعاً شخصیتی والا و فرهیخته داشت.

وی درباره اینکه اوفارل چه تأثیری در فوتبال ایران داشت، خاطرنشان کرد: اوفارل در فاصله زمانی کوتاهی در تیم ملی ایران حضور داشت که تأثیرات او در همین زمان کوتاه دو ساله انکار شدنی نیست. مطمئناً اگر حضورش طولانی مدت می‌شد، تأثیراتش بیشتر بود. در همان ایام، رایکوف هم در فوتبال ایران حضور داشت که حضور همزمان این دو، خیلی تأثیرگذار بود.

مدافع پیشین تیم ملی ادامه داد: اوفارل نظم و دیسیپلین بسیار بالایی داشت و به غیر از کار فوتبال حتی با بازیکنان به صورت انفرادی مسائل تعلیمی را مطرح می‌کرد که این مسائل به زندگی ما گره می‌خورد. بعد از یک مسابقه بود که از من خواست بمانم و صحبتی خصوصی با من داشت. گفت تو دفاع خوبی در آسیا هستی و از نظر فوتبالی، جزو بهترین‌هایی اما باید سه مورد را همیشه در زندگی خارج از فوتبال هم بدانی. اول از همه خواست دور تا دور استادیوم را نگاه کنم و بعد پرسید که چه چیزی می‌بینی؟ گفتم چیزی جز یک ورزشگاه خالی ندیدم که بعد گفت به همین علت باید به پوچی دنیا فکر کنی، چون تا لحظه‌ای قبل، اینجا پر از تماشاگر بود و الان خالی است و این همان پوچی دنیاست. یعنی خدا چیزی که به تو می‌دهد را روزی از تو می‌گیرد و به این موضوع پوچی همیشه فکر کن.

حلوایی یادآور شد: نکته دومی که اوفارلِ فقید به من گفت، این بود که شما مجید حلوایی هستی و اگر بتوانی در همین بُعد قهرمانی، بمانی درست زندگی کرده‌ای که هیچ وقت از شخصیت یک ورزشکار خارج نشوی. مسئله سوم این بود که مراقب دنیا باش، چون هر زمان که شما مشوق داشته باشی و چند نفر شما را تمجید کنند، مطمئن باش دو نفر هم مخالف خواهی داشت.

وی به گفتن خاطره‌ای از اوفارل پرداخت و گفت: در فوتبال هم خاطرات خوبی از او داریم و یک بار در تمرین مسئله‌ای را گفت که تا ابد در ذهن دارم. یک روز تمرین می‌کردیم و اوفارل گفت هر زمان که سوت زدم و هولدر (ایست) را گفتم، باید بایستید. تمرین شروع شد، کار می‌کردیم که او سوت زد و گفت هولدر؛ همه ایستادیم، اما یک نفر حرکت کرد و توپ را چند قدمی برد. اوفارل همان جا فریاد زد و تذکر داد که مگر نگفتم با کلمه هولدر باید بایستید؟ بعد ما را دور هم جمع کرد، نشستیم و گفت وقتی می‌گویم هولدر، یعنی مشکلی پیش آمده که باید صبر کرد تا مشکل را حل کنیم. این مسئله در زندگی شما هم رقم می‌خورد و شاید روزی مشکلی پیش بیاید که باید ابتدا مشکل را حل کنید و سپس ادامه دهید. وقتی می‌گویم هولدر، حتماً مشکلی در اجرای تمرین بوده که باید همان جا مشکل را حل کنیم، وگرنه در ادامه هم دچار مشکل می‌شوید.

مدافع سابق تیم ملی فوتبال خاطرنشان کرد: امیدوارم روح اوفارل عزیز در آرامش ابدی باشد. او شخصیت والایی داشت و هیچ وقت فراموشش نخواهیم کرد.