مقالات حمله بی سابقه ورزشی نویس مشهور به یحیی گل‌محمدی بابت رفتار بچه گانه‌اش در دربی پایتخت

یحیی گل‌محمدی سرمربی پرسپولیس که ۱۰ دقیقه پایانی دربی پایتخت را از روی سکوها نظاره‌گر بود ، چرا که به واسطه‌ی درگیری و اعتراضاتش به داور مسابقه بعد از گل استقلال از کنار زمین اخراج شد و با چهره‌ای برافروخته به روی سکوها رفت، بعد از اتمام مسابقه هم موضع‌گیری تندی علیه داور بازی داشت.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

دربی ۹۸ پس از بازیهای دور برگشت مرحله یک هشتم نهایی چمپیونز لیگ انجام گرفت . بازیهایی که اگر مربیان ما به خودشان زحمت می دادند تا اندکی از آن بیاموزند شاید دربی ۹۸ خصوصا در نزد نیمه قرمز آن این گونه به پایان نمی رسید .

در بازیهای انجام شده تیم های اتلتیکو مادرید در زمین اختصاصی منچستر یونایتد توانست به مدد حاکم کردن تاکتیک همیشگیشان و اعتماد به نفس و شجاعت و واقع بینی شیاطین سرخ را چون سالهای پس از فرگوسن با غم مواجه کند . اتفاق بزرگتر در تورین رخ داد جائی که زیر دریایی های زرد یعنی تیم ویا رئال توانست بیانکو نری ها در جلوی دیدگان صاحبشان آنیلی با شکست سه بر صفر مواجه کند .

ویا رئال هم چون آتلتیکو مادرید با استفاده از سه اصلی ” واقع بینی ” و ” شجاعت ” و ” آگاهی تاکتیکی ” اتفاق بزرگی را برای فوتبال اروپا و افتخار داشتن سه سهمیه از لا لیگا در مرحله یک چهار نهایی را برای اسپانیا مقدر کند .اتفاق سوم هم در آمستردام رخ داد جایی که بنفیکا تیمی که در خانه به تساوی ۲ به ۲ در مقابل آژاکس رسیده بود توانست در آمستردام تیم پر امید اریک تن هاگ را شکست دهد تا فوتبال پرتغال هم در نزد ۸ تیم برتز چمپیونز لیگ نماینده ای داشته باشد . بنفیکا هم با ” واقع بینی ” از شرایط مسابقه و “آگاهی ” کادر فنی و ” شجاعت ” کل مجموعه تیم به موفقیت رسید و این در حالی رخ داد که در همان شب تیم لیور پول به خانه آرسنال رفت و تیم سر حال این روزهای میکل آرتتا را شکست داد تا به یک امتیازی پپ گواردیولا و شاگردانش برسد در آن بازی هم ” واقع بینی ” لیورپول از منزل و قدرتش و “آگاهی ” سر مربی چون کلوپ و ” شجاعت ” کل مجموعه تیم از لیورپول یک برنده ساخت .

اما دربی ما چگونه بود ؟
بر خلاف اظهار نظر عجیب گزارشگر بازی به هیچ عنوان نمی توان این بازی سراسر سر درگم از سوی بازیکنان و مربیان را ” دربی قرن ” نامید . مگر می تواند این بازیکنان را با ستارگان بزرگ دهه های ۴۰ و ۵۰ و ۶۰ و ۷۰ این دو تیم مقایسه کرد ؟

شخصیت بازیکنان و مربیان و مدیران خصوصا سر مربی تیم پرسپولیس قابل قیاس با تاریخچه این بازی حساس نیست . مگر مربی می تواند با زدن به سینه داور خود را برنده اعلام کند ؟ بر فرض که داور اشتباه کرده باشد مگر ارنج و نوع تاکتیک تیم پرسپولیس بی ایراد بود ند؟ آخر در کجای دنیا تیمی که نیاز به برد دارد با یک مهاجم آن هم بی تجربه در چنین میدانی وارد زمین می شود ؟

این چگونه است که مربیان پرسپولیس تقصیر را به گردن همه عالم می گذارند ولی هیچگاه نمی گویند چرا این تیم تا این حد در نقل و انتقال بد بوده است ؟ چرا علیرضا ابراهیمی بلند قامت بر روی نیمکت می نشیند و امثال فرجی و نعمتی قلب دفاع کوتاه قامت پرسپولیس را می سازند ؟ چرا هنانوف مدافع ثابت بازی های اخیر پرسپولیس روی نیمکت بود ؟ چرا بازیکنانی چون شجاعی و عبدی تا این حد بی انگیزه شده اند ؟ و چرا این تیم در تعویض ها و مدیریت زمان و تاکتیک تیمی بارها با مشکل روبرو شده است؟ چرا این تیم هنوز مشکل هماهنگی و بدنی و مشکلات تکنیکی خصوصا در درون دروازه دارد ؟ و…
پاسخ به این سوالها بی کرانند اما شاید بهترین آنها تنها به عدم رعایت سه فاکتور ” واقع بینی ” و “آگاهی ” و “شجاعت ” در نزد آقایانی که هنوز نمی دانند هفت هفته از مسابقات باقی مانده اما به فکر قهر کردن هستند بی گمان باشد .

اختصاصی خبرگزاری پارس فوتبال – دکتر تورج عاطف