آیا فدراسیون روسیه و اتحاد شوروی سابق ماهیتاً یکی نیستند؟ علی شاکری زند - Gooya News

اتیین دو لا بوئسی، فیلسوف فرانسوی قرن شانزدهم که اخیراً در مقاله‌ی دیگری به نظریات او اشاره کرده بودم۱، در توضیح اینکه جباران چگونه می‌توانند بر مردم مسلط بمانند می‌گوید تحمیق بخش نادان و زمخت مردم از طریق اعمال فشار، جلب به سرگرمی‌ها، ترویج باورهای خرافی و تحریک حرصوآز آنان دشوار نیست. اما او اضافه می‌کند که برای جلب رضایت و همکاری بخش آگاه تر مردم باید ترفند دیگری بکاربَرَد؛ حیله‌ای که رمز و پایه‌ی سلطه و اساس هر قدرت جبارانه است. آن ترفند این است که اینان را در بیرحمی‌های خود «همدست» سازد، و با دادن این امکان به آنان که به نوبه‌ی خود بر دیگران سلطه برانند، آنان را در خدمت و به زیر سلطه‌ی خود درآورد. پس این اشراف‌اند که با تن دردادن به همدستی با جبار به نوبه‌ی خود آزادیشان را از کف می‌دهند. برخی از آنان برای جلب عنایت سرور خود به چاپلوسی از او می‌پردازند بی آنکه ببینند که بیمهری و قهر وی در انتظار آنان که همدست قدرت شده‌اند نیز هست. هرم قدرتی که به جبار امکان می‌دهد هر گروه از اتباع خود را به کمک گروه دیگری از آنان بزیر سلطه نگهدارند بدین ترتیب شکل می‌گیرد.. قدرت جباران تا زمانی دوام می‌آورد که ما در برابرشان زانوزده‌ایم.
اما برای آنکه کسی از ستمگران دفاع کند یا به توجیه اعمال آنان بپردازد لازم نیست که از اطرافیان‌شان باشد. زورگویان قدرتمند بطور کلی همه‌ی روحیه‌های مستعد اعمال قدرت، یعنی همان همدستانی را که دو لا بوئسی از آنان سخن می‌گوید به خود جلب می‌کنند!