پوتین و «جنگِ بزرگِ میهنی»، ایزابل ماندرو (لوموند)، ترجمه علی شبان - Gooya News

یادداشت مترجم :

ورودِ ارتشِ روسیه برای استعمار و کنترلِ خاکِ اوکراین، چیز تازه‌ای نیست : بازگشتِ بُلشویک هاست. پوتین ثروتمندترین بُلشویک در جهان است که می‌خواهد اتحاد جماهیر شوروی را بازسازی کند اما به عنوانِ امپراتوری خصوصی خود ! حتی با زبانش، و گفتمانش درباره « نازی ها»، ما به سوی گسترش «جنگِ بزرگِ میهنی » می رویم. آندره ی کورکوف «۱»، نویسنده نامدار اوکراینی

در سالِ ۱۹۵۶، زمانی که تانک های شوروی بوداپست را در نوردیدند، مدیر آژانس مطبوعاتی مجارستان پیامی نا امید کننده به تمام جهان فرستاد که با این کلمات پایان یافت : « ما برای مجارستان و برای اروپا خواهیم مرد.» سه دهه بعد، میلان کوندرا «۲»، نویسنده ی فرانسوی ِ اهل چکسلواکی، این صحنه را در سر تیتر ِ مقاله‌ای با عنوانِ « غربِ ربوده شده، یا تراژدی اروپای مرکزی» قرار داد. متنی کوتاه با پژواکِ بین‌المللی ِ بلند که به تازگی انتشارات گالیماردر پاریس آنرا در کتابی ۸۰ برگی باز نشر داد.

در این صفحات ِ پُر جُنب وُ جوش وُ درخشان، میلان کوندُرا که درسالِ ۱۹۸۱ تابعیت فرانسوی به او داده شد، در کلامی فشرده، اصل ِ مطلب را چنین خلاصه کرد : [ در جریان شورشِ مجارستان در ۱۹۵۶ و «بهار پراگ» در ۱۹۶۸ یا شورشِ لهستان در ۱۹۷۰، «ملت‌های کوچک ِ» آسیب‌ پذیر، بین آلمان و روسیه گیر کرده بودند و تمایلِ بسیار خود به اروپا و اراده ی خود برای نجات را در « اروپائی شدن»، می دیدند....و این در آن زمان باعث شگفتی اروپای غربی شد.]