رشد اقتصادی کشورها در سایه فناوری/ سهم تحقیق و توسعه از سبد تولید

به گزارش خبرنگار مهر، هرچند دستیابی به رشد اقتصادی و رفاه براساس تئوری و نظریه‌های مختلف کاری ساده به نظر می‌رسد، اما در عمل به عوامل زیادی وابسته است که یکی از آنها دستیابی به نوآوری است. نوآوری و فناوری‌های تازه به تمام جنبه‌های زندگی انسان امروزی رسوخ کرده اند.

هوش مصنوعی، نسل جدید اینترنت، اینترنت اشیا، دستیابی به فناوری‌های نوین ژنتیکی و غیره همگی از نظر تولید ثروت ارزش ساز هستند.

در همین راستا کشورهای مختلف سعی دارند سهمی در افزایش و ارتقای نوآوری و فناوری‌های جدید داشته باشند و بخشی از تولید ناخالص داخلی خود را به تحقیق و توسعه اختصاص می‌دهند. آنچه در زیر می‌خوانید بخشی از تلاش کشورهای مختلف در راستای دستیابی به رشد اقتصادی با اتکا بر نوآوری و فناوری‌های جدید است.

سهم تحقیق و توسعه از اقتصاد چین

چین یکی از کشورهایی است که سرمایه گذاری وسیعی در حوزه فناوری‌های نوین انجام می‌دهد و تصمیم دارد در این زمینه علاوه بر خودکفایی به یک قطب نیز تبدیل شود.

به نوشته نشریه گلوبال تایمز در ۲۰۲۱ میلادی سهم بخش تحقیق و توسعه (R&D) چین از تولید ناخالص داخلی این کشور ۲.۴۴ درصد بوده که این رقم رکورد جدیدی به حساب می‌آید. در سال گذشته میلادی هزینه R&D این کشور به ۱۶۹.۶ میلیارد یوان رسیده است.

نشریه سی ان بی سی نیز در گزارشی در ژانویه ۲۰۲۲ میلادی اشاره می‌کند چین تصمیم دارد با کمک فناوری‌هایی مانند نسل ۶ اینترنت همراه و داده‌های کلان، سهم اقتصاد دیجیتال خود از تولید ناخالص داخلی کشورش را تا ۲۰۲۵ میلادی افزایش دهد.

این بلندپروازی نشان دهنده تلاش ابر قدرت آسیایی برای پیشی گرفتن در فناوری‌های نوین و همزمان رقابت با آمریکا در زمینه نیمه رسانا و هوش مصنوعی است. طبق اسناد فاش شده براساس برنامه ریزی شورای دولتی خلق چین، صنایع اصلی اقتصاد دیجیتال تا ۲۰۲۵ میلادی ۱۰ درصد کل تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل خواهند داد. این درحالی است که صنایع مذکور در ۲۰۲۰ میلادی ۷.۸ این شاخص را به خود اختصاص داده بودند. اهداف تعیین شده بخشی از پنجمین برنامه ۱۴ ساله چین است. برنامه مذکور در حقیقت طرحی است که از ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵ میلادی انجام می‌شود. چین سال گذشته روی حوزه فناوری‌های پیشرو تمرکز کرد و تحقیقات در این زمینه را با هدف خودکفاسازی افزایش داد.

طبق این برنامه چین تصمیم دارد ارزش صنعت فروش آنلاین (یکی از صنایع مهم این کشور) را ۱۱.۷۶ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۰ میلادی به ۱۷ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۵ میلادی برساند. همچنین این کشور تصمیم دارد سهم صنعت فناوری اطلاعات را از ۸.۱۶ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۰ به ۱۴ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۵ میلادی برساند.

چین تصمیم دارد ارزش صنعت فروش آنلاین (یکی از صنایع مهم این کشور) را ۱۱.۷۶ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۰ میلادی به ۱۷ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۵ میلادی برساند. همچنین این کشور تصمیم دارد سهم صنعت فناوری اطلاعات را از ۸.۱۶ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۰ به ۱۴ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۵ میلادی برساند

پیش بینی می‌شود کاربران اینترنت پرسرعت چین از ۶.۴ میلیون نفر در ۲۰۲۰ به ۶۰ میلیون نفر در ۲۰۲۵ میلادی برسند. در حقیقت ارتقای ارتباط و سرعت اینترنت بخشی از استراتژی چین برای افزایش سهم اقتصاد دیجیتال این کشور از تولید ناخالص داخلی آن است.

همچنین این کشور تصمیم دارد در حوزه‌هایی مانند نیمه رساناها خودکفا شود. طبق اسناد موجود حوزه‌هایی مانند رایانش ابری، ساخت مراکز داده و تجارت الکترونیک برون مرزی نیز از اهداف گسترش چین هستند. در این میان خرده فروشی آنلاین، پست و خرید آنلاین، توسعه نرم افزار و سرویس‌های مهندسی از صنایع پولساز و درآمدزا در چین به حساب می آیند.

سهم ۱۰ درصدی صنعت فناوری از تولید ناخالص داخلی آمریکا

طبق گزارش تحلیل سالانه Cyberstates۲۰۱۹ که توسط CompTIA منتشر می‌شود، صنعت فناوری یکی از بخش‌های مهم اقتصاد آمریکا به حساب می‌آید.

طبق آمار وب سایت Statista در ۲۰۲۰ میلادی صنعت فناوری آمریکا ۱۰.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تأمین کرده بود. ارزش تولید ناخالص داخلی ایالات متحده در ۲۰۲۱ میلادی ۲۲.۹ هزار میلیارد دلار بوده که به تنهایی برابر با ۲۵% کل تولید ناخالص داخلی جهان (مساوی با ۱۷۰ کشور جهان) است.

این درحالی است که آمریکا در ۲۰۲۰ میلادی ۲۳.۵ میلیارد دلار صرف تحقیق و توسعه کرده است. این رقم نشان دهنده افزایشی ۳.۴ درصدی نسبت به سال قبل از آن است.

درهمین راستا پیش بینی می‌شود استخدام در بخش فناوری اطلاعات از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۹ میلادی ۱۱ درصد رشد کند.

جالب آنکه صنعت فناوری یکی از ۵ عامل مهم درآمدزایی اقتصادی در ۲۳ ایالت این کشور به حساب می‌آید.

فناوری نقش مهمی در تمام بخش‌ها از جمله خدمات درمانی، تولید کارخانه‌ای پیشرفته، حمل ونقل، آموزش و انرژی دارد. به همین دلیل به نظر می‌رسد در آینده نزدیک اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، ماشین یادگیری، وسایل نقلیه خودران و غیره چهره جامعه و صنایع را تغییر خواهند داد.

سوئد بستری مناسب برای رشد و بالندگی استارت آپ ها

استارت آپ های سوئدی در سال‌های اخیر توجهات بین المللی را به خود جلب کرده اند اما این کشور تاریخچه‌ای طولانی در استفاده از فناوری‌های تازه و نوآوری دارد. در خصوص فناوری‌های دیجیتالی که از رشد ماندگار، بهره وری و توسعه اجتماعی تأثیرگذار هستند نیز عملکرد سوئد بسیار ایده ال است.

طبق داده‌های موجود تولید ناخالص داخلی سوئد در سال ۲۰۲۰ میلادی ۵۴۱ هزار و ۶۴ میلیون دلار بوده است. همچنین براساس آمار بانک جهانی این کشور ۳.۳۱ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را در سال ۲۰۱۸ میلادی به تحقیق و توسعه اختصاص داده است.

صنعت ICT سهم بالایی در اقتصاد سوئد ایفا کرده و بیش از یک چهارم مردم این کشور به طور مستقیم در شرکت‌های ICT فعالیت می‌کنند. طبق آمار این کشور بخش دیجیتال سوئد حدود ۵.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌دهد. بنابراین تعجبی ندارد که شرکت‌های فناوری برتر کسب و کارخودشان را در سوئد ایجاد کرده اند تا به بازارهای اروپایی دست یابند. بسیاری از شرکت‌ها مراکز تحقیق و توسعه در این کشور تأسیس کرده اند و فناوری‌های تازه را آزمایش می‌کنند یا با نوآوران سوئدی همکاری می‌کنند.

اپل، آمازون، فیس بوک، فوجیتسو، گوگل، اچ پی، آی بی ام، مایکروسافت، انویدیا و تاتا فقط تعدادی از شرکت‌های جهانی هستند که در سوئد سرمایه گذاری کرده اند.

همچنین باید در نظر داشت استکهلم یکی از هاب های استارت آپ جهانی است که با سرعت زیادی رشد کرده است. شرکت‌های مانند اسکایپ، اسپاتیفای، کلارنا، کینگ، موجانگ، تراستلی، یوبیکو و … همگی از صحنه استارت آپ استکهلم سربرآورده اند. در حال حاضر بیش از ۳۰ بستر آزمایشی در این کشور روی هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، بازی‌های رایانشی برای نسل ۵ و ۶ اینترنت همراه، امنیت فناوری اطلاعات، ایجاد اینترنت در کارخانه‌ها، ابررایانشی، فناوری‌های حمل ونقلی، رباتیک و یادگیری از راه دور تمرکز کرده اند.

سهم فناوری ICT در اقتصاد هند

این کشور پر جمعیت آسیایی نیز در حوزه فناوری‌های نوآورانه و ایجاد اقتصادی دانش محور تلاش‌های زیادی کرده است. یکی از صنایع پر رنگ در این کشور فناوری اطلاعات است که شامل سرویس‌های IT، مشاوره و برون سپاری می‌شود. بانک جهانی تولید ناخالص داخلی هند در سال ۲۰۲۰ میلادی را ۲۶۲۲ میلیارد دلار تخمین زده است. این صنعت ۸ درصد از تولید ناخالص داخلی هند در سال ۲۰۲۰ را به خود اختصاص داده است. همچنین تخمین زده می‌شود درآمد صنعت فناوری اطلاعات در سال مالی ۲۰۲۱ میلادی ۱۹۴ میلیارد دلار بوده است. این رقم نشان دهنده رشدی ۲.۳ درصدی نسبت به سال گذشته است. درآمد داخلی صنعت فناوری اطلاعات در هند ۴۵ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود و درآمد صادرات آن نیز در سال مالی ۲۰۲۱ میلادی ۱۵۰ میلیارد دلار بوده است.

طبق اطلاعات موجود تا مارس ۲۰۲۱ میلادی ۴.۵ میلیون نفر در این بخش فعال بوده اند.

به نوشته بنیادIndia Brand Equity Foundation، این کشور دارای بیشترین تعداد فارغ التحصیلان رشته‌های فنی در سراسر جهان است.

هند برای گسترش نوآوری در سرویس‌های ابر رایانشی سرمایه گذاری در مراکز بزرگ داده را افزایش داده است. تخمین زده می‌شود هند به سهم قابل توجهی از بازار جهانی سرمایه گذاری در سرویس‌های ابر رایانشی دست یابد و تا ۲۰۲۵ میلادی میزان سرمایه گذاری در آن سالانه به ۵ میلیارد دلار برسد. از سوی دیگر پیش بینی می‌شود بازار بازی‌های موبایل این کشور نیز همراه با روند جهانی رشد کند و ارزش آن تا ۲۰۲۵ میلادی به ۷ میلیارد دلار برسد.

تخمین زده می‌شود هند به سهم قابل توجهی از بازار جهانی سرمایه گذاری در سرویس‌های ابر رایانشی دست یابد و تا ۲۰۲۵ میلادی میزان سرمایه گذاری در آن سالانه به ۵ میلیارد دلار برسد

علاوه برآنچه گفته شد نباید فراموش کرد هند در بخش صادرات سرویس‌های نرم افزاری نیز فعالیت زیادی دارد. در این میان کارشناسان معتقدند هوش مصنوعی رشد سالانه اقتصاد هند را افزایش دهد. همچنین افزایش استفاده از هوش مصنوعی توسط شرکت‌های هندی احتمالاً به افزایش ۲.۵ درصدی تولید ناخالص داخلی کشور در کوتاه مدت منجر می‌شود. طبق اطلاعات این منبع پیش بینی می‌شود ۳ شرکت بزرگ فناوری اطلاعات هند یعنی TCS، ویپرو و اینفوسیس فرصت‌های شغلی بیشماری ارائه کنند.

همچنین باید در نظر داشت شرکت‌های فناوری اطلاعات هندی مراکزی در سراسر جهان دارند. این شرکت‌ها بسیار وسیع و در حوزه‌های مختلف از مخابرات گرفته تا خرده فروشی فعالیت می‌کنند.

شرکت‌های صنعتی عامل رشد کره جنوبی

طبق آخرین آمار موجود در ۲۰۲۰ میلادی تولید ناخالص داخلی کشور کره جنوبی حدود ۱.۶۴ هزار میلیارد دلار بود. ۵۷.۰۲ درصد این رقم به بخش خدمات و ۳۲.۸ درصد آن به صنایع تعلق دارد. به نوشته خبرگزاری یونهاپ، کره جنوبی در سال ۲۰۱۹ میلادی ۸۳ میلیارد دلار در تحقیق و توسعه هزینه کرده بود.

بخش صنعتی کره جنوبی حدود یک چهارم نیروی کار را به خود اختصاص می‌دهد و یکی از زیرمجموعه‌های آن تولیدات کارخانه‌ای است. در این میان باید توجه داشت بزرگترین صنایع کره محصولات الکترونیکی، خودرو، تجهیزات مخابراتی، کشتی سازی، صنایع شیمیایی و فولاد هستند.

نکته مهم آنکه این اقتصاد بزرگ جهانی یکی از بزرگترین تولید کنندگان کالاهای الکترونیکی و نیمه رساناها است و چند شرکت بزرگ بخش زیادی از تولید ناخالص داخلی این کشور را تأمین می‌کنند. خودروسازانی مانند هیوندای، کیا از جمله نام‌های جهانی شناخته شده هستند که با تکیه بر فناوری‌های نوین و تحقیق و توسعه سهمی در بازار صادرات جهانی را به خود اختصاص داده اند.

نشریه پالس در گزارشی می‌نویسد: درآمد ۱۰ شرکت بزرگ کره‌ای معادل نیمی از تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی بوده است. درآمد فروش این شرکت‌ها در سال ۲۰۱۷ میلادی ۶۷۷.۸ میلیارد دلار بوده که معادل ۴۴.۲ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی بوده است.

اقتصاد کره جنوبی در سال‌های اخیر به شرکت‌های بزرگی وابسته بوده است. در میان این شرکت‌ها نام SK Hynix، ناور، کاکائو، هیوندای، کوپانگ دیده می‌شود. همچنین طبق آمار موجود عنوان شده کره جنوبی در ۲۰۲۱ میلادی سرمایه‌ای معادل ۴.۳۵ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را در بخش تحقیق و توسعه صرف کرده است.

تکیه سنگاپور بر تحقیق و توسعه برای رشد اقتصادی

این کشور آسیایی نیز یکی دیگر از قطب‌های اقتصادی جهان است که با تکیه بر دانش و فناوری و تحقیقات جایگاه خود را به دست آورده است. تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۲۰ میلادی بر ۳۳۹ میلیارد دلار بالغ شده بود. تولید ناخالص داخلی این کشور حدود ۰.۳۰ درصد از اقتصاد جهان را تشکیل می‌دهد. همچنین این کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی ۱.۹۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف تحقیق و توسعه کرده بود.

از مدت‌ها قبل سنگاپور به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین اقتصادهای جهان شناخته شده است. جالب آنکه با وجود بازار کوچک داخلی و فقدان منابع طبیعی، این کشور توانسته بحران‌های مالی را پشت سر بگذارد و اقتصاد با ثباتی را با اتکا به تکنولوژی به وجود بیاورد. در این میان بزرگترین صنعت این کشور بخش تولیدات کارخانه‌ای است که ۲۰ تا ۲۵ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تأمین می‌کند. صنایع اصلی تولیدی این کشور شامل محصولات الکترونیکی، مواد شیمیایی، تجهیزات پزشکی زیستی، لجستیکی و مهندسی حمل ونقل است. طبق اطلاعات بانک جهانی در سال ۲۰۱۷ سنگاپور ۱.۹۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به تحقیق و توسعه اختصاص داده بود.

تحقیق و توسعه نقشی مهم در بلندپروازی‌های سنگاپور برای تبدیل شدن به یک اقتصاد نوآورانه و ایجاد کننده ارزش افزوده دارد. تحقیق و توسعه بستری برای سنگاپور فراهم می‌کند تا قابلیت‌هایی جدید در صنایع را برای آینده بسازد.