شنوای خانواده برنده جایزه بهترین فیلم اسکار ۲۰۲۲ شد. این نخستین بار است فیلمی که پخش اینترنتی (استریمینگ) داشته، جایزه بهترین فیلم اسکار را می‌گیرد.

شنوای خانواده محصول شرکت اپل‌تی‌وی و درباره نوجوانی است که تنها عضو شنوای یک خانواده ناشنواست.

پیش از مراسم تصور می‌شد قدرت سگ محصول نتفلیکس بیشترین بخت را برای بردن این جایزه داشته باشد.

مراسم امسال اما تحت‌الشعاع سیلی‌ای قرار گرفت که ویل اسمیت، برنده جایزه بهترین هنرپیشه مرد، به کریس راک مجری کمدی زد به دلیل شوخی‌ای که او با همسرش کرد.

ویل اسمیت که برای اولین بار برای بازی در فیلم شاه ریچارد برنده اسکار شد، از سخنرانی‌ بعد از دریافت جایزه برای عذرخواهی از دست‌اندرکاران و نامزدهای دیگر استفاده کرد.

این سیلی حاضران و میلیون‌ها بیننده را بهت‌زده کرد و بقیه مراسم را تحت‌الشعاع قرار داد.

شنوای خانواده

نام اصلی این فیلم کُدا است، مخفف عبارت "فرزند والدین ناشنوا". این فیلم بخاطر موضوع و بازیگران ناشنوایش تحسین شد و بردن این جایزه برای این فیلم مستقل و کم‌هزینه موفقیت بزرگی بود.

یکی از بازیگران این فیلم مارلی متلین بود، اولین هنرپیشه ناشنوا که ۳۵ سال پیش برنده اسکار شد، و دیگری تروی کاتسور که برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

کاتسور با زبان اشاره بعد از دریافت جایزه صحبت کرد (معنای اشاره‌‌های او پخش می‌شد) و اسکار خود را به "جامعه ناشنوایان، فرزندان ناشنوایان و جامعه معلولان" تقدیم کرد و گفت "این لحظه ماست."

نقش دختر ۱۷ ساله این فیلم را امیلیا جونز، بازیگر بریتانیایی بازی کرد. او به بی‌بی‌سی گفت: "باورم نمی‌شود. راستش باورم نمی‌شد. وقتی نام فیلم را صدا زدند، هیچیک از ما باورمان نمی‌شد. من از همه کسانی که این فیلم را تماشا کردند و آن را دوست داشتند و از آن حمایت کردند، سپاسگزارم. از خوشحالی انگار روی ابرها پرواز می‌کنم."

موفقیت ناشنوای خانواده در واقع سبب شد اپل‌تی‌وی، بجای نتفلیکس، اولین برنده اسکار بهترین فیلم برای فیلمی با پخش اینترنتی بشود.

فیلم نتفلیکس، قدرت سگ، از ۱۲ جایزه‌ای که نامزد شده بود فقط یکی را برد، جایزه بهترین کارگردانی برای جین کمپیون.

این فیلمساز نیوزیلندی سومین زن برنده بهترین کارگردانی در تاریخ ۹۴ ساله جوایز اسکار است.

همچنین این اولین بار است که دو زن در دو سال متوالی برنده جایزه بهترین کارگردانی اسکار می‌شوند.

کلویی ژائو سال گذشته با فیلم سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها برنده بهترین کارگردانی شده بود.

جسیکا چستین نیز اولین اسکار خود گرفت، جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای ایفای نقش تامی فی بیکر در فیلم چشمان تامی فی. این فیلم درباره زندگی یک مسیحی تبشیری آمریکایی است که در تلویزیون مسیحیت را ترویج می‌کرد.

آریانا دبوس جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای بازی در نقش آنیتا در داستان وست‌ساید برد. شصت سال پیش ریتا مورنو برای بازی در همین نقش در اولین اقتباس سینمایی موزیکال از این داستان برنده اسکار شده بود.

آریانا دبوس، مورنو ۹۰ ساله را که در بین تماشاگران حضور داشت یک "الهام الهی" توصیف کرد و گفت: "خیلی ممنونم که آنیتای شما راه را برای هزاران آنیتا مثل من هموار کرد."

دبوس خود را یک "زن آشکارا اقلیت جنسی و آفریقایی-لاتین ‌تبار" توصیف کرد که "توانش را در زندگی از هنر گرفته یعنی همان چیزی فکر می‌کنم ما برای بزرگداشتش اینجا جمع شده‌ایم."

او با اشاره به ترانه‌ای در داستان وست‌ساید گفت: "اگر کسی هویت شما را زیر سوال برد یا خودتان را در فضای یاس دیدید، من این قول را به شما می‌دهم که واقعاً جایی برای ما وجود دارد."

یکی از بریتانیایی‌هایی که برنده جایزه شد سر کنت برانا بود که اولین اسکار خود را گرفت، برای بهترین فیلمنامه غیراقتباسی. این فیلمنامه داستان کودکی خود اوست در دوران "آشوب" در ایرلند شمالی در اواخر دهه ۱۹۶۰ که در فیلم سیاه و سفید بلفاست به نصویر کشیده شده است.

او گفت: "این افتخار بزرگی برای خانواده من و ادای احترامی بزرگ به یک شهر شگفت‌انگیز و مردمی فوق‌العاده است."

ریز احمد دیگر بریتانیایی بود که برنده جایزه شد برای بهترین فیلم "لایو اکشن" کوتاه "خداحافظی طولانی". این فیلم خانواده‌ای آسیایی بریتانیایی را به تصویر می‌کشد که در تدارک عروسی هستند اما نیروهای یک دولت خیالی که کلاه‌های صورت‌پوش و صلیب سنت جورج دارند آنها را دستگیر می‌کنند.

ریز احمد گفت: "در زمانه دو دستگی، ما معتقدیم که نقش داستان یادآوری این است که چیزی به اسم ما و آنها نیست، فقط ما هستیم."

از دیگر برندگان بریتانیایی می‌توان به جنی بیوان اشاره کرد که سومین اسکارش را گرفت، برای طراحی لباس فیلم کروئلا.

در دو جایزه‌ای که به انتخاب مردم بود، زک اسنایدر برنده شد. این دو جایزه جدید به قصد گسترده‌تر کردن طیف مخاطبان به جوایز اسکار اضافه شده‌اند.

فیلم اکشن زامبی زک اسنایدر به نام ارتش مردگان جایزه فیلم محبوب تماشاگران را دریافت کرد در حالی که جایزه جدید لحظه شادمانی به دیگر فیلم او، لیگ عدالت تعلق گرفت.

فیلم علمی‌تخیلی حماسی "دیون" هم در مجموع شش جایزه برد که بیشتر جوایز بخش‌های فنی بودند.

برخی از ستارگان سینما در این مراسم در همبستگی با مردم اوکراین، با بستن روبان‌های آبی با هشتگ همراه با پناه‌جویان، از این برنامه آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد حمایت کردند.

همچنین "برای نشان دادن حمایت از مردم اوکراین که در حال حاضر با تهاجم و درگیری در مرزهای خود مواجه هستند" یک دقیقه سکوت اعلام شد.

مراسم امسال را سه بازیگر کمدی زن آمریکایی، رجینا هال، امی شومر و واندا سایکس اجرا کردند. شومر در افتتاحیه مراسم به شوخی گفت: "امسال آکادمی سه زن را برای اجرا استخدام کرد چون ارزان‌تر از استخدام یک مرد بود."

پس از سه سال برگزاری مراسم بدون مجری، و پس از یک مراسم بی‌رمق پارسال تحت تأثیر همه‌گیری کرونا، این سه زن و ویل پکر تهیه‌کننده مراسم موفق شدند سرگرمی را به شب اسکار بازگردانند، حتی قبل از اینکه ویل اسمیت مراسم را تحت‌الشعاع قرار دهد.

شنوای خانواده برنده جایزه بهترین فیلم اسکار ۲۰۲۲ شد. این نخستین بار است فیلمی که پخش اینترنتی (استریمینگ) داشته، جایزه بهترین فیلم اسکار را می‌گیرد.

شنوای خانواده محصول شرکت اپل‌تی‌وی و درباره نوجوانی است که تنها عضو شنوای یک خانواده ناشنواست.

پیش از مراسم تصور می‌شد قدرت سگ محصول نتفلیکس بیشترین بخت را برای بردن این جایزه داشته باشد.

مراسم امسال اما تحت‌الشعاع سیلی‌ای قرار گرفت که ویل اسمیت، برنده جایزه بهترین هنرپیشه مرد، به کریس راک مجری کمدی زد به دلیل شوخی‌ای که او با همسرش کرد.

ویل اسمیت که برای اولین بار برای بازی در فیلم شاه ریچارد برنده اسکار شد، از سخنرانی‌ بعد از دریافت جایزه برای عذرخواهی از دست‌اندرکاران و نامزدهای دیگر استفاده کرد.

این سیلی حاضران و میلیون‌ها بیننده را بهت‌زده کرد و بقیه مراسم را تحت‌الشعاع قرار داد.

شنوای خانواده

نام اصلی این فیلم کُدا است، مخفف عبارت "فرزند والدین ناشنوا". این فیلم بخاطر موضوع و بازیگران ناشنوایش تحسین شد و بردن این جایزه برای این فیلم مستقل و کم‌هزینه موفقیت بزرگی بود.

یکی از بازیگران این فیلم مارلی متلین بود، اولین هنرپیشه ناشنوا که ۳۵ سال پیش برنده اسکار شد، و دیگری تروی کاتسور که برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

کاتسور با زبان اشاره بعد از دریافت جایزه صحبت کرد (معنای اشاره‌‌های او پخش می‌شد) و اسکار خود را به "جامعه ناشنوایان، فرزندان ناشنوایان و جامعه معلولان" تقدیم کرد و گفت "این لحظه ماست."

نقش دختر ۱۷ ساله این فیلم را امیلیا جونز، بازیگر بریتانیایی بازی کرد. او به بی‌بی‌سی گفت: "باورم نمی‌شود. راستش باورم نمی‌شد. وقتی نام فیلم را صدا زدند، هیچیک از ما باورمان نمی‌شد. من از همه کسانی که این فیلم را تماشا کردند و آن را دوست داشتند و از آن حمایت کردند، سپاسگزارم. از خوشحالی انگار روی ابرها پرواز می‌کنم."

موفقیت ناشنوای خانواده در واقع سبب شد اپل‌تی‌وی، بجای نتفلیکس، اولین برنده اسکار بهترین فیلم برای فیلمی با پخش اینترنتی بشود.

فیلم نتفلیکس، قدرت سگ، از ۱۲ جایزه‌ای که نامزد شده بود فقط یکی را برد، جایزه بهترین کارگردانی برای جین کمپیون.

این فیلمساز نیوزیلندی سومین زن برنده بهترین کارگردانی در تاریخ ۹۴ ساله جوایز اسکار است.

همچنین این اولین بار است که دو زن در دو سال متوالی برنده جایزه بهترین کارگردانی اسکار می‌شوند.

کلویی ژائو سال گذشته با فیلم سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها برنده بهترین کارگردانی شده بود.

جسیکا چستین نیز اولین اسکار خود گرفت، جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای ایفای نقش تامی فی بیکر در فیلم چشمان تامی فی. این فیلم درباره زندگی یک مسیحی تبشیری آمریکایی است که در تلویزیون مسیحیت را ترویج می‌کرد.

آریانا دبوس جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای بازی در نقش آنیتا در داستان وست‌ساید برد. شصت سال پیش ریتا مورنو برای بازی در همین نقش در اولین اقتباس سینمایی موزیکال از این داستان برنده اسکار شده بود.

آریانا دبوس، مورنو ۹۰ ساله را که در بین تماشاگران حضور داشت یک "الهام الهی" توصیف کرد و گفت: "خیلی ممنونم که آنیتای شما راه را برای هزاران آنیتا مثل من هموار کرد."

دبوس خود را یک "زن آشکارا اقلیت جنسی و آفریقایی-لاتین ‌تبار" توصیف کرد که "توانش را در زندگی از هنر گرفته یعنی همان چیزی فکر می‌کنم ما برای بزرگداشتش اینجا جمع شده‌ایم."

او با اشاره به ترانه‌ای در داستان وست‌ساید گفت: "اگر کسی هویت شما را زیر سوال برد یا خودتان را در فضای یاس دیدید، من این قول را به شما می‌دهم که واقعاً جایی برای ما وجود دارد."

یکی از بریتانیایی‌هایی که برنده جایزه شد سر کنت برانا بود که اولین اسکار خود را گرفت، برای بهترین فیلمنامه غیراقتباسی. این فیلمنامه داستان کودکی خود اوست در دوران "آشوب" در ایرلند شمالی در اواخر دهه ۱۹۶۰ که در فیلم سیاه و سفید بلفاست به نصویر کشیده شده است.

او گفت: "این افتخار بزرگی برای خانواده من و ادای احترامی بزرگ به یک شهر شگفت‌انگیز و مردمی فوق‌العاده است."

ریز احمد دیگر بریتانیایی بود که برنده جایزه شد برای بهترین فیلم "لایو اکشن" کوتاه "خداحافظی طولانی". این فیلم خانواده‌ای آسیایی بریتانیایی را به تصویر می‌کشد که در تدارک عروسی هستند اما نیروهای یک دولت خیالی که کلاه‌های صورت‌پوش و صلیب سنت جورج دارند آنها را دستگیر می‌کنند.

ریز احمد گفت: "در زمانه دو دستگی، ما معتقدیم که نقش داستان یادآوری این است که چیزی به اسم ما و آنها نیست، فقط ما هستیم."

از دیگر برندگان بریتانیایی می‌توان به جنی بیوان اشاره کرد که سومین اسکارش را گرفت، برای طراحی لباس فیلم کروئلا.

در دو جایزه‌ای که به انتخاب مردم بود، زک اسنایدر برنده شد. این دو جایزه جدید به قصد گسترده‌تر کردن طیف مخاطبان به جوایز اسکار اضافه شده‌اند.

فیلم اکشن زامبی زک اسنایدر به نام ارتش مردگان جایزه فیلم محبوب تماشاگران را دریافت کرد در حالی که جایزه جدید لحظه شادمانی به دیگر فیلم او، لیگ عدالت تعلق گرفت.

فیلم علمی‌تخیلی حماسی "دیون" هم در مجموع شش جایزه برد که بیشتر جوایز بخش‌های فنی بودند.

برخی از ستارگان سینما در این مراسم در همبستگی با مردم اوکراین، با بستن روبان‌های آبی با هشتگ همراه با پناه‌جویان، از این برنامه آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد حمایت کردند.

همچنین "برای نشان دادن حمایت از مردم اوکراین که در حال حاضر با تهاجم و درگیری در مرزهای خود مواجه هستند" یک دقیقه سکوت اعلام شد.

مراسم امسال را سه بازیگر کمدی زن آمریکایی، رجینا هال، امی شومر و واندا سایکس اجرا کردند. شومر در افتتاحیه مراسم به شوخی گفت: "امسال آکادمی سه زن را برای اجرا استخدام کرد چون ارزان‌تر از استخدام یک مرد بود."

پس از سه سال برگزاری مراسم بدون مجری، و پس از یک مراسم بی‌رمق پارسال تحت تأثیر همه‌گیری کرونا، این سه زن و ویل پکر تهیه‌کننده مراسم موفق شدند سرگرمی را به شب اسکار بازگردانند، حتی قبل از اینکه ویل اسمیت مراسم را تحت‌الشعاع قرار دهد.