سروش دباغ: عده‌ای از شهروندان، روشنفکران را سهیم در وضعیت کنونی می‌دانند

سروش دباغ مدیریت مؤسسه معرفت و پژوهش در تهران و بنیاد فرهنگی سهروردی در تورنتوی کانادا که فرزند عبدالکریم سروش است در جلسه‌ای در کلاب‌هاوس شرکت کرد و در دفاع از آن‌چه روشنفکری می‌نامید و در رویکرد افکار عمومی کاربران نسبت به رضا براهنی بروز یافت سخن گفت.

سروش دباغ می‌گوید عده‌ای با هر انگیزه‌ای از هر جا که ارتزاق می‌کند، سخنگو را نقد می‌کنند و نه مدعیات را. در این راه از تهمت زدن و پرونده‌سازی هم دریغ نمی‌کنند و توضیح می‌دهند و از این حیث فضا را آلوده می‌کنند و اذهان را پاشان و پریشان می‌کنند. آن‌ها شغلشان این است. او می‌گوید مثل ما که از نوشتن و روزنامه‌نگارها از روزنامه و این‌ها ارتزاق می‌کنند. عده‌ای هم شغلشان این است و از سخنان افرادی مثل روح‌الله مومن‌نسب که طی روزهای گذشته مطرح شده بود به عنوان سند برای این کار استفاد ه کرد.

اما دسته دوم را افرادی دانست که در خارج از کشور هستند و در برخورد با افراد منتقد همان منطق و مرام را دارند و خاکستری‌اندیشی در کارشان نیست. تهمت می‌زنند و تخریب می‌کنند. دباغ خواستار این شد که کسی از جماعتی که به قول او روشنفکری نام دارند، وارد بازی افراد نشوند.h

به سبب تلخی‌هایی که از وضع موجود است، عده‌ای (در دسته دوم) هستند از میان شهروندان داخل و خارج از کشور، به دلیل غلبه پیدا کردن تلخی و یاس، دنبال مقصر می‌گردند و این را معطوف به جماعت مشهور در طایفه روشنفکران می‌یابند که با وضعیت پیشین مخالف بودند. هر کس که دو قدمی هم در افتادن نظم پیشین نقش داشته گریبانش را می‌گیرد. روشنفکرانی که هم‌داستان بودند با انقلاب تا بهمن ۵۷ هم بعد از آن کم آسیب ندیدند. آن‌ها را هم بری نمی‌داند.

این را هم ببینید:  چرا رضا براهنی، در بدنامی درگذشت؟

او دو مکانیزم دفاعی را به قول فروید از هم تفکیک کرد: بالغانه و نابالغانه. که به قول او یکی از ایده‌های محوری او بوده است. این واکنش‌ها را نابالغانه نامید.

او خود را منتقد رضا براهنی دانست اما از این‌که بعضی ابراز خوشحالی کرده‌آند تاسف‌برانگیز دانست اما نسبت به یک اهل قلمی که ۵۰-۶۰ سال مرگ ایشان به تاخیر افتاد، ابراز تعجب کرد.