سقف وافل چیست؟

آفتاب‌‌نیوز :

تعریف سقف وافل؛ سقف وافل یک نوع سقف بتنی است که ظاهر زیبایی داشته و به واسطه مزایای اقتصادی و فنی‌ای که دارد، بسیار محبوب است و در پروژه‌های ساختمانی زیادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اجرای سقف وافل، با قالب وافل انجام می‌شود که باعث کاهش وزن مرده سازه شده و نمایی زیبا در سطح زیرین سقف به وجود می‌آورد حال ما می‌خواهیم به طور مفصل درمورد سقف وافل، مزایای آن و ... صحبت کنیم پس این مقاله را از دست ندهید. از این سقف‌ها معمولا برای کاهش بار مرده روی سازه استفاده می‌شود و در سازه‌هایی که دهانه آن‌ها بلند است به کار بردن آن به شدت توصیه می‌شود. سقف‌های وافل از نظر کابرد به دو قسمت یک طرفه و دو طرفه تقسیم می‌شوند.

سقف وافل یک طرفه چیست؟

همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، سقف وافل از زمان‌های قدیم کاربرد‌های بسیاری داشته است. این نوع سقف‌های بتنی قالب‌های مستطیلی شکل دارند و عمل کردن آن‌ها به صورت دال یک طرفه است. در نوع اول سقف‌های وافل به دلیل جهت قرار گرفتن تیرچه‌های آن مصرف میلگرد‌ها کاهش می‌یابد. از همین رو اجرای آن‌ها بسیار مقرون به صرفه است.

سقف‌های وافل دو طرفه

سقف‌های وافل دو طرفه اکثرا در دهانه‌های بلند استفاده می‌شوند که قالب آن‌ها برعکس سقف‌های وافل یک طرفه، به صورت مستطیل شکل است و نحوه عملکرد آن‌ها به صورت دال دو طرف است. در سقف‌های وافل دو طرفه تیرچه‌ها به صورت عمود بر هم قرار می‌گیرند. از لحاظ هزینه سقف‌های وافل دوم از سقف‌های وافل یک طرفه پر هزینه‌تر هستند، اما در مقابل استحکام و مقاومت بیشتری دارند.

قالب‌های وافل دو طرفه قفل دار

جدید‌ترین نوع قالب‌های وافل این قالب است که باعث یکپارچه شدن سقف، امنیت جانی بالا، راحتی در اجرا و افزایش کیفیت اجرا می‌شوند. این قالب‌ها ضخامت لبه پایین سانتی متر هستند و موجب ترکیب آسان و آسوده با قالب‌های فلزی می‌شود.

تاریخه سقف‌های وافل در ایران

جالب است بدانید که سقف وافل در تاریخ ایران سابقه استفاده دارد! ایده باربری دو طرفه به دوره هخامنیشیان یعنی حدود ۲۵۰۰ سال پیش مربوط می‌شود. بر اساس شواهد و آثار به جا مانده و طبق تحقیق و تحلیل باستان شناسان، در بنای تخت جمشید یعنی در قسمت سقف آن از آلوار‌های چوبی متعددی استفاده شده است. علاوه بر این ایده استفاده عملکرد سقف وافل در بنای آکروپولیس یونان، هم در دوره هخامنیشان مشاهده می‌شود.

نکات مهم طراحی دال وافل

برای آشنا شدن با حدود طراحی و مقادیر پارامتر آن تخمینی در نظر داشته باشید می‌توان از نکات زیر بهره ببرید.

- نسبت ضخامت دال به دهانه ۱ به ۲۴ بوده و ضخامت حدودب کل دال از ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی متر است (معمولا از مقدار ۳۵ سانتی متری استفاده می‌شود.)

- عرض تیرچه یا همان فاصله دو لبه قالب حداقل ۱۰۰ و حداکثر ۱۵۰ میلی متر تخمین زده شده است. (معمولا برای عرض تیرچه از اندازه ۱۲ سانتی متری استفاده می‌شود)

- فاصله محور تا محور تیرچه حداقل ۶۰۰ و حداکثر ۹۱۵ میلی متر حساب شده است. (پیشنهاد ما به شما فاصله ۸۰۰ میلی متری است که به لحاظ زیبایی تاثیر زیادی دارد)

- کنترل خیز باید در بلند مدت صورت بگیرد.

سقف‌های وافل چه مزایایی دارند؟

- قیمت سقف‌های وافل در مقایسه با سقف‌های یوبوت و کوبیکاکس کم‌تر است.

- اجرای آن زمان کمتری می‌گیرد.

- قالب‌های این نوع سقف‌ها محیط کارگران را ایمن می‌کند.

- مقاومت و ماندگاری عالی

- ظاهری و نمایی زیبا دارند.

- حجم یتن و فولاد سقف‌های وافل از سایز سقف‌ها کمتر است.

- قالب آن در مقایسه با قالب‌های دیگر سبک بوده و وزن کمتری دارد.

- انتخابی عالی برای سقف‌هایی که دهانه‌های بزرگ دارند.

- از لحاظ کیفیت اجرا نسبت به سقف‌های دیگر در سطح بالایی قرار دارند.

- قالب‌های آن‌ها یکبار مصرف نبوده و می‌توان چندین بار استفاده کرد.

- شیرابه‌های بتن از بین قالب‌های آن ریزش نمی‌کند.

معایب سقف هاب وافل

حال که درمورد مزایای سقف وافل صحبت کردیم بد نیست تا درمورد معایب آن نیز شما را آگاه کنیم. معایب سقف‌های وافل به شرح زیر هستند:

- هزینه بر بودن قالب آن‌ها در مقایسه با قالب‌های دیگر

- استفاده آن‌ها در سطوح شیب دار غیر ممکن است و شما حتما باید از مسطح بود سطح خود اطمینان پیدا کنید یا در صورت نیاز آن را مسطح کنید.

- سطوح شیب داری که با خاک نیاز به پر شدن دارند پر هزینه و زمان بر هستند.

نحوه اجرای سقف‌های وافل

در این قسمت روش اجرای سقف‌های وافل به طور مرحله به مرحله را برای شما توضیح می‌دهیم.

مرحله اول: زیر سازی

در مرحله اول زیرسازی انجام می‌شود که این مرحله بسیار راحت و آسان بوده و با کمک یک جک، لوله یا قوطی اسکلت زیرین بنا سر هم می‌شود.

مرحله دوم: قرار دادن قالب‌های وافل

در مرحله دوم نوبت به قرار دادن قاب‌های وافل می‌رسد که بر اساس نقشه سازه روی جک‌ها و قوطی‌ها قرار می‌دهند. همچنین لازم به ذکر است که برای جدا کردن قالب‌های با دوام به روغن کاری نیاز ندارید.

مرحله سوم: آرماتوربندی

در سومین اقدام آرماتور بندی صورت می‌گیرد. این کار را با کمک نقشه شبکه‌ای از مجموعه آرماتور‌های بر هم عمود انجام می‌شود.

مرحله چهارم: بتن ریزی

بعد از آرماتور بندی سراغ بتن ریزی رفته و بر اساس دستور العمل بتن روی سقف‌ها را پلمپ می‌کنند که این کار چندان کار سختی نیز نیست.

مرحله پنجم: باز کردن قالب‌ها

در مرحله آخر ب توجه به ضوابط آیین نامه پس از گذشت زمان مورد نیاز باز کردن قالب‌ها صورت می‌گیرد.

منبع: مقاله سقف وافل شرکت کهن دک